Μιλάω με πάρα πολλούς ανθρώπους, κάθε ηλικίας και φύλλου, που κάνουν όλων των ειδών τα επαγγέλματα. Εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, εστιάτορες, έμποροι, συνταξιούχοι, υπάλληλοι, εκδότες, συγγραφείς, καλλιτέχνες, γιατροί, φαρμακοποιοί, δημοσιογράφοι, φοιτητές, πανεπιστημιακοί, εργαζόμενοι στο σουπερμάρκετ, διανομείς με δίτροχα και θαμώνες του καφενείου, τους οποίους ακούω και μαθαίνω, ενώ ταυτόχρονα δοκιμάζω και διυλίζω τις αναλύσεις και προσεγγίσεις που κάνω στα διάφορα θέματα και επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Το γεγονός ότι συζητάω σε δημόσιους χώρους, παρουσιάζω διάφορα ζητήματα μέσω του ραδιοφώνου και δημοσιεύω εξίσου πολλά κείμενα στο «Περίπτερο Ιδεών», τα οποία από ορισμένους εξετάζονται εξονυχιστικά και επιστρέφουν σε μένα σχολιασμένα, μου επιτρέπει να έχω μια πληθώρα απόψεων και μια σταθερή πληροφόρηση από πρώτο χέρι για τις γνώσεις, εκτιμήσεις, ανησυχίες, φόβους, απαιτήσεις και προσδοκίες που ζυμώνονται μέσα στην κοινωνία. Είναι μια ανάγκη και μια μέθοδος να πλησιάζω όσο το δυνατό την πραγματικότητα.
Ορισμένα απλά συμπεράσματα επιβεβαιώνονται. Ότι η ανασφάλεια είναι μεγάλη και γενικευμένη, ότι πολλοί άνθρωποι έχουν καταστραφεί οικονομικά και πολλοί περισσότεροι ζουν οριακά, ότι το πολιτικό προσωπικό είναι εντελώς ανεπαρκές και η κυβέρνηση που ξεπουλάει τις στρατηγικές υποδομές είναι ανίκανη να διαχειριστεί τα μεγάλα προβλήματα. Ούτε καν τα μικρά. Επίσης, ότι οι Ευρωπαίοι αφενός δεν μπορούν να τακτοποιήσουν τα δικά τους θέματα, αφετέρου αντιμετωπίζουν με τον χείριστο τρόπο την Ελλάδα. Συνεχίζουν με αμείωτη ένταση να εκμεταλλεύονται την κατάσταση, οικονομική και πολιτική, που βρίσκεται η χώρα για να την λεηλατούν. Και οι εξοπλιστικές δαπάνες, πελώριες για την Ελλάδα που δεν έχει μαξιλαροθήκες για τα νοσοκομεία της, θα είχαν αποφευχθεί αν η Ευρωπαϊκή Ένωση εγγυόταν, όπως όφειλε, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αυτό δεν είναι το μίνιμουμ που περιμένει κανείς από μια ισχυρή συμμαχία;
Τι νόημα έχεις να ανήκεις στο ΝΑΤΟ όταν δεν σου διασφαλίζει την ακεραιότητά σου από ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ; Κι όταν όλο το κόλπο είναι να σε αναγκάζουν να αγοράζεις όπλα δισεκατομμυρίων ευρώ που αποφέρουν κέρδη σ’ αυτούς ενώ ελάχιστη ασφάλεια προσφέρουν σε σένα πέρα από μια ψευδαίσθηση ισχύος. Δηλαδή, αν η Τουρκία καταλάβει ένα πρωί το Καστελόριζο, η Ελλάδα θα καταλάβει με τις γαλλικές φρεγάτες, που θα πάρει, την Πρίγκηπο; Το παράδειγμα της Κύπρου δεν μας φτάνει; Το πώς μας πούλησαν οι σύμμαχοι;
Το ξέρουμε ότι φταίει η χούντα που έριξε τον Μακάριο και έδωσε την αφορμή. Ναι, αλλά πέρασαν 50 χρόνια. Ούτε Ιωαννίδη έχουμε, πλήρες μέλος της Ε.Ε. είμαστε, πειθαρχημένοι είμαστε, τα χατίρια τους κάνουμε, όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις, δηλαδή όλα τα χρυσαφικά και τα ασημικά μας, τους τα δώσαμε σε τιμές ευκαιρίας και η Κύπρος παραμένει κομμένη στα δύο. Κάνουν κάτι γι’ αυτή την κατοχή επί ευρωπαϊκής επικράτειας;
Κι έχουμε την απρονοησία να πιστέψουμε ότι θα βομβαρδίσουν την Τουρκία αν μας πάρει ένα νησί; Ή ότι θα μας προστατέψουν τρεις φρεγάτες και δέκα αεροπλάνα που ο εξοπλισμός τους εξαρτάται απ’ αυτούς; Εντάξει, έχουν τα πρακτοράκια τους εδώ, τις οικογένειες και τα άτομα που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, ούτε πατρίδα ούτε αξιοπρέπεια και κάνουν τη λάντζα των ξένων και των λαμόγιων. Τουλάχιστον, ας μην είμαστε τόσο αφελείς.
Χώρα ανοχύρωτη
Η Λευκορωσία άφησε ή παρότρυνε μερικές εκατοντάδες πρόσφυγες να φτάσουν στα σύνορα με την Πολωνία κι αυτό είναι συνεχώς πρώτο θέμα στο BBC, στη DW και σε όλες τις τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες της Ευρώπης. Με πάρα πολύ επιθετικούς τόνους, σαν να ξεκινάει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος! Έχουν επιβάλλει κυρώσεις, κάνουν επιστρατεύσεις και γυμνάσια στα σύνορα, η κυρία Φον ντερ Λάιεν, ο κύριος Στόλτενμπεργκ, όλοι οι αξιωματούχοι Ε.Ε. και ΝΑΤΟ δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι για πόλεμο με τη Λευκορωσία, κι άμα λάχει και με τη Ρωσία, για κάτι υποσιτισμένες γυναίκες και παιδιά από το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και το Κουρδιστάν, κάτι φουκαράδες, ταλαιπωρημένους, που οι Πολωνοί τους ραντίζουν με αέρια και νερό με εκτοξευτήρες μέσα στην παγωνιά.
Και η Γαλλία συνεργεί ενώ έχει αφήσει σιωπηρώς να περάσουν, φέτος μόνο, με τις βάρκες, στη Βρετανία, 25 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες! Αλληλοκατηγορούνται Μακρόν και Τζόνσον για 29 που πνίγηκαν στα νερά της Μάγχης, αλλά δεν κήρυξε η Ε.Ε. τον πόλεμο στη Γαλλία! Η Γαλλία που μας πουλάει τις φρεγάτες για να συμψηφίσει την απώλεια από την μπουκιά που της πήραν μέσα από το στόμα οι Αμερικάνοι με τα υποβρύχια για την Αυστραλία. 50 δισ. ευρώ μπίζνα ήταν, δεν χωνεύεται εύκολα. Οι πολεμικοί βιομήχανοι της Γαλλίας είναι έξαλλοι μ’ αυτό το κάζο από τους μεγάλους σύμμαχους. Κι ο Μακρόν βγήκε στην αγορά και πιο εύκολο πελάτη βρήκε τον Μητσοτάκη! Είπε δυο αρλούμπες για την προστασία που προσφέρει η Γαλλία, εμείς νταβατζιλίκι το λέμε, είτε απευθύνεται σε Αφρικανούς στο Τσαντ και το Μάλι, είτε απευθύνεται σε πολιτικούς στην Ελλάδα, και έτσι κάλυψε τουλάχιστον το 20% της χασούρας πουλώντας φρεγάτες και αεροπλάνα στη χρεοκοπημένη Ελλάδα!
Αν σ’ αυτά προσθέσεις και το δυσμενές περιβάλλον μας, στη Μεσόγειο, το Αιγαίο και τα Βαλκάνια, πουθενά δεν έχουμε φίλους, κι ο καημένος ο Ζάεφ στη Νορθ Μασεντόνια βολοδέρνει (αν μπορεί κι αυτός να θεωρηθεί φίλος) και καταλαβαίνεις –αν εξαιρέσεις τους δικτάτορες με τους οποίους συνευρίσκονται οι ελληνικές κυβερνήσεις– πόσο μόνοι είμαστε.
Ένα πράγμα που προκύπτει απ’ όλες αυτές τις συζητήσεις με τους συμπολίτες μας είναι ότι σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η χώρα είναι επί της ουσίας ακέφαλη και ανοχύρωτη. Καμία αισιοδοξία δεν υπάρχει και καμία ελπίδα δεν προκύπτει από πουθενά. Και προσωπικά πιστεύω ότι η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Έχει τρωθεί βαριά, ίσως και ανεπανόρθωτα, το ανοσοποιητικό σύστημα της Ελλάδας. Κι όχι από τον κορωνοϊό. Από τις πολιτικές της εξάρτησης και της λεηλασίας.
Για τα μπάζα
Επακόλουθα, για το θέμα της πανδημίας μερικές σκέψεις, μερικές πληροφορίες και μερικά συμπεράσματα. Έκανα την τρίτη δόση του εμβολίου, φοράω μάσκα και αποφεύγω να βρεθώ σε μαζώξεις που δεν τηρούνται τα μέτρα προστασίας των παρευρισκομένων. Στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια του Γιώργου Μητσάκη στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών, η πρόνοια ήταν υποδειγματική. Αντιθέτως, σε ένα τραπέζι σε σπίτι αγαπημένων μου φίλων δεν πήγα γιατί σε μικρό χώρο θα ήμασταν πολλοί, παρ’ όλο που όλοι είμαστε εμβολιασμένοι. Και σ’ αυτό το σημείο θέλω να υπογραμμίσω κάτι που δεν τονίζεται. Ότι και οι εμβολιασμένοι μπορεί να είναι φορείς του κορωνοϊού. Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, κινδυνεύεις λιγότερο να πεθάνεις, αλλά δεν παύεις να είσαι επικίνδυνος αν δεν τηρείς τα μέτρα προφύλαξης. Κι αυτό παραλείπεται ή δεν υπογραμμίζεται, προκειμένου να ενοχοποιηθούν οι ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας για την αποτυχία των κυβερνώντων.
Αυτή, λοιπόν, η ενοχοποίηση επειδή είναι μονόπλευρη δημιουργεί έναν εφησυχασμό στους εμβολιασμένους που μπορεί να μεταδώσουν τον ιό και χωρίς να το ξέρουν. Λες του άλλου φόρα τη μάσκα σου όταν συζητάμε και σου απαντάει, παραπληροφορημένος, γιατί να φοράμε μάσκες, αφού είμαστε εμβολιασμένοι; Με τερτίπια άνοιξαν τις πόρτες στον τουρισμό, εξαίρεσαν τις εκκλησίες και την αστυνομία από τα εμβόλια, γεμίζουν τα λεωφορεία που περνούν πολύ αραιά και πετούν υπερπλήρη τα αεροπλάνα, αφού χάρισαν στην Aegean 120 εκατομμύρια ευρώ για έξοδα και διαφυγόντα κέρδη. Κι έτσι ο ιός κάνει βόλτες με την άδεια και τη σφραγίδα του κράτους. Κι όποιον πάρει ο χάρος. Δεν φταίνε, λοιπόν, μόνο οι ανεμβολίαστοι. Κι αυτοί δίκιο έχουν από μία πλευρά. Όχι οι λεγόμενοι ψεκασμένοι που βλέπουν τσιπάκια παντού αντί να βλέπουν τα τσιπς που είναι υπαρκτά και ανεβάζουν επικίνδυνα τα κιλά και τη χοληστερίνη. Έχουν δίκιο εκείνοι που υποστηρίζουν ότι με αφορμή την πανδημία, οι εξουσίες και τα ολιγοπώλια άρπαξαν την ευκαιρία για να περιορίσουν την απαίτηση του πολίτη να μην του καταπατούν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, ενώ γι’ αυτούς είναι μπίζνες ας γιούζουαλ.
Γι’ αυτό, ειδικά στις δυτικές χώρες, οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς, τους οποίους θεωρούν ανδρείκελα των μητροπόλεων, αν πρόκειται για χώρες δορυφόρους όπως η Ελλάδα και ανδρείκελα των ολιγοπωλίων, της φαρμακοβιομηχανίας, των όπλων, του πετρελαίου κ.λπ., αν είναι πολιτικοί της Γερμανίας, Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Αυστρίας κ.λπ. Αν μελετήσει κανείς τα εκλογικά συμπεράσματα και συμβουλευτεί τις στατιστικές έρευνες των διεθνών οργανισμών, θα δει ένα πράγμα: σχεδόν σε καμία χώρα δεν εκτιμούν οι πολίτες τους πολιτικούς. Το πολιτικό προσωπικό είναι για τα μπάζα.
Κλόουν επικεφαλής
Στο BBC, ένας γνωστός δημοσιολόγος, στην ερώτηση πώς εξηγεί την παθητική στάση πολλών Βρετανών στις τερατολογίες που ξεφουρνίζει κάθε βδομάδα ο πρωθυπουργός τους, απάντησε –υπομειδιώντας– ότι οι Βρετανοί τον βρίσκουν διασκεδαστικό, σαν να είναι ηθοποιός που παίζει με σοβαροφάνεια ένα σοβαρό ρόλο και σαν τέτοιο τον αποδέχονται και τον απολαμβάνουν. Και στη DW, στο ρεπορτάζ από τη Βιέννη, μετά την αποκαθήλωση του ακροδεξιού καγκελάριου Κουρτς εξαιτίας ενός σκανδάλου, οι πολίτες εκφράζανε την απογοήτευσή τους από τους πολιτικούς και μια κυρία καλοστεκούμενη το έθεσε πολύ εύστοχα: «Οι πολιτικοί μας κοιμούνται στο τιμόνι» είπε.
Το πιο αδύνατο σημείο των ανθρώπων που δεν θέλουν να εμβολιαστούν σαν δικαίωμα και πράξη αντίστασης είναι ότι, επειδή κι αυτοί είναι αδύνατο να αποφύγουν τις μολύνσεις, βάζουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο τον εαυτό τους και δυσκολεύουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο στα νοσοκομεία τα οποία, στην Ελλάδα ειδικά, είναι πάρα πολύ υποβαθμισμένα. Γι’ αυτό οφείλουν κατ’ ελάχιστο να είναι διπλά προσεκτικοί.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που μεριμνούν μόνο για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις υπηρεσιών υγείας και την ευημερία των μετόχων τους, έχουν φέρει τα δημόσια νοσοκομεία σε κατάσταση απελπισίας. Άνθρωποι που νοσηλεύτηκαν, χωρίς να έχουν κόβιντ, περιγράφουν απάνθρωπες συνθήκες, εξοργιστικές. Είναι απερίγραπτο το πού έχει φέρει η κυβέρνηση το δημόσιο σύστημα υγείας, με τις τρομακτικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές.
Κι έτσι, φτάνουμε κι εμείς, παρασυρμένοι πολλές φορές, στο να μην αγανακτούμε, να μην φωνάζουμε και να μην τους αποδοκιμάζουμε που οι τουαλέτες σε πολλά νοσοκομεία δεν έχουν ούτε σαπούνι ούτε χαρτί, ούτε σεντόνια χωρίς τρύπες τα κρεβάτια, ότι δεν γίνονται κρίσιμα χειρουργεία και οι νοσοκόμες δεν φτάνουν ούτε για να βάλουν σε φακελάκια και να μοιράσουν τα χάπια τρεις φορές τη μέρα στους νοσηλευόμενους! Είναι πολύ χλιαρή η αντίδρασή μας απέναντι στην πολιτική εξουσία που καθοδηγεί αυτή την εγκληματική πολιτική, ενώ συνεχώς προσλαμβάνει χιλιάδες αστυνομικούς λες και η Ελλάδα είναι Κολομβία ή Μεξικό! Επηρεασμένοι από μια γενική ηττοπάθεια, πέφτουμε στην παγίδα να κατηγορούμε τους συμπολίτες μας που δεν εμβολιάζονται αντί να το συζητάμε μαζί τους και να προσπαθούμε να βρούμε μια κοινή συνισταμένη. Ούτε να τους αποκλείουμε ούτε να τους εχθρευόμαστε, λες και φταίνε αυτοί για την πανδημία και για τους 5.200.000 νεκρούς σε όλη τη γη. Με την προϋπόθεση πάντα ότι θα τηρούνται αμφίπλευρα τα μέτρα ασφαλείας στη συμβίωσή μας. Και με συνείδηση ότι την κύρια ευθύνη για την τροπή που έχει πάρει η πανδημία την έχουν οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί που για να συγκαλύψουν την ανικανότητά τους που αποδεικνύεται με την αλλοπρόσαλλη και θανατηφόρα πολιτική τους, χρειάζονται εξιλαστήρια θύματα, χρειάζονται τους ανεμβολίαστους για να εκτρέπουν την απόδοση ευθυνών.
Χάος και ηλιθιότητα
Όταν οι ηγέτες ισχυρών χωρών της Δύσης, ο Τραμπ στις ΗΠΑ, ο Μπολσονάρου στη Βραζιλία και ο Μπόρις Τζόνσον στη Μεγάλη Βρετανία, έλεγαν ότι ο κορωνοϊός δεν είναι τίποτα, σαν μια απλή γρίπη, και δόθηκε γραμμή χαλαρότητας παγκόσμια μέσα από τα ΜΜΕ, χάθηκε πολύτιμος χρόνος και διχάστηκαν οι κοινωνίες, τι θα περίμενε κανείς; Το κακό έγινε. Ο κορωνοϊός ξέφυγε εξ αρχής με ευθύνη των ηγετών του ναρκισσιστικά αποκαλούμενου δημοκρατικού κόσμου.
Κι όταν ξύπνησαν οι πολιτικοί από την επέκταση του ιού και τις δραματικές εκκλήσεις κάποιων επιστημόνων, δεν υπήρξε καμία συνεννόηση και κανένας συντονισμός ανάμεσα στις χώρες τουλάχιστον του δυτικού μπλοκ που έχει τα χρήματα για να δράσει γρήγορα και αποτελεσματικά, έχει το δυναμικό, έχει τα φάρμακα, έχει και τα πιο εξελιγμένα συστήματα επικοινωνίας για να ενημερώσει τους πολίτες. Τίποτα. Κάθε χώρα τα δικά της μέτρα, σαν να είναι μόνη της στον κόσμο. Και μέσα στην κάθε χώρα το ίδιο. Λοκντάουν στο ομόσπονδο κρατίδιο της Σαξονίας, αλλά όχι στη Βαυαρία που συνορεύουν. Έτσι στην Ολλανδία, αλλιώς στο Βέλγιο, σε χώρες δίχως σύνορα!
Δηλαδή, ένα χάος. Όταν από την αρχή ήξεραν από την Κίνα και από άλλες χώρες της άπω Ανατολής ότι μόνο ένας τρόπος υπήρχε, τότε τουλάχιστον, προ εμβολίων, για να σταματήσει η εξάπλωση του κορωνοϊού. Κι αυτός ήταν, και παραμένει, ο εξής: λοκντάουν για ορισμένο διάστημα και τεστ σε όλο τον πληθυσμό. Μόνο έτσι ξέρεις πόσοι έχουν μολυνθεί και πού βρίσκονται. Και μπαίνουν σε καραντίνα μόνον αυτοί, όχι όλοι. Κι όχι σουρταφέρτα με το εξωτερικό. Αυστηρά. Μας τα λένε κι οι φίλοι μας που ζουν κι εργάζονται στην Κίνα. Η είσοδος στον ασιατικό γίγα θα επιτραπεί μόνο όταν έχει αποκατασταθεί η υγειονομική ειρήνη και ασφάλεια. Κι εφαρμόστηκε αυτό πάρα πολύ αποτελεσματικά χωρίς απειλές, χωρίς πρόστιμα, χωρίς διασυρμούς και διχασμούς σε μια χώρα πυκνοκατοικημένη, σε πόλεις των δέκα και είκοσι εκατομμυρίων. Και χωρίς να σταματήσει η κοινωνική και οικονομική ζωή.
Με 6% αναπτύσσεται και φέτος η οικονομία της Κίνας. Και το εντυπωσιακότερο: με κάτω από πέντε χιλιάδες νεκρούς! Σε μια χώρα με 1,5 δισεκατομμύριο κατοίκους. Κι αυτοί οι ελάχιστοι έχασαν τη ζωή τους στην αρχική έκρηξη της πανδημίας. Κι όχι 500 χιλιάδες οι νεκροί που οι κακές γλώσσες λένε ότι μπορεί να είναι και ένα εκατομμύριο στη γειτονική –με τον ίδιο περίπου πληθυσμό– Ινδία. 150 χιλιάδες είναι ήδη οι αποδημήσαντες στην Αγγλία, 100 χιλ. στη Γερμανία, πάνω από 600 χιλ. στη Βραζιλία, πάνω από 800 χιλ. στις ΗΠΑ, και αναλογικά τα χειρότερα νούμερα στην Ελλάδα με 18 χιλ. νεκρούς, δηλαδή αναλογικά 50% πάνω από τη Γερμανία και σχεδόν διπλάσια από την Τουρκία!
Πολιτισμικός ξεπεσμός
Κι όλα αυτά για να πουλάνε πανάκριβα –αν και χρηματοδοτημένα από τους φορολογούμενους– τα εμβόλια οι πολυεθνικές μόνο στους δυτικούς, αφήνοντας την υπόλοιπη ανθρωπότητα ανεμβολίαστη για να πολλαπλασιάζονται οι μεταλλάξεις και να διαιωνίζεται παγκόσμια η πανδημία. Και όλα αυτά με το πρόσχημα των πολιτικών ηγετών ότι τα μέτρα είναι πάντα μερικά για να μην πλήττεται η οικονομία. Κι ακόμα αυτό λένε, σχεδόν δύο χρόνια μετά και μην υπολογίζοντας, παρά μόνο ως πολιτικό κόστος για τους ίδιους, τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που άθελά τους μολύνονται και άδικα βασανίζονται και πεθαίνουν.
Πρόκειται για έγκλημα των πολιτικών και των ολιγοπωλίων, για πραγματική γενοκτονία. Δεν τους νοιάζει ο λαός, οι άνθρωποι. Όσοι κι αν πεθαίνουν, οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ, Αμερικάνοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί ή Πολωνοί, συνεχίζουν να κάνουν επιθετικούς πολέμους και μετά να διαμαρτύρονται ότι πιέζονται από τους πρόσφυγες που οι ίδιοι δημιουργούν με τις πολιτικές τους. Που δεν δίνουν εμβόλια στην υπόλοιπη ανθρωπότητα, ούτε εκχωρούν την άδεια να παραχθούν αλλού για να καλυφτούν οι ανάγκες. Κάτω από το 5% είναι οι εμβολιασμένοι στην Αφρική λόγω έλλειψης και όχι άρνησης! Και το πιο εξωφρενικό: τα περισσότερα δυτικά κράτη (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, Βέλγιο, Αυστραλία κ.ά.) δεν αναγνωρίζουν τα εμβόλια των Κινέζων, των Ρώσων και των Κουβανών για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν το κινέζικο, αλλά όχι το ρώσικο. Έτσι, εμποδίζουν τους πολίτες από 81 χώρες που έχουν εγκρίνει το κινέζικο και 77 το ρώσικο (η Ελλάδα έχει εγκρίνει και τα δύο) να ταξιδέψουν και ταυτόχρονα αποτρέπουν τον παγκόσμιο πληθυσμό να εμβολιαστεί με αυτά που είναι διαθέσιμα!
Η βαρβαρότητά τους ξεπερνάει κάθε όριο, αλλά ελέγχοντας τα ΜΜΕ πείθουν κι εμάς καμιά φορά ή μας δημιουργούν αμφιβολίες. Θολώνουν το σκηνικό και μας εμποδίζουν να επικεντρώσουμε την αντίστασή μας.
Ψέματα, συμφέροντα, ανικανότητα, ανταγωνισμοί και αδιαφορία για τους ανθρώπους, για τους πολιτισμούς και τη φύση. Εκεί έχει καταλήξει ο πολιτισμός τους. Σαβούρα. Και τα καλά τους είναι πια μόνο στα μουσεία και τις βιβλιοθήκες.
Στέλιος Ελληνιάδης
