Στην επικειμένη Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Κυθήρων γίνεται εισήγηση από τον Δήμαρχογια την υπερψήφιση κανονισμού για το (400 ετών) παζάρι του Ποταμού Κυθήρων. Είναι σωστό να υπάρξει κανονισμός, είναι και απαίτηση του Νόμου (4191/2017) και μπορεί να συμβάλλει στην βελτίωση του. Αλλά πρέπει να γίνει με αυτήν ακριβώς τη λογική, να συμβάλλει στην βελτίωση και ισχυροποίησή του, όχι να το υπονομεύσει.
Πιστεύω ότι οι Κυθήριοι αλλά και οι επισκέπτες του νησιού μας, περιμένουν από το Δήμαρχο και την Δημοτική αρχή, να κάνουν ότι είναι δυνατόν, παραμένοντας στα πλαίσια του Νόμου, να ενισχύσουν την κρίσιμη αυτή παραδοσιακή δραστηριότητα.
Για παράδειγμα, να στηριχτούν σε αποφάσεις του Υπουργείου Εμπορίου που αντανακλούν τον ιδιότυπο χαρακτήρα του παζαριού του Ποταμού όπως έχει αποτυπωθεί στο Διάταγμα (ΦΕΚ 61/12-04-1927, Τεύχος Α΄) και να προστατέψουν τις δραστηριότητές του (π.χ. να διατηρήσουν την πώληση νωπών προϊόντων διατροφής (πράγμα που από την πρόταση ευτυχώς γίνεται σεβαστό με βάση το με αρ. πρωτ. 45373-26/04/2018 απαντητικό έγγραφο προς το Δήμο Κυθήρων, του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης )
Όπως κατά τα άλλα η πρόταση απειλεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για το παζάρι (περιλαμβανομένης και της πιθανότητας μεταφοράς του !) Και σαν τέτοια, πιστεύω απειλεί να παρασύρει και το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας του παζαριού, περιλαμβανομένων των καταστημάτων, με επιπτώσεις στο σύνολο της οικονομίας των Κυθήρων για την οποία το παζάρι του Ποταμού αποτελεί για αιώνες κομβικό σημείο.
Αντί άλλης αιτιολόγησης της σημασίας του, ίσως πιο αποκαλυπτικό είναι το video του Δημήτρη του Μαρσέλου που είμαι σίγουρος πολλοί έχουν δει στο YouTube. Αξίζει της προσοχής η ευρύτητα των δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται γύρω από το παζάρι, οικονομικής, πολιτισμικής και κοινωνικής μορφής για να αντιληφθεί κάνεις τι απειλείται.
Δεν σκοπεύω να κάνω «δίκη προθέσεων» στο γιατί γίνεται μια τέτοια πρόταση. Με καλύπτει απόλυτα η κριτική από τον Μανό, τον Δημήτρη και τον Γιώργο (την δημοτική παράταξη «Κύθηρα – Μένουμε εδώ»).
Πιστεύω η εναλλακτική πρόταση του «Μένουμε Εδώ» είναι η προσέγγιση που χρειάζεται το νησί μας. Μια προσέγγιση που θα δημιουργεί και θα ισχυροποιεί το παζάρι προς όφελος όλου του νησιού. Που αναγνωρίζει και θα στηρίζει, κάθε δημιουργική δραστηριότητα και προστιθέμενη αξία στο νησί μας. Ώστε αυτή να στηρίζεται και να αναπτύσσεται και ιδανικά να φέρει και άλλο δημιουργικό κόσμο στο νησί μας και να γεννήσει και νέες δραστηριότητες.
Γιατί το Παζάρι του Ποταμού έχει διατηρηθεί για 400 χρόνια επειδή ακριβώς είχε την δυνατότητα να αναγεννάτε και να ενσωματώνει νέες δραστηριότητες στη δράση του. Περιλαμβανομένων και των δράσεων των καταστημάτων γραφείων κλπ. που βέβαια είναι ανοιχτά τις Κυριακές
Θέλω να ελπίζω ότι η πλειοψηφούσα δημοτική παράταξη θα το ξανασκεφτεί. Και να κάνουν μια πραγματικά ευρεία συζήτηση, περιλαμβανομένης και δια ζώσης συζητήσεις (πραγματικές ή διαδικτυακές) με όλους.
Ελπίζω η κυρίαρχη παράταξη της Δημοτικής αρχής να στήσει «ευήκοον οξύς» και να «συνθέσει» αντί να χωρίσει. Διαφορετικά, μπορεί να είναι σίγουρη ότι θα διαμορφωθούν μέσα στο νησί μας εκείνες οι δυναμικές που θα επιτρέψουν στον Τσιριγώτικο λαό να υπερασπίσει αποτελεσματικά τις παραδόσεις του, να καταργήσει ένα κακό κανονισμό και να θεσπίσει άλλον που θα τις σέβεται.
ΥΓ 1.: Σε σχέση με τα είδη χειροτεχνίας, που έχουν για πάνω από 20 χρόνια γίνει αναπόσπαστο στοιχείο του παζαριού. Ο Νόμος 4197 προβλέπει (αρθρο 45):
«Άρθρο 45
Διάθεση έργων τέχνης, καλλιτεχνημάτων, χειροτεχνημάτων, ειδών λαϊκής τέχνης
1. Τα φυσικά πρόσωπα, τα οποία δημιουργούν έργα τέχνης, καλλιτεχνήματα, χειροτεχνήματα και λοιπά έργα πρωτότυπης, αποκλειστικά δικής τους, καλλιτεχνικής δημιουργίας μπορούν να διαθέτουν τα έργα τους υπαιθρίως, εφόσον λάβουν διοικητική άδεια. Δικαιούχοι σχετικών αδειών είναι επίσης Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (Κ.ΑΛ.Ο.) για τη διάθεση αποκλειστικά έργων ιδίας παραγωγής των μελών τους….»
Γιατί η πρόταση της πλειοψηφίας τους αποκλείει; Δεν είναι τόνωση για την οικονομική δραστηριότητα (υπό της προϋποθέσεις το νόμου για φορολογική κλπ. συμμόρφωση φυσικά)
ΥΓ2. Παραθέτω την απόφαση της Νομαρχίας του 1955. Πέρα από την ιστορική της αξία, δείχνει και πια είναι η βάση. Που πρέπει να σεβόμαστε.
ΥΓ3. Δυστυχώς έχουμε απανωτές περιπτώσεις που η Δημοτική πλειοψηφία η όργανα της επιλογής της εμφανίζονται να βρίσκονται απέναντι στις διαθέσεις του κόσμου (βλ. πρόσφατα την μάλλον ατυχή περίπτωση με τις ενοικιάσεις της ΕΕΚΠΑ). Προσωπικά εμένα αυτό με στενοχωρεί πολύ. Μήπως είναι ώρα , ΠΡΙΝ προχωρούν τέτοιες, δυνητικά διχαστικές αποφάσεις να γίνεται μια πιο ολοκληρωμένη συζήτηση και να αναζητούνται συνθέσεις απόψεων και συμφωνία; Εγώ προσωπικά θα χειροκροτήσω και τον Δήμαρχο (όπως έχω κάνει πολλές φορές επικροτώντας πολλά σημεία της δράσης του π.χ ανακύκλωση, έργα κλπ) και όλους αν κινηθούν σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Δημιουργός του άρθρου:
