Ομιλία Θοδωρή Δρίτσα στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπ. Οικονομικών «Ενσωμάτωση της παρ. 5 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/952 του Συμβουλίου της 29ης Μαΐου 2017 για την τροποποίηση της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/1164 όσον αφορά τις ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων με τρίτες χώρες (L 114), κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Επιχείρησης Καζίνο Ευρέος Φάσματος Ελληνικού Ανώνυμη Εταιρεία, για την παραχώρηση άδειας λειτουργίας επιχείρησης καζίνο (ΕΚΑΖ) ευρέος φάσματος δραστηριοτήτων στον Μητροπολιτικό Πόλο Ελληνικού – Αγίου Κοσμά, θέσπιση ολοκληρωμένου πλαισίου για την απόδοση βιώσιμης προοπτικής ανάπτυξης και την εκ νέου λειτουργία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τροποποιήσεις του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων και του Οργανισμού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, επείγουσες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις
και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα θέσω ένα ζήτημα πριν από όλα προς το Προεδρείο. Ο κ. Σταϊκούρας μίλησε είκοσι λεπτά παραπάνω από τον χρόνο των δεκαοκτώ λεπτών που είχε δικαίωμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Απόστολος Αβδελάς): Πάντα αυτό κάνει. Υπουργός Οικονομικών είναι.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης μίλησε έξι λεπτά παραπάνω από τον χρόνο που είχε δικαίωμα, τα τρία λεπτά. Παρακαλώ σεβασμός στους Βουλευτές και για την ισότητα των όπλων, επειδή στα θέματα που είναι σήμερα έχω θητεύσει και ως Υπουργός Ναυτιλίας και ως υπεύθυνος Άμυνας, την ανοχή σας, όχι ως χάρη για μένα, αλλά για την ακριβοδίκαιη εξέλιξη της συζήτησης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Απόστολος Αβδελάς): Μέσα σε λογικά πλαίσια, κύριε Δρίτσα, έτσι;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα μου επιτρέψετε πριν μπω στο θέμα του νομοσχεδίου -και έχω να κάνω έναν διάλογο, νομίζω, αρκετά χαριτωμένο με τον κ. Σταϊκούρα, το προαναγγέλλω-, να θίξω δύο θέματα.
Το ένα είναι ότι ο καταδικασμένος ως εκτελεστής του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Αστυφύλακας Κορκονέας, αφέθηκε και πάλι ελεύθερος, παρά την καταδίκη του, διότι και στη νέα διαδικασία του αναγνωρίστηκαν τα ελαφρυντικά. Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος καταδικάστηκε σε θανατική ποινή χωρίς ελαφρυντικά. Και επειδή το ζήτημα δεν είναι τι αποφασίζουν τα δικαστήρια και επειδή η ιστορία δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται με τους ίδιους τραγικούς όρους, σας λέω αυτό που είναι κοινή εμπειρία αλλά και προσωπική, γιατί παρακολουθώ όλα αυτά τα ζητήματα πολύ στενά. Η υστερία εναντίον της νεολαίας τότε, εναντίον κάθε νέου ανθρώπου που διαμαρτυρόταν ή εξεγείρετο, η υστερία μεθοδευμένη και κατευθυνόμενη από την πολιτική και το κράτος της Δεξιάς τότε είναι αυτή που όπλισε το χέρι του Κορκονέα. Και επειδή έχουμε και νέα φαινόμενα νέας τέτοιας αντινεολαιίστικης υστερίας, κρούω τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνω ότι οι δημοκρατικοί αγώνες και της ελληνικής νεολαίας και του ελληνικού λαού, έχουν αντιμετωπίσει τέτοιες αυταρχικές πολιτικές πάρα πολλές φορές και τις έχουν αντιμετωπίσει με επιτυχία. Τιμή, λοιπόν, στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ζόφος για τα ελαφρυντικά του Κορκονέα.
Το δεύτερο το έθιξε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ακούσαμε και μέσα στη Βουλή από τον κ. Βελόπουλο αλλά και γενικά στο δημόσιο λόγο, με την επικαιροποίηση του ζητήματος του δικαιώματος των γυναικών να αποφασίζουν αν θα τεκνοποιήσουν ή όχι -γιατί περί αυτού πρόκειται-, το αν θα ποινικοποιείται η διακοπή της κύησης για οποιουσδήποτε λόγους, όχι μόνο για λόγους δικαιώματος διαχείρισης του σώματος των γυναικών και της ζωής τους, αλλά κυρίως και για την προστασία των παιδιών. Δεν είναι δυνατόν να αποδέχονται οι κοινωνίες και μάλιστα τα κράτη την έννοια της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης ή της εγκυμοσύνης πολύ περισσότερο μετά από βιασμό ή της εγκυμοσύνης που δεν μπορεί να ανταποκριθεί μία γυναίκα σε αυτήν ή της εγκυμοσύνης που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει το παιδί, αν γεννηθεί, στη δυστυχία. Τα θέματα αυτά είναι τεράστια και αυτός ο ανήθικος, τρομολαγνικός, νεοπουριτανικός υποκριτικός συντηρητισμός να τελειώνει. Οι Ελληνίδες γυναίκες και οι γυναίκες της Ευρώπης και όλου του κόσμου έχουν δικαιώματα να καθορίσουν τη ζωή τους.
Προχωρώ στο νομοσχέδιο.
Κύριε Σταϊκούρα, κύριε Υπουργέ, σας έχω θαυμάσει στο παρελθόν ειλικρινά -γιατί δεν υποτιμώ τους αντιπάλους μου- όταν ήσασταν πάλι Υπουργός στην προηγούμενη κυβέρνηση, για την τεκμηρίωση, για τα στοιχεία που φέρνετε, που καταθέτατε και λέω «αυτός ο άνθρωπος μάλλον έχει τεκμηριωμένο λόγο και πρέπει να το προσέξουμε ό,τι είναι και για να το αντιμετωπίσουμε, αλλά και για να δούμε αν έχει σε κάποια δίκιο» κλπ. Και από βίτσιο τότε, πριν αρκετά χρόνια, κατέβηκα στις υπηρεσίες της Βουλής τρεις, τέσσερις, πέντε φορές και πήρα ενδεικτικά κάποια από τα έγγραφα που καταθέτατε με πολύ θεατράλε τρόπο στη Βουλή και που με είχαν εντυπωσιάσει. Και είδα, κύριε Σταϊκούρα, ότι σχεδόν σε όλα το περιεχόμενο αυτών των εγγράφων που καταθέσατε ή ήταν εντελώς αντίθετο με τον ισχυρισμό σας, δηλαδή όχι μόνο δεν τον επιβεβαίωνε αλλά τον ανέτρεπε, ή ήταν άλλα αντ’ άλλων, για άλλα θέματα. Λυπάμαι για τον εαυτό μου που δεν το έκανα τότε θέμα. Και εσείς συνεχίζετε αυτήν την περίφημη τακτική της δήθεν αναξιοπιστίας. Δεν υπάρχει στον λόγο σας αξιοπιστία, υπάρχει μεθοδευμένη και κατασκευασμένη ψευδώνυμη σοβαρότητα. Και αυτό είναι σοβαρό ζήτημα, γιατί δεν απευθύνεστε στους αντιπάλους σας, απευθύνεστε στον ελληνικό λαό και δεν μπορείτε να τον παραπλανάτε με τέτοιο τρόπο.
Καζίνο. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά όλοι -και το ΚΚΕ το ξέρει- ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ και το Ελληνικό και πολλές άλλες επενδύσεις στο Λιμάνι του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης ήταν επιλογές καταναγκασμού από την τρόικα, κυριολεκτικά καταναγκασμού. Τα παραγωγικά αναπτυξιακά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν διαφορετικά και πολύ σωστά. Προϊόν καταναγκασμού! Για σας δεν ήταν. Ήταν επιλογές, πάρα πολύ ενταγμένες στο δικό σας πρόγραμμα. Εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε.
Εμφανίζεστε σήμερα, λοιπόν, και χρεώνετε στον ΣΥΡΙΖΑ το σημερινό Ελληνικό. Με συγχωρείτε, αλλά το ίδιο κάνει από τη δική του πλευρά το ΚΚΕ, που πάλι λάθος κάνει. Πάνω απ’ όλα, η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να διορθώσει τη σύμβαση που είχε ξεκινήσει ως διαγωνισμός πριν για το Ελληνικό, όπως έγινε και σε όλα τα άλλα πεδία, είχε να κάνει πρωτίστως με το να προηγηθεί η διαμόρφωση του μεγάλου Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό που θέλει και χρόνια για να αναπτυχθεί ως δασώδης έκταση κλπ, κλπ, κλπ.
Και να επισημάνω ότι, αν ήταν η ναυαρχίδα του άθλιου επικοινωνιακού σας δηλητηρίου με το οποίο κερδίσατε τις εκλογές η Συμφωνία των Πρεσπών και η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην Ελλάδα και στην ιστορία της, το βαρύ πυροβολικό, η φρεγάτα ήταν το Ελληνικό, που δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το προχωρούσε γιατί ήθελε να μην προχωρούν οι επενδύσεις. Και κάνατε τριάμισι χρόνια και ακόμα δεν έχει ξεκινήσει και το ξεκινάτε από το καζίνο. Και όπως σωστά επισήμανε στην εισήγησή της η Εισηγήτρια μας, η Τάνια Ελευθεριάδου, με ποιον τρόπο; Με διαρκείς ρυθμίσεις με όλα για τους παραχωρησιούχους. Ε, όχι. Δεν έχουν καμία σχέση αυτές οι επιλογές με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις συνθήκες που διαμορφώνονται επιλέγει να κάνει βήματα πίσω, για να κάνει συνολικά βήματα μπροστά.
Σκαραμαγκάς. Με συγχωρείτε. Τα είπαν οι συνάδελφοι. Έγινε διαγωνισμός. Καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά το επιχείρημα των δεσμευτικών όρων που είχαν προκύψει από τη μεγάλη περιπέτεια των κρατικών ενισχύσεων και των προστίμων που βαραίνουν την ιστορία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, έργο Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Με συγχωρείτε. Εάν για το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη φταίει και ο ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό, να μας το πείτε. Έργο Νέας Δημοκρατίας η χρεοκοπία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, η χρεοκοπία των Ναυπηγείων Ελευσίνας, η χρεοκοπία των Ναυπηγείων Σύρου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Απόστολος Αβδελάς): Ολοκλήρωσε, σας παρακαλώ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Από αυτήν την άποψη πώς είναι δυνατόν να μην αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας; Εγώ καταλαβαίνω πράγματι ότι ο κ. Προκοπίου, όπως είπε ο κ. Γεωργιάδης, είναι ένας πολύ συγκρατημένος επιχειρηματίας και ξέρει τι θέλει. Δεν τον κρίνω τον κύριο Προκοπίου. Είναι ολοφάνερο ότι επειδή ακριβώς ξέρει τι θέλει ως συγκροτημένος επιχειρηματίας σας έδωσε και σας πρότεινε όλη αυτή την νομοθετική ρύθμιση που φέρνετε σήμερα, διότι λέει: «Εγώ για να κάνω τη δουλειά μου θέλω αυτά».
Εάν αυτό ήταν κρατικός σχεδιασμός, δημόσιος σχεδιασμός, κυβερνητικός σχεδιασμός θα είχε συμπεριληφθεί με κάποιο τρόπο στο διαγωνισμό. Δεν είναι. Είναι πρόταση του επιχειρηματία, γιατί αυτό θέλει να κάνει. Επομένως, είτε θα το αναλάβει ο επιχειρηματίας είτε θα λυθεί με άλλο τρόπο υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα είναι η εξασφάλιση των εργαζομένων και για τα δεδουλευμένα και για την επόμενη δουλειά τους και όλα τα άλλα που ακούστηκαν είναι προσχήματα, θλιβερά προσχήματα.
Και δεύτερον, εάν η επένδυση θα είναι επένδυση κυρίως για ναυπηγεία ή εάν ο επενδυτής, όπως του δίδεται η δυνατότητα από αυτή τη ρύθμιση σήμερα, επιλέξει ότι είναι πιο κερδοφόρα για εκείνον κάποια άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα, το LNG ή οτιδήποτε άλλο, θα εγκαταλείψει ή θα υποβαθμίσει τη ναυπηγική βιομηχανία και θα στρέψει την προσοχή του στο άλλο. Δεν το εξασφαλίζετε, του το δίνετε όλο το δικαίωμα και μάλιστα με νόμο.
Θέλουμε την επόμενη μέρα η Ελλάδα να έχει όχι ανταγωνιστική στην Κορέα, στην Κίνα και στην Ιαπωνία ναυπηγική βιομηχανία, αλλά εν πάση περιπτώσει αντίστοιχη με αυτό που επιβάλλει η ιστορία της, η τεχνογνωσία των εργαζομένων, η παράδοση μιας ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα που όντως είναι σημαντική και που συνδέεται και με τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος άμεσα, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ή θα δίνουμε την δυνατότητα ο κάθε επενδυτής σοβαρός ή μη σοβαρός να επιλέγει το είδος της επένδυσης του κατά το δοκούν, όπως κάνει το νομοθέτημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Απόστολος Αβδελάς): Κύριε Δρίτσα, ευχαριστούμε. Δεν έχετε άλλο χρόνο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Αυτά, λοιπόν, είναι σοβαρά ζητήματα που δεν μπορείτε να υπεκφεύγετε. Γι’ αυτό το λαϊκό αίτημα για εκλογές και αλλαγή πολιτικής πραγματικότητας είναι διαρκώς εντεινόμενο και εγώ εκτιμώ ότι θα εκφραστεί και με δημόσιο τρόπο από την ελληνική κοινωνία.
Ευχαριστώ.
