Την περασμένη Κυριακή ανέβηκα στον Ποταμό. Όχι δεν ανέβηκα για το παζάρι, καθώς δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Κι η αλήθεια είναι ότι η κίνηση στο χωριό της Κυράς ήταν αισθητά μειωμένη σε σχέση με το παρελθόν. Λες και ένα «ιδιότυπο» σύνδρομο long covid έχει κυριεύσει την κοινωνική μας ζωή! Ο Ποταμός τις Κυριακές, είναι ιστορικά το κατ’ εξοχήν σημείο κοινωνικοποίησης και… πολιτικοποίησης. Αυτή είναι μία ακόμη πτυχή της θετικής επίδρασης του κυριακάτικου παζαριού στην καθημερινότητα των Τσιριγωτών. Το παζάρι προσελκύσει και αναδεικνύει πολλά περισσότερα από ότι τα αγνά του ολόφρεσκα ζαρζαβατικά.
Πρώτο πράγμα που έκανα, μπήκα στο καφενείο να συναντήσω τους συντοπίτες μου και να ανταλλάξουμε κουβέντες. Παρήγγειλα τον καφέ μου και μετά από λίγη ώρα, βγήκα έξω, κατευθύνθηκα προς τα κάτω, στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου (κεντρική οδό του χωριού) και μπήκα στο βιβλιοπωλείο του Εξάντα. Οι κυριακάτικες εφημερίδες είχαν ήδη φτάσει και με περιμένανε στο ράφι.
Εκεί αντάμωσα για τρίτη συνεχόμενη φορά, κάθε Κυριακή αγοράζω εφημερίδες, τον γνωστό υπερήλικα Ποταμίτη με την τραγιάσκα. Έναν φανατικό αναγνώστη του κυριακάτικου Τύπου.
«Καλημέρα κύριε Χαράλαμπε»
«Καλημέρα»
«Χαίρομαι που σας βλέπω εδώ κάθε Κυριακή. Δεν αμελείτε να διαβάζετε τακτικά τον Τύπο απ’ ότι καταλαβαίνω».
«Βεβαίως, και μακάρι να διάβαζαν οι περισσότεροι. Ίσως τότε να ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι». Ενώ συνέχισε: «Να ξέρεις, τα πάντα διαβάζω. Και είμαι 93 ετών».
Τελειώσαμε την κουβέντα μας με λίγο αποκαρδιωτικές διαπιστώσεις για την αναγνωσιμότητα, αφού σήμερα οι άνθρωποι ελάχιστα διαβάζουν, αλλά και την έλλειψη του γραπτού λόγου στον τόπο μας.
Αποχαιρετηθήκαμε και έφυγα με τις εφημερίδες μου προς τα πάνω. Είναι δυστυχώς λίγοι αυτοί που διαβάζουν σήμερα, αφού η εποχή μας κυριεύεται από την εικόνα. Όμως έχουμε ακόμη την πολυτέλεια, γιατί περί πολυτέλειας πλέον πρόκειται, να λαμβάνουμε τον Τύπο στο νησί.
Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια που για αρκετό διάστημα το νησί έμεινε χωρίς πρακτόρευση εφημερίδων. Και φυσικά κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν και δικαίως. Αφού λοιπόν σήμερα διατίθεται ο Τύπος στο νησί, καλό είναι να τον τιμούμε. Καλό είναι να διαβάζουμε. Καλό είναι να ενημερωνόμαστε από όσο περισσότερες πηγές μπορούμε. Και προπαντός καλό είναι γιατί στηρίζουμε τους συντάκτες του «δοκιμαζόμενου» έντυπου Τύπου.
Και για να επιστρέψουμε στον Ποταμό, αξίζει να το λέμε με ευχαρίστηση. Τι πιο όμορφο από το να ξυπνήσεις την Κυριακή το πρωί, να ανέβεις στο παζάρι του Ποταμού, να συναντήσεις τους συμπατριώτες σου, να πιεις τον καφέ σου και να διαβάσεις τις εφημερίδες σου. Ο Ποταμός είναι και πρέπει να μείνει σημείο αναφοράς της κυριακάτικης βόλτας και γι’ αυτό. Ο Ποταμός ήταν ανέκαθεν κέντρο πολιτισμού και κοινωνικοποίησης και αυτή του την προίκα δεν είναι δυνατόν να την απολέσει όσο κι αν του το επιβάλουν τα προτάγματα και τα «διατάγματα» των καιρών.
Δημιουργός του άρθρου:
