«Για να μείνεις εκτός νόσου, δίχως Κούλη εκτονώσου». Λόγια σοφά, λόγια που καταδεικνύουν την αδήριτη ανάγκη του ανθρώπου να την «βγάλει καθαρή» σε τούτη τη ζωή. Με κάθε τρόπο. Όμως, είναι φορές που δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, αλλά έρχεται το βουνό στον Μωάμεθ. Και τότε, όλα τα σχέδια, όλοι οι προγραμματισμοί επί χάρτου, ακυρώνονται. Τότε, βρίσκεσαι ενώπιος ενωπίω με την Νέμεσή σου. Και τότε, όλες οι έξοδοι διαφυγής συρικνώνονται, συστέλλονται, καταρρέουν. Είναι οι στιγμές εκείνες που ο «ακατανόμαστος» είναι κοντά. Ξαφνικά, πιάνεις τον εαυτό σου να ψελλίζει προσευχές και εξορκισμούς σε γλώσσες ακατάληπτες. Αλλά είναι πια αργά. Είσαι πλέον αντιμέτωπος με το πεπρωμένο σου. Και ως γνωστόν, «πεπρωμένο, φυγείν αδύνατον»!
