Για να υπάρξει η διαβόητη «δολοφονία χαρακτήρων», («character assassination» που λένε στο χωριό μου), ικανή και αναγκαία συνθήκη ήταν -μέχρι σήμερα τουλάχιστον- το υποψήφιο «θύμα» να είναι ζωντανό.
Για παράδειγμα, όταν το 1964 ο αμερικανός Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον φοβόταν, ότι μπορεί να έχανε από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, Μπάρι Γκολντγουότερ, ζήτησε από τους συνεργάτες του να διαδώσουν τη φήμη, ότι ο αντίπαλός του είχε ερωτική σχέση με… αγελάδες!
Έκπληκτοι οι συνεργάτες του με την απαίτηση του Προέδρου, του αντέτειναν -σε μια προσπάθεια να τον μεταπείσουν- ότι κανείς δεν θα πίστευε τον ισχυρισμό αυτό…
Όμως, ο Λίντον Τζόνσον επέμεινε και τους απάντησε με το επιχείρημα ότι «το ξέρω, αλλά θέλω να τον ακούσω να το διαψεύδει δημόσια»!
Δεν ξέρω αν τελικά ο Τζόνσον χρησιμοποίησε στην προεκλογική μάχη το ακραίο αυτό επιχείρημα, αλλά για την ιστορία, ο Τζόνσον κέρδισε τις εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, ο Μπάρι Γκολντγουότερ ήταν ζωντανός, όταν τον στοχοποίησε ο Τζόνσον…
Σήμερα, δυστυχώς, οι επιχειρήσεις «δολοφονίας χαρακτήρων» άρχισαν να έχουν ως στόχο και τους νεκρούς! Μου είναι αδύνατο να αντιληφθώ την σκοπιμότητα μιας τέτοιας αρρωστημένης λογικής και το επιδιωκόμενο κέρδος από μια τέτοια άθλια επιχείρηση.
Δηλαδή, ποιος έχει να κερδίσει και τι, από ένα άρθρο, το οποίο περιέχει μια φράση σαν και αυτή που έγραψε ο Στέφανος Κασιμάτης για την Φώφη Γεννηματά: «Αξιοσημείωτη ειρωνεία ότι, με τον θάνατό της, η μακαρίτισσα Φώφη προσέφερε στο ΠΑΣΟΚ περισσότερα από όσα είχε προσφέρει με τη ζωή της»!!!
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά, που ο περί ου ο λόγος, έχει διαπράξει τέτοια αθλιότητα. Τον Αύγουστο του 2020 είχε κάνει ένα άλλο χυδαίο σχόλιο με στόχο τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Κατρούγκαλο. Την ώρα, που ο άνθρωπος αυτός έδινε μάχη με τον καρκίνο, ο Στέφανος Κασιμάτης τον ειρωνευόταν γιατί είχε χάσει τα μαλλιά του από την ασθένεια!
«Ω, οι μπούκλες! Πού πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο) σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί, παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…», είχε γράψει τότε ο αρθρογράφος στην Καθημερινή, η οποία με αφορμή αυτό το εμετικό σχόλιο σταμάτησε τη συνεργασία μαζί του..
Είναι αξιοσημείωτο, ότι και τότε -με τον Γιώργο Κατρούγκαλο- και τώρα, με την Φώφη Γεννηματά- η συγγνώμη ήταν μισή και με αστερίσκους… Αθλιότητα μέχρι το τέλος δηλαδή!
Γεγονός, που παρατήρησε με ευστοχία ο Παύλος Γερουλάνος, λέγοντας ότι «το χειρότερο δεν είναι ότι ο κ. Κασιμάτης γνωρίζει ότι αυτό που κάνει είναι χυδαίο. Το χειρότερο είναι ότι θεωρεί έξυπνο αυτό που κάνει»…
Δεν ξέρω αν ο Στέφανος Κασιμάτης θεωρεί έξυπνο αυτό που κάνει… Αυτό όμως που πιστεύω, είναι ότι επιδιώκει με κάθε τρόπο, με τα γραφόμενά του, να τραβά το ενδιαφέρον, κάνοντας απλώς θόρυβο.
Θα αγνοεί όμως τη λαϊκή παροιμία, που λέει, ότι «τα άδεια βαρέλια κάνουν θόρυβο»!
Ειδικά στη δημοσιογραφία θα πρόσθετα..!
Γιάννης Μιχελάκης
