Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Πετώντας τον φερετζέ του διπλωματικού καθωσπρεπισμού, αυτού του βαρετού κώδικα που εξαντλείται σε κοινοτοπίες περιφρονώντας συχνά την κοινωνία, ο Νίκος Δένδιας έδωσε ρεσιτάλ ετοιμότητος και τεκμηριωμένων απαντήσεων.
Αναμενόμενη και ευεξήγητη η οργή της Τουρκίας που εγκαλεί τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών για ασέβεια, μισαλλοδοξία και φανατισμό. Προσδοκούσε-και επιδίωκε-μια γλυκερή σούπα που θα ενίσχυε το προφίλ μιας χώρας καλών προθέσεων που διαλέγεται.
Αυτή τη σούπα χάλασε ο Δένδιας. Αντιδρώντας σε συγκεκριμένες αναφορές του Τσαβούσογλου, τράβηξε θαρρετά την κουρτίνα και παρέδωσε σε κοινή(ευρωπαϊκή) θέα, νηφάλια και αποκαλυπτικά, το πραγματικό πρόσωπο της γείτονος. Την δυσανεξία της στον σοβαρό αντίλογο.
Αυτό που ενόχλησε τον Τσαβούσογου και τους συν αυτώ ήταν η τεκμηριωμένη ανάπτυξη των ελληνικών θέσεων δημοσίως από τον Δένδια. Η σπαθάτη αναφορά του σε όλα.
Από το casus belli και το Κυπριακό, μέχρι την μειονότητα, την άμυνα των νησιών, τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, την Αγιά Σοφιά και τις ποικίλες αυθαιρεσίες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν πούλησε ανέξοδη μαγκιά ο Δένδιας. Δεν αντέδρασε με ύφος πιεσμένου που διαμαρτύρεται. Απέφυγε τις κορόνες και την συνθηματολογία. Υπήρξε ψύχραιμος, άνετος και ουσιαστικός. Με αρωγό τα διεθνή θέσμια, δεν άφησε τίποτε αναπάντητο.
Λογικό ήταν να πληγωθεί κατάστηθα το προπαγανδιστικό κατασκεύασμα της γείτονος και να τρωθεί ο εγωισμός της. Τέτοιο τόλμημα μέσα στο σπίτι της, δεν χωνεύεται εύκολα…
Η σπουδή του Μαξίμου
Όμως, χθες σημειώθηκε άλλη μία έκπληξη: μόλις τελείωσε η αντιμαχία Δένδια-Τσαβούσογλου, ημέτερες κυβερνητικές πηγές έσπευσαν αστραπιαία να ενημερώσουν ότι ο υπουργός Εξωτερικών «είχε ρητή εντολή, αν προκληθεί να απαντήσει αναλόγως».
Οποία σπουδή! Το πρώτο που βρήκε να πεί το Μαξίμου ήταν ότι υπήρχε ρητή εντολή του πρωθυπουργού! Λες και δεν ήταν αυτονόητο ότι ο Δένδιας ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον κ.Μητσοτάκη και ότι θα έπραττε το επιβαλλόμενο σε περίπτωση προκλήσεως.
Εξηγήσιμη βιασύνη: η στάση του υπουργού Εξωτερικών μέσα στην Αγκυρα εγκαρδίωσε, συγκίνησε και ενθουσίασε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Με δυό λόγια ,ο Δένδιας «πήρε όλο το χαρτί».
Ναι. Την κυβερνητική επιλογή υπηρέτησε. Αλλά όλοι εφεξής θα μιλάνε για την προσωπική σφραγίδα του υπουργού Εξωτερικών. Αυτό θα μείνει. Κι αυτό φαίνεται ότι ανησύχησε το Μαξίμου και τον πρωθυπουργό.
Που είδε-σωστά- ότι ο Νίκος Δένδιας «έκλεψε την παράσταση» και ενέγραψε σοβαρή υποθήκη για το μέλλον…
Και τώρα;
Η τύχη των Διερευνητικών δεν αναμένεται ρόδινη, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα. Η Τουρκία θα ξιφουλκήσει εναντίον της χώρας μας, λέγοντας ότι «Ασέβεια και διάλογος δεν στέκονται παράλληλα» και θα διαλαλεί ότι η ίδια εμμένει στον εποικοδομητικό διάλογο και στην εξεύρεση λύσεων.
Ανάλογη θα είναι και η ελληνική στάση σχετικά με την επικοινωνία και τον Διάλογο. Όμως θα υπενθυμίζει τον σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και στις Συνθήκες, την αποφυγή προκλητικών ενεργειών και την εγκατάλειψη της εμπρηστικής ρητορικής.
Με δεδομένη την φόρτιση, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η Πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό, καθώς και η Σύνοδος για την Ανατολική Μεσόγειο, που προτείνει ο Ερντογάν.
Σε ο,τι αφορά την Σύνοδο, σωστά επισημαίνει ο Κ.Φίλης (στο NEWS 24/7) ότι η χώρα μας δεν έχει λόγο να μην μετάσχει, εάν γίνουν δεκτοί οι όροι και οι προϋποθέσεις που οφείλει να θέσει.
Τέλος, υπάρχει κάτι που θα βαρύνει καθοριστικά στα ελληνοτουρκικά. Πρόκειται για την στάση των ΗΠΑ.
Αν η Τουρκία διευθετήσει το θέμα των S400(αποθήκευση/αχρησία), κάτι που αφήνει ανοιχτό ως πιθανότητα ο Χουλουσί Ακάρ, τότε δεν αποκλείεται να βρεθούμε μπροστά στην αναθέρμανση των Αμερικανο-Τουρκικών σχέσεων.
Ειδικά, αν ληφθεί υπόψιν και η δυναμική των εξελίξεων στην Ουκρανία που ρίχνει σκιές στην σχέση της Τουρκίας με την Ρωσία.
Τότε, θα αλλάξει δραστικά η εικόνα. Και ίσως δραματικά για τη χώρα μας. Οι υμνωδίες για τον «φίλο Μπάιντεν» θα αποκαλύψουν τον άσαρκο χαρακτήρα τους. Διότι οι διακρατικές σχέσεις διαμορφώνονται με βάση τα συμφέροντα. Τα συμφέροντα των ισχυρών…
Του Γιάννη Τριάντη
