Τόσες πραγματικές αιτίες για τόσα πολλά γεγονότα έχουν μείνει στο σκοτάδι, γιατί υιοθετούμε αναντίρρητα και ψυχαναγκαστικά ένα κυρίαρχο αφήγημα ή κάποιο εκβιαστικό δίπολο.
Αυτό που μπορεί να χωρέσει σε δυο αράδες μιας ανάρτησης στα σόσιαλ μίντια και να γίνει μαζικά αντιληπτό.
Ακόμα και αν είναι μια γκρίζα, μισή αλήθεια. Άρα πιο επικίνδυνη ακόμα και από ένα προφανές ψέμα.
Όμηροι της ανάγκης να ανήκουμε στο πλειοψηφικό ρεύμα, που προϋποθέτει άμβλυνση των νοημάτων και όχι αιχμηρές γωνίες.
Που στηρίζεται στις ακριβείς μεταφράσεις και όχι στην κριτική σκέψη, (που ίσως σε βάλει και σε μπελάδες).
Που βασίζεται στην υπεραπλούστευση και τα βολικά αφηγήματα.
Τις τελευταίες ημέρες, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ακόμα και η παραμικρή απόπειρα ή υπόνοια ευρύτερης ερμηνείας αιτιών, συνεπειών, ιστορικών αναφορών και –ειδικά- ανάλυσης ενεργειακών συμφερόντων, αρκούν για να αποδειχθεί πως κοιμάσαι με εικόνισμα του Πούτιν στο προσκέφαλό σου.
Δεν παίζει κανέναν ρόλο το αν έχεις καταδικάσει με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους την αποτρόπαια, στρατιωτική εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία.
Δεν έχει σημασία αν είσαι ξεκάθαρα αντιμιλιταριστής (τόσο το χειρότερο).
Δεν πα να ορκίζεσαι «μα δεν είμαι αρνητής των εγκλημάτων Πούτιν, έχω κάνει και τις τρεις δόσεις με ουκρανική σημαιούλα στο προφίλ».
«Όχι, είσαι φιλορώσος και κατά της αμυντικής θωράκισης της χώρας. Είδαμε τι έλεγες και για τα Ραφάλ», επιμένει η διαδικτυακή αστυνομία υπέρ ουκρανικής και ευρωπαϊκής πίστεως (για την οποία παραδόξως δεν έχει βγει ακόμα προκήρυξη προσλήψεων από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη).
Λοιπόν:
Ούτε με τα παραστρατιωτικά, ναζιστικά τάγματα της Ουκρανίας που κάνουν κουμάντο στη χώρα και τους Δυτικούς συμμάχους που τους οπλίζουν με καλάσνικοφ και πυραύλους είμαστε.
Ούτε με τον επεκτατισμό του ΝΑΤΟ που βάζει μπαρούτι σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είμαστε.
Ούτε με “γνωστή υπερδύναμη” που δεν έχει αφήσει χώρα για χώρα χωρίς πραξικόπημα και πόλη για πόλη χωρίς να την ισοπεδώσει στο όνομα της δημοκρατίας, είμαστε.
Και προφανέστατα, κατηγορηματικά και χωρίς αστερίσκους, δεν είμαστε ούτε με τον παραληρηματικό Ρωσικό ιμπεριαλισμό του Πούτιν, που οραματίζεται το ένδοξο, αυτοκρατορικό, ορθόδοξο παρελθόν και παραβιάζει με το έτσι θέλω όχι μόνο τα σύνορα μιας κυρίαρχης χώρας, με απώλειες αμάχων, αλλά και κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου.
Και όλο αυτό το παραπάνω είναι ακριβώς που ενοχλεί.
Γιατί, όπως και σε άλλες χώρες, έτσι και εδώ στην Ελλάδα –σε επίπεδα Ουγγαρίας- η επιβαλλόμενη μονοκαλλιέργεια γνώμης και ενημέρωσης δεν είναι τυχαία.
Όπως σε κάθε κρίση τα τελευταία δυόμιση χρόνια, βιώνουμε στο πετσί μας, την επιβολή της εκάστοτε κοινής “γραμμής” Μαξίμου – ΜΜΕ και της “εισβολής των στρατευμάτων τους” στην κοινή γνώμη.
Διχασμός, ατομική ευθύνη, φόβος, άμυνα, τάξη, ασφάλεια.
Τις τελευταίες ημέρες μάλιστα, κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, δημοσιογράφοι, Μέσα, φιλοκυβερνητικά τρολ και γνωστοί – άγνωστοι “μπαχαλάκηδες” του δημοσίου διαλόγου, έχουν επιδοθεί σε μία αγωνιώδη προσπάθεια, να πείσουν πως, μεταξύ άλλων, ο Πούτιν είναι σκληροπυρηνικός κομμουνιστής καθώς και ότι ο μετα-Γέλτσιν ολιγαρχικός, νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός της Ρωσίας είναι η φυσική συνέχεια της… Σοβιετικής Ένωσης και της ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς.
Ναι, τέτοιος βαθμός γελοιότητας.
O Πούτιν είναι κομμουνιστής επειδή είναι Ρώσος. Με την ίδια λογική οι έλληνες φοράνε ακόμα χιτώνες, οι γάλλοι κάνουν καθημερινά αποκεφαλισμούς βασιλιάδων στο Παρίσι και οι ιταλοί χτίζουν στραβούς πύργους και ανακαλύπτουν την Αμερική, στην οποία αδειάζουν τώρα τσάγια στα λιμάνια. https://t.co/cfl9xoOwJ2
— giorgosmit (@giorgosmit) February 27, 2022
«Κύριε πρόεδρε συμφωνώ. H εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που νομίζαμε πια ότι αυτά τα θέματα λύθηκαν», απάντησε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στον Κυριάκο Μητσοτάκη που λίγο πριν, στη συνάντηση που είχαν στο Προεδρικό Μέγαρο (25/02), είχε δηλώσει πως «για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε οργανωμένη και μαζική εισβολή σε ευρωπαϊκό κράτος».
Προφανώς η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 -αλλά και ο φρικτός βομβαρδισμός του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία- ήταν μία όχι και τόσο «σημαντική» και «οργανωμένη επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποβάθμιζαν το Κυπριακό, δημοκράτες Τούρκοι ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι, με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αναδείκνυαν με αναρτήσεις τους στα social media, τις ιστορικές ευθύνες του ΝΑΤΟ που δεν καταδικάζει την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Ο Μεχμέτ Τσαμάν, πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Newfoundland στον Καναδά, έγραψε στο Τwitter:
«Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974, διαχώρισε την κυρίαρχη και ανεξάρτητη χώρα με τη χρήση βίας και έκτοτε κατέλαβε το βόρειο μισό της με συνεχή στρατιωτική παρουσία. Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ πρέπει να εξαναγκάσει την Άγκυρα να τερματίσει την παράνομη κατοχή της. Εφαρμόστε, λοιπόν, τα ίδια κριτήρια για την Τουρκία που εφαρμόζετε για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Ρωσία είναι ένα επιθετικό κράτος που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Η Τουρκία κάνει το ίδιο από το 1974. Άρα, η Τουρκία είναι επίσης ένα επιθετικό κράτος που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.»
Turkey invaded Cyprus in 1974, separated the sovereign and independent country by using force and has occupied the northern half of it ever since with a constant military presence. Turkey is a @NATO member. NATO must address it and coerce Ankara to end its illegal occupation.
— Mehmet Efe Caman 🌈 (@MehmetEfe_Caman) February 27, 2022
Η Ουζάι Μπουλούτ είναι τουρκάλα δημοσιογράφος και με ανάρτησή της επίσης στο Twitter, υπογραμμίζει:
«Τα τελευταία 47 χρόνια, οι δυτικοί πολιτικοί ηγέτες επέτρεψαν -με τη σιωπή τους ή τη σκόπιμη συμμόρφωσή τους- την παράνομη κατοχή, τον αποικισμό και την εθνοκάθαρση από την Τουρκία του 36% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αρχίστε να ρωτάτε γιατί. Καταστροφή ζωών και πολιτιστικής κληρονομιάς, βίαιοι μαζικοί εκτοπισμοί, βίαιη δημογραφική αλλαγή, συστηματικές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου διαπράττονται από την Τουρκία στην Κυπριακή Δημοκρατία. Όλα αυτά και πολλά άλλα αγνοούνται ή επιτρέπονται για 47 χρόνια από τη Δύση. Εάν η Δύση δεν είχε αγνοήσει τα αμέτρητα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά της Κύπρου, ίσως η εισβολή στην Ουκρανία να είχε παρεμποδιστεί και οι άνθρωποι εκεί να μην υποφέρουν αυτή τη στιγμή».
For the past 47 years, western political leaders have enabled – through their silence or willful compliance – Turkey’s illegal occupation, colonization, and ethnic cleansing of 36 % of the Republic of Cyprus.
Start asking why. pic.twitter.com/P12JvhJVI9
— Uzay Bulut (@bulutuzay_) February 25, 2022
Του Κωνσταντίνου Ταχτσίδη
