Της Αφροδίτης Ερμίδη
Αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν.
Είμαι η και λέγομαι…
Το όνομα μου είναι Χριστίνα Δρίτσα. Από 15 ετών συνθέτω και ερμηνεύω τα δικά μου τραγούδια..
Παίζω…
Το είδος μουσικής που παίζω είναι ποπ, δεν είναι όμως το μοναδικό που με αντιπροσωπεύει. Υπάρχουν πολλά άλλα είδη που μου αρέσουν και με έχουν επηρεάσει.
H σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε…
Από πολύ μικρή ηλικία, ίσως από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Γι’ αυτό και στην ηλικία των οχτώ ζήτησα να ξεκινήσω μαθήματα κλασικής κιθάρας, πράγμα που έγινε κι έτσι άρχισα να κάνω τα πρώτα μου βήματα στον κόσμο της μουσικής.
H πιο σημαντική επαγγελματική μου στιγμή μέχρι σήμερα…
Είναι η τωρινή μου συνεργασία για τα νέο μου τραγούδι «Δεν είναι αγάπη»,με τον Ανδρέα Αποστόλου στην ενορχήστρωση.
Αγαπώ…
Αγαπώ την ευγένεια,την καλοσύνη,τη δοτικότητα και το χιούμορ στους ανθρώπους, γι’αυτό κι επιλέγω να έχω στη ζωή μου άτομα με αυτά τα στοιχεία.
Σιχαίνομαι…
Σιχαίνομαι την υποκρισία,την αδικία και την εκμετάλλευση που βλέπω να υπάρχει γύρω μου.
Όταν δεν παίζω μουσική…
Κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και ταξιδεύουν το μυαλό μου, όπως να διαβάσω ένα ωραίο βιβλίο, να πάω μια βόλτα το σκύλο μου,να οδηγώ ακούγοντας ωραίες μελωδίες και να περνάω καλά με τους φίλους μου.
Καλλιτέχνης «είδωλο»…
Καλλιτέχνης «είδωλο» για εμένα είναι η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Αγαπώ πολύ τη φωνή της και τον τρόπο που εκφράζεται πάνω στη σκηνή. Πιστεύω πως κάθε καλλιτέχνης πρέπει να είναι μοναδικός και να αφήνει το δικό του στίγμα στο μουσικό στερέωμα.
Αγαπημένοι στίχοι…
«Τι ζήλεψες,τι τα’ θελες τα ένδοξα Παρίσια, έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές», του Μάνου Ελευθερίου από τον Άμλετ της σελήνης, ένα τραγούδι που με αγγίζει και επιλέγω να λέω στα περισσότερα live μου.
Τραγούδι που δεν ανήκει στο στυλ που παίζω αλλά θα ήθελα να έχω γράψει…
Ένα τραγούδι που δεν ανήκει στο στυλ που παίζω αλλά θα ήθελα να έχω γράψει,είναι το «Καράβι» σε μουσική Γιώργου Θεοφάνους και στίχους Θάνου Παπανικολάου.
Η μουσική είναι σαν…
Η μουσική είναι ένα εισιτήριο που μπορεί να σε ταξιδέψει όπου επιθυμείς εσύ. Στις λύπες σου,σε παίρνει απ’ το χέρι ψάχνοντας τρόπους να επουλώσει τις πληγές σου και στις χαρές, σου δείχνει δρόμους να πας ελεύθερος κι ευτυχισμένος, όπου ονειρεύεσαι.
Εάν δεν ήμουν τραγουδιστής / μουσικός…
Θα ήθελα να είχα ένα χώρο, μια μουσική σκηνή ή ακόμα και ένα δικό μου studio ηχογράφησης, όπου θα φιλοξενούσα αγαπημένους καλλιτέχνες και νέους μουσικούς.
H πολιτική…
Είναι ένας χώρος με τον οποίο δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ασχοληθώ περισσότερο στο μέλλον. Είναι κάτι που δε με ευχαριστεί, βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Η θρησκεία…
Εχω πίστη στο Θεό όμως πιστεύω και στη δύναμη του ανθρώπου. Με αγάπη, καλοσύνη και ταπεινότητα, ίσως καταφέρναμε να είχαμε έναν καλύτερο κόσμο.
Στα άμεσα σχέδιά μου…
Να πάρω το πτυχίο και το δίπλωμα στην κλασική κιθάρα, που το έχω καθυστερήσει, έχοντας κάνει μια μικρή παύση για ένα χρονικό διάστημα.
Ο νέος δίσκος μου…
Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσω το νέο μου τραγούδι, μια μπαλάντα που αγαπώ ιδιαίτερα. Εύχομαι ο κόσμος να αγκαλιάσει αυτό το τραγούδι και να το αγαπήσει, όπως έκανε με το «Δεν είναι αγάπη».
