Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα με πτυσσόμενη μεταλλική ράβδο πάνω στο σώμα του Αλέξανδρου και η κατακραυγή των περαστικών για την απρόκλητη αστυνομική βία στην πλατεία της Νέας Σμύρνης είναι γεγονότα που ευτυχώς καταγράφηκαν από κινητά περαστικών, πλημμύρισαν το διαδίκτυο και απέτρεψαν την προσπάθεια παραπληροφόρησης. Η φωνή του έχει ακόμα ένα λαχάνιασμα. Πέρασε το βράδυ του στο ΚΑΤ και το πρωί στον ιατροδικαστή.
Ο 29χρονος Αλέξανδρος, μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πολυτεχνείο, εργαζόμενος-συμβασιούχος στον Δήμο της Αθήνας και μέλος της Aνοιχτής συνέλευσης κατοίκων της περιοχής, μας εξιστορεί από κοντά αυτά που δεν κατέγραψαν οι κάμερες.
Το γύρισμα του καρπού του δεξιού χεριού του από τους αστυνομικούς, τις απειλές «τα πρόστιμα θα είναι το τελευταίο που θα σας απασχολεί όταν σας πάμε μέσα», τον φόβο που άλλαξε στρατόπεδο μέσα στη ΓΑΔΑ αλλά και την αισιοδοξία που προκύπτει από την αλληλεγγύη.
● Μπορείς να μας περιγράψεις τα γεγονότα της Κυριακής;
Στην πλατεία Νέας Σμύρνης υπήρχε αρκετός κόσμος, καθόταν στα παγκάκια, στα πεζουλάκια, σχετικά αραιά και όχι μεγάλες ομάδες. Ξαφνικά εμφανίζονται 4 μηχανές ΔΙΑΣ, σταθήκαν σε σημείο που είχε δύο παγκάκια, και επί 10 λεπτά δημιουργούσαν σκηνικό έντασης με τους πολίτες, υπήρχαν φωνές και αντεγκλήσεις από τον κόσμο που ελεγχόταν, κυρίως μητέρες με παιδιά.
Ξεκίνησαν να γράφουν πρόστιμα. Μετά από δέκα λεπτά, 4 – 5 άτομα αυθόρμητα πήγαμε και διαμαρτυρηθήκαμε εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας προς την οικογένεια που έτρωγε το πρόστιμο των 300 ευρώ.
Οι αστυνομικοί τους είπαν «απαγορεύεται να κάθεστε στο παγκάκι», οι γυναίκες απάντησαν «περπατήσαμε δύο χιλιόμετρα και θέλαμε να ξαποστάσουμε λιγάκι». Τα πρόστιμα κόπηκαν. Πήγαμε για να δείξουμε αλληλεγγύη προς την οικογένεια καθώς και να κάνουμε μια δημόσια διαμαρτυρία, ότι δεν είναι δυνατόν να κόβονται πρόστιμα σε ανθρώπους που απλά κάθονται σε παγκάκια. […] Ήταν μια αυθόρμητη κίνηση της στιγμής να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε κάποιους ανθρώπους που θεωρούσαμε ότι άδικα εξοντώνονται οικονομικά.
Ο κόσμος δε μπορεί να αντέξει άλλο την καραντίνα και τα ψυχολογικά βάρη του εγκλεισμού. Οι αστυνομικοί μας ζητούσαν τις βεβαιώσεις μετακίνησης. Τους δείχναμε τα χαρτιά μετακίνησής μας και επειδή ένας αστυνομικός αντιλήφθηκε πως μια κοπέλα άρχισε να βιντεοσκοπεί με το κινητό της, τής όρμηξε, μαζί με έναν ακόμα, φωνάζοντας σβήστο, με απειλές. Δημιουργήθηκε μεγαλύτερη ένταση, σπρώξανε ακόμα δύο άτομα, που έπεσαν κάτω. Τον έναν από αυτούς τον ακινητοποίησαν στο έδαφος με το γόνατο στην πλάτη.
Τους ρωτούσαμε «γιατί τα κάνετε αυτά; Απαγορεύεται να είμαστε εδώ και να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας για την επιβολή ενός προστίμου απέναντι σε κάποιες οικογένειες;». «Σήκω φύγε ρε!» μας απαντούσαν.
Εγώ εκείνη την ώρα τους έλεγα: «Απαγορεύεται να βρίσκομαι στην πλατεία; Εχουμε τα χαρτιά μετακίνησης, για ποιο λόγο δημιουργείτε αυτήν την ένταση;» Τότε ο δεύτερος αστυνομικός βγήκε μπροστά και με στοχοποίησε. Με τραβάει από το μπουφάν. Του λέω «δεν έχω κάνει κάτι». Άρχισαν να με βαράνε πιο χοντρά, με κλωτσιές σε όλο μου το σώμα.
Εχω μώλωπες και εκδορές παντού, στον αστράγαλο, στην κνήμη, στους μηρούς, στους γλουτούς, στην πλάτη. Μου έκαναν κεφαλοκλείδωμα για να μην μπορώ να αναπνεύσω, τραβήχτηκε ο αυχένας μου. Και το αποκορύφωμα όλων ήταν ότι με χτύπησαν με το μεταλλικό, πτυσσόμενο κλομπ, το οποίο γύρισαν ανάποδα, στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Εκεί ο πόνος ήταν αφόρητος. Aπό την πλατεία με πήρανε 3-4 αστυνομικοί σηκωτό.
Για να μην αντιστέκομαι ο ένας μου γύρισε τον καρπό κάπως πολύ επιδέξια, τον πίεζε προς τα μέσα χωρίς να ήταν εμφανές στον κόσμο τριγύρω, δημιουργώντας έναν αφόρητο πόνο, του έλεγα πάλι «πονάω», μέχρι που τους είπα θα περπατήσω μέχρι το περιπολικό προκειμένου να μη μου γυρίσει τελείως τον καρπό.
● Γύρω σου τι γινόταν εκείνη την ώρα;
Καταλάβαμε ότι πλέον είχαν βγει όντως πάρα πολλά κινητά από τριγύρω κόσμο και από μπαλκόνια και από περαστικούς και κατέγραφαν. Και κόσμος από τα μπαλκόνια έβγαινε και φώναζε ενάντια στις πρακτικές της αστυνομίας αλλά και περαστικοί από την πλατεία που είχαν πάει και απλά κοντοστάθηκαν και είπαν «γιατί κάνετε αυτό το πράγμα, γιατί βαράτε τον κόσμο;». Και πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι κυρίες από τις οικογένειες οι οποίες διαμαρτυρήθηκαν εντόνως εκείνη τη στιγμή και είδαν και το περιστατικό, οπότε υπάρχουν και αξιόπιστες μαρτυρίες και από τρίτα άτομα που εμπλέκονται σε αυτό.
● Στο βίντεο σε βλέπουμε να μιλάς ήρεμα στους αστυνομικούς και μετά υπάρχει ένας συγκεκριμένος αστυνομικός που έρχεται και σε αρπάζει. Γιατί έγινε αυτό;
Θεωρώ ότι είχα μιλήσει στον επικεφαλής της ομάδας, ο οποίος εκείνη τη στιγμή δε μου απαντούσε με κάτι συγκεκριμένο, τους έλεγα πείτε μου ποιος νόμος μας απαγορεύει να βρισκόμαστε εδώ πέρα, για ποιο λόγο μας σπρώχνετε και απαγορεύετε τη βιντεοσκόπηση σε μια πλατεία. Ουσιαστικά θεωρώ τους πείραζε που τους ενοχλούσα με τις λεκτικές αντεγκλήσεις μου απέναντι στη συμπεριφορά τους εκείνη τη στιγμή. Και άρα μάλλον στοχοποιήθηκα περισσότερο καθώς ήμουν και στους 2-3 πρώτους που μιλούσαν απευθείας εκείνη τη στιγμή με τον επικεφαλής της ομάδας Δίας.
● Την ώρα των γεγονότων η είδηση παιζόταν στην πλειοψηφία των ενημερωτικών ιστοσελίδων ως εξής: «30 αντεξουσιαστές επιτίθενται στους αστυνομικούς;».
Εγώ κατάλαβα αργότερα στη ΓΑΔΑ στις 6 το απόγευμα τι έχει γίνει με τις αντιδράσεις. Το καταλάβαμε από τη στάση των αστυνομικών εκεί, αυτοί που μας είχαν συλλάβει ήταν εξαιρετικά ανήσυχοι όσο περνούσε η ώρα, έλεγαν «εδώ υπάρχουν βίντεο..», κατάλαβαν ότι η σκευωρία που πήγαν να στήσουν, δεν θα περνούσε. Όταν είδαν μια κοπέλα να τραβάει βίντεο, αμέσως επιχείρησαν να της αφαιρέσουν το κινητό, την απείλησαν να σβήσει το βίντεο. Διότι γνωρίζουν πως έχουν μια ασυλία από τα ΜΜΕ, τα περισσότερα τουλάχιστον, που θα καλύψουν τις όποιες αυθαιρεσίες κάνουν, και την πολιτική ευθύνη που πρόερχεται από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
● Εσείς την ώρα που προβήκατε σε μια κίνηση αλληλεγγύης- γιατί αυτό είναι ακριβώς- είχατε διανοηθεί αυτήν την κατάληξη;
Δεν περιμέναμε ότι θα υπάρχει τόσο βίαιη αντίδραση. Περίμενα ότι θα μας αγνοήσουν απλά, θα μας πουν είναι η δουλειά μας και εμείς μετά θα φεύγαμε. Όμως ακόμα και η απλή εκφορά δυσαρέσκειας απέναντι σε αυτό που κάνουν, τούς ενοχλεί πάρα πολύ.Αποτελεί ένα δείγμα του πόσο έχουν αποθρασυνθεί με τις υπερεξουσίες που τους δίνει το δικαίωμα επιβολής προστίμου.
Το πρόστιμο τους δίνει το «δικαίωμα» ότι αν δεν φύγεις από εδώ πέρα θα σε γράψω και θα φας 300 ευρώ. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλους τους συλληφθέντες μας επιβλήθηκαν πρόστιμα, παρόλο που είχαμε όλοι τα χαρτιά και τα SMS και τους είπαμε ότι μπορούμε να σας τα δείξουμε. Κατασκεύασαν και μια δευτερη ψευδή είδηση δηλώνοντας στη βεβαίωση παράβασης ότι δεν επιδείξαμε τα απαραίτητα έγγραφα μετακίνησης.
Μας είπανε : «έχουμε εντολές, να σας κόψουμε πρόστιμα». Στη γειτονιά υπήρχαν έντονα φαινόμενα αστυνομικής παρουσίας στο Άλσος, το οποίο είχε στοχοποιηθεί γιατί υποτίθεται ότι υπήρχε συνωστισμός.
Τους ενοχλούσε γιατί κάποια άτομα με λάστιχα και κορδόνια, τα έβαζαν στις κολώνες για να αθληθούν με κάποιον αυτοσχέδιο τρόπο. Είχε κλειδώσει ο δήμαρχος Τζουλάκης το Άλσος μετά τις 3 το μεσημέρι, και δε θεωρώ ότι αυτό είναι άσχετο με την ανακοίνωση που έβγαλε, ο οποίος έπαιρνε ίσες αποστάσεις μεταξύ της Αστυνομίας και των πολιτών που ήταν στις πλατείες.
● Σημερα (χθες) υπήρξε ένα κυβερνητικο non paper. Στη συνέχεια, ο βουλευτής της ΝΔ, Κ.Κυρανάκης, δημοσιοποίησε το όνομά σου, υποστηρίζοντας ότι είσαι μέλος συγκεκριμένης συλλογικότητας. Πως το σχολιάζεις;
Επιχειρούν να αλλάξουν την κουβέντα από το ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή ένστολοι στις γειτονιές οι οποίοι δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να χτυπήσουν οποιονδήποτε που μπορεί να τους αντιμιλήσει.
Μια απλή εκφορά λόγου σε δημόσιο χώρο ποινικοποιείται και διώκεται. [..] Δεν ήμουν ποτέ μέλος καμιάς πολιτικής συλλογικότητας, οργάνωσης, κόμματος ή ομάδας, παρ’ όλα αυτά είμαι πολύ ενεργός σε διάφορες καταστάσεις, στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις ή σε κινητοποιήσεις που γίνονται σε επίπεδο γειτονιάς, συμμετείχα πάντα στον φοιτητικό μου σύλλογο και στις συνελεύσεις κατοίκων και στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, του οποίου είμαι μέλος.
Ο Κυρανάκης και η Νέα Δημοκρατία μετά την κατακραυγή, προσπαθούν τώρα όπως όπως να «απανθρωποιήσουν» τους συλληφθέντες και όσους χτυπηθήκαμε, ότι δεν είμαστε άνθρωποι σαν και εσάς, που θα μπορούσαν να είναι σαν και εσάς.
Είναι μια κίνηση μακριά από την πορεία της Δημοκρατίας, όπως αυτή υπάρχει στην Ελλάδα μετά το 1974. Γυρνάμε σε μια εποχή που στοχοποιούνται αγωνιστές αλλά και απλοί πολίτες, επειδή απλά δεν αρέσει η συμπεριφορά τους στην Αστυνομία ή στους κυβερνώντες. Η δηλωση Κυρανάκη είναι απαράδεκτη και επιφυλάσσομαι να κινηθώ νομικά [..]
● Υπήρξαν κυβερνητικοί και αστυνομικοί ισχυρισμοί, που δεν προκύπτουν από πουθενά, ότι αποπειράθηκες να πάρεις το όπλο του αστυνομικού! Πως το σχολιάζεις;
Εχουν δει πολλές αμερικάνικες ταινίες μάλλον και τους αρέσουν αυτά τα σενάρια. Αυτό είναι το σενάριο που βρήκαν για να δικαιολογήσουν την υπέρμετρη αστυνομική βία που αποτυπώθηκε και στα βίντεο. Ήταν ένα αφήγημα που βρήκανε προκειμένου να δικαιολογήσουν έστω και λίγο τους αστυνομικούς. Εγώ δεν τους πλησίασα καθόλου, ήθελα απλά να τους μιλήσω χωρίς να χρειάζεται να τους φωνάζω από μακριά. Ήθελα να είμαι παρών, όχι πολύ κοντά τους, στα 1-2 μέτρα.
● Μέσα σε 24 ώρες έχεις φάει ξύλο,πήγες στο ΚΑΤ, σε συλλάβανε, σε στοχοποίησαν και ονομαστικά. Έχεις μετανιώσει για αυτήν την παρέμβαση, σκέφτεσαι «γιατί έμπλεξα»;
Σίγουρα υπάρχει ένα προσωπικό κόστος και για μένα και για τους υπόλοιπους συλληφθέντες. Ωστόσο η δική μας αντίδραση ήταν απολύτως λογική και αυτονόητη. Επιτέλους πρέπει να μπει ένα όριο από πλευράς των πολιτών στο τι μπορούν να ανέχονται από την εξουσία. Να μην συνηθίσουμε να κόβονται αυθαίρετα πρόστιμα και να τραμπουκίζονται οικογένειες.
Εγώ νομίζω ότι η υποκριτική στάση της κυβέρνησης όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας με τα ελλιπή μέτρα προστασίας σε διάφορους μεγάλους εργασιακούς χώρους, στα ΜΜΜ, στην ενίσχυση των νοσοκομείων και των πρωτοβάθμιων δομών υγείας, ουσιαστικά προσπαθεί να μετακυλιστεί πάνω στην πλάτη του κάθε πολίτη ως κομμάτι μιας ατομικής ευθύνης για την οποία είμαστε υπόχρεοι να ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις οδηγίες.
Οποιος αντιλαμβάνεται μια αυθαιρεσία, αντί να φύγει, ή να είναι απλά ένας διερχόμενος, μπορεί να σταθεί και να διαμαρτυρηθεί. Αν ο κόσμος καταλάβει ότι έχει μια συλλογική δύναμη να μην αφήνει να γίνονται αυτά τα αίσχη μπροστά στα μάτια του, οι αυθαιρεσίες θα καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Αρκεί να μην μείνουμε θεατές.
