Λίγο μετά το μεσημέρι της Τρίτης όταν αποχωρήσαμε από την Αττική Οδό στο ύψος της Δουκίσσης Πλακεντίας και ύστερα από 12 ώρες ρεπορτάζ στο πλευρό των εγκλωβισμένων κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία Κένεντι στο Χαλάνδρι που ήταν πνιγμένη στο χιόνι. Τα πρώτα αυτοκίνητα είχαν αρχίζει να την διασχίζουν δειλά δειλά και μάλιστα στο αντίθετο ρεύμα καθώς είχαν πέσει πολλά πεύκα… Στη μέση του δρόμου κυκλοφορούσαν λιγοστοί πεζοί καθώς τα πεζοδρόμια είχαν 60 πόντους χιόνι και ήταν απροσπέλαστα.
Πήγαινε στα… χαμένα
Μεταξύ των πεζών που συναντήσαμε ήταν ο κύριος Γιώργος από την Παιανία που κυριολεκτικά πήγαινε στα… χαμένα. Αναζητούσε κάποιον να τον λυτρώσει από το βάσανο που ζούσε 24 ώρες.
Ο κύριος Γιώργος με ρώτησε ευγενικά εάν μπορούσα να τον μεταφέρω μέχρι την εργασία της συζύγου του στην Κατεχάκη καθώς για την Παιανία δεν γίνονταν λόγος να πάμε με κλειστή την λεωφόρο Λαυρίου. Συγκοινωνίες δεν υπήρζαν και είχε πάρει απόφαση να πάει με τα πόδια μέχρι την Κατεχάκη μέσα στους χιονισμένους δρόμους.
Γλίτωσα από την Αττική μετά 12 ώρες αλλά…
«Αυτό δεν είναι τίποτα. Δε λες που γλίτωσα από την Αττική Οδό. Ημουν 12 ώρες εγκλωβισμένος στο αυτοκίνητο. Προσπαθούσα να πάω σπίτι μου στην Παιανία. Μετά από 12 ώρες έκανα κάποιες μανούβρες και βγήκα με το αυτοκίνητο έξω από την Αττική Οδό από την έξοδο της Πεντέλης. Από εκεί άρχισε άλλη μεγάλη περιπέτεια και μέχρι τώρα είμαι στο δρόμο 24 ώρες μετά…».
«Θέλω να πάω Παιανία και δεν μπορώ»
«Το αυτοκίνητο κάποια στιγμή δεν προχώραγε λόγω του χιονιού στο Χαλάνδρι και το παράτησα. Ξεκίνησα να περπατάω. Τώρα μία μέρα μετά από όλα αυτά θέλω να πάω στην Παιανία σπίτι μου αλλά δε μπορώ. Νιώθω ανασφάλεια. Είμαι περιπλανόμενος στην ίδια μου την πόλη. Δεν λειτουργεί τίποτα, διανυκτέρευσα στην Αστυνομία Χαλανδρίου. Να είναι καλά τα παιδιά. Ευγενέστατοι… γιατί στα ξενοδοχεία του Χαλανδρίου δε με δέχονταν γιατί δεν είχα covid test κι αυτό διότι είμαι ανεμβολίαστος και λόγω των γεγονότων το πρωί της Δευτέρας δεν πρόλαβα να κάνω. Που να το βρω το covid test στην ερημιά με τόσο χιόνι; Εδώ βρέθηκα στο δρόμο το test θα έχω; Προβληματίστηκα πολύ. Θα κάνω το εμβόλιο για να μη με απορρίψουν ξανά σε ώρα ανάγκης αλλιώς δε με νοιάζει, ούτε και είμαι αρνητής».
«Θα κάνω το εμβόλιο…»
Ο κύριος Γιώργος μας άφησε άφωνους και όπως ήταν φυσικό του ζήτησα την άδεια να τον βιντεοσκοπήσω όπερ και εγένετω… Στην κάμερα μας διηγήθηκε την απίστευτη περιπέτεια που έζησε για μία ολόκληρη μέρα. Οπως είπε έχασε το χρόνο και έφτασε στο σημείο να σκεφτεί θετικά να κάνει το εμβόλιο!
«Εζησα κόλαση»
«Κόλαση ζήσαμε (σ.σ. στην Αττική οδό). Περάσαμε 12 ώρες μέσα στην Αττική οδό και δεν πέρασε κανένας απολύτως, για να μας δώσουν έστω ένα μπουκάλι νερό. Μπροστά μας ήταν το χάος. Μετά από 12 ώρες κατάφερα και γύρισα πίσω με το αμάξι από την έξοδο της Λεωφόρου Πεντέλης και κατευθύνθηκα με τα πόδια μέσα στα χιόνια προς το Χαλάνδρι. Σταμάτησα σε ένα ξενοδοχείο. Μένω Παιανία. Ήταν 2 το πρωί. Δωμάτιο δεν υπήρχε στο ξενοδοχείο. Φεύγω και πάω σε άλλο ξενοδοχείο πιο κάτω στο Χαλάνδρι. Εκεί μου ζήτησαν πιστοποιητικό εμβολιασμού. Εγώ το εμβόλιο δεν το έχω κάνει. Rapid test δεν είχα κάνει και έτσι δε μπορούσαν να μου δώσουν δωμάτιο. Τους είπα ρε παιδιά, είμαι τόσες ώρες εγκλωβισμένος, ούτε νερό δεν έχω πιεί. Έφυγα και συνέχισα να προχωράω μήπως βρω φαρμακείο για να κάνω rapid test για να γυρίσω στο ξενοδοχείο. Τελικά αναγκάστηκα και έφυγα πάλι από κάτω προς την πλατεία Κένεντι και πήγα στο αστυνομικό τμήμα. Οι άνθρωποι ήταν ευγενέστατοι, κοιμήθηκα εκεί και τώρα ψάχνω που να πάω. Το αυτοκίνητο το αλλά δε μπορούσα να βρω ξενοδοχείο. Τελικά αποδείχτηκε πως έπρεπε να είχα κάνει το εμβόλιο. Τουλάχιστον θα κοιμόμουν κάπου…».
Του Κώστα Ασημακόπουλου
