Είναι κάποιοι άνθρωποι που σε κερδίζουν με την πρώτη προσέγγιση. Όχι, δεν γυρεύουν να σε εντυπωσιάσουν ούτε να σου επιβληθούν. Απλά, ενεργοποιούν εντός σου τους μηχανισμούς οικειότητας που ξεκλειδώνουν μονομιάς κάθε σφαλισμένη θυρίδα καθωσπρεπισμού που αραχνιάζει τις διαπροσωπικές σχέσεις προτού αυτές αυγατίσουν στο χρόνο. Απλά, αβίαστα, με μια υπαρξιακή συνέπεια που φαντάζει αβάσταχτη για τους πολλούς. Είναι όμως εντελώς φυσική για τους μυημένους στους κώδικες της αμεσότητας, στους οποίους είναι συντονισμένοι οι αυθεντικοί.
Έτσι ένιωσα όταν μίλησα για πρώτη φορά με τον Μανώλη τον Δαπόντε. Αφοπλιστικά απλός και αυθεντικός, χωρίς να καταφεύγει σε ένα εύπεπτο ιδιοσυγκρασιακό λαϊκισμό, δίχως τα φτιασιδώματα που κληρονομούν σε κάποιους τα περάσματα από τα διάφορα στάδια της ζωής.
Εντάξει φίλε, τώρα μιλάμε μαζί, το μετά είναι μια άλλη υπόθεση, ας φέρει ότι είναι να φέρει η στιγμή. Κάπως έτσι μπήκα στον κόσμο του Μανώλη. Έναν κόσμο κομπάρσων και πρωταγωνιστών, βοηθών και βοηθημάτων, στιγμιοτύπων που πάγωσαν στο χρόνο και άλλων που πήραν κίνηση λόγω συγκυριών. «Δεν μπορείς να επιλέξεις στο επάγγελμά μας. Ό,τι προκύψει», μου εκμυστηρεύεται, με μια ειλικρίνεια που δεν γυρεύει να λειάνει τις γωνίες.
Όπως προέκυψε, μια φορά κι έναν καιρό, η συμμετοχή του στις κινηματογραφικές ομάδες του Γιώργου Διδυμιώτη, στο νησί που μεγάλωσε. Κι όταν σου προκύπτει ο άνθρωπος που θεωρείς έμπνευση για την ζωή σου, οι νότες αρχίζουν να αναρριχώνται στις υψηλότερες κλίμακες της φαντασίας. Μέχρις ότου αυτή γίνει πραγματικότητα. Είπαμε, όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η στιγμή.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Μανώλη Δαπόντε στο Kythera.News, για την συμμετοχή του στις κινηματογραφικές ομάδες του Λυκείου Κυθήρων.
Ερ. Μανώλη, πού σε βρίσκω, με τί ασχολείσαι αυτόν τον καιρό;
-Αυτή την εποχή, δουλεύω ως βοηθός κάμερας για την νέα σειρά της ΕΡΤ, «Καρτ Ποστάλ». Είναι μια παραγωγή 12 επεισοδίων που θα κάνει ντεμπούτο τον Οκτώβριο.
Ερ. Βλέπω ότι επέλεξες επαγγελματική σταδιοδρομία στον χώρο. Πόσο συνέβαλε ο Γιώργος Διδυμιώτης και οι κινηματογραφικές ομάδες του Λυκείου Κυθήρων σε αυτό;
-Πριν έρθει ο Didi, είχα ήδη κάποιο background στον χώρο. Είχα συμμετοχή ως κομπάρσος σε ντοκιμαντέρ κατά την παιδική μου ηλικία. Φυσικά, ο Γιώργος μου έδωσε την επιπλέον ώθηση μέσω των ομάδων. Μου έδωσε έμπνευση, με βοήθησε να ιεραρχήσω σωστά την όλη διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας. Επίσης, θεωρώ πολύ σημαντική, την ιστορία του κινηματογράφου, που διδάχτηκα από τον Διδυμιώτη.
Ερ. Ποια ήταν η επίδραση του κινηματογράφου σε ένα νεαρό αγόρι που μεγαλώνει στον τσιριγώτικο μικρόκοσμο;
–Τα Κύθηρα είναι ένας τόπος όπου λίγα πράγματα κινούνται τον χειμώνα. Οπότε, ο κινηματογράφος ήταν ένα είδος καταφυγίου για μένα, ώστε να διοχετεύσω εκεί την δημιουργικότητά μου και να γεμίσω τις ώρες μου φυσικά.
Ερ. Σε ποιες ταινίες του project συμμετείχες; Ποιος ο ρόλος σου;
-Είχα συμμετοχή στα Χελιδόνια και στο World Mad. Στα Χελιδόνια ασχολήθηκα σχεδόν με τα πάντα. Κάμερα, σκηνοθεσία, φωτισμό, μοντάζ. Στο World Mad περιορίστηκα στην μονταζιέρα.
Ερ. Τί σου έκανε εντύπωση από την όλη εμπειρία;
-Νομίζω πως η διεύθυνση φωτογραφίας είναι ο τομέας μου. Απλά, για την ώρα, δεν αισθάνομαι έτοιμος να ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι. Νιώθω ότι είναι νωρίς, ακόμα δεν ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα. Μαθαίνω όμως πολλά από τους φωτογράφους με τους οποίους συνεργάζομαι στην κάμερα. Εξάλλου, σε αυτό που κάνω, δεν υπάρχει πάντα μια προκαθορισμένη διαδικασία. Δουλεύεις και ό,τι προκύψει. Πολλές φορές, δεν έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις, είναι οι εξελίξεις που επιλέγουν για σένα.
Ερ. Τί είναι για σένα ο κινηματογράφος;
–Ο κινηματογράφος για μένα, είναι οι μεγάλοι σκηνοθέτες. Ο Κιούμπρικ, ο Νόλαν. Πάρε για παράδειγμα το Tenet του Νόλαν. Πρόκειται για σεμινάριο για το πώς πρέπει να γυρίζεται μια ταινία. Η φωτογραφία της ειδικά, είναι αριστουργηματική.
Ερ. Και οι σειρές; Έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, έχει βελτιωθεί το επίπεδο των παραγωγών. Δείχνουν πιο προσεγμένες.
-Έτσι είναι. Και σε αυτό, έπαιξε μεγάλο ρόλο η πανδημία και η καραντίνα. Ο κόσμος περνούσε πολύ χρόνο στο σπίτι και έψαχνε ποιοτικές δουλειές. Έτσι, τα κανάλια έπρεπε να αναζητήσουν τους χρηματικούς πόρους για να υποστηρίξουν τις παραγωγές τους, ώστε να παρουσιάσουν προσεγμένες δουλειές. Όπως και συνέβη σε πολλές περιπτώσεις και ειδικά στην ΕΡΤ που γνωρίζω καλύτερα.
Ερ. Αν συναντούσες πάλι τους υπόλοιπους από τις ομάδες, θα φτιάχνατε κάτι μαζί;
-Αναμφίβολα. Άλλωστε, και στην Σχολή (ο Μανώλης φοίτησε στην σχολή Σταυράκου, με υποτροφία που εξασφάλισε μέσα από την συμμετοχή του στις ομάδες του Λυκείου Κυθήρων), σκαρώναμε πολλές φορές ταινιάκια για τις πτυχιακές. Με τον ίδιο τρόπο, υπάρχει πάντα η πιθανότητα σε μια από τις καθόδους μου στα Κύθηρα, να μαζευτούμε με τους παλιούς και να αποφασίσουμε να φτιάξουμε κάτι. Θα ήταν και ένας καλός λόγος να μείνω παραπάνω στο νησί για να αφιερωθώ σε αυτό.
Ερ. Τα Κύθηρα βέβαια, πάσχουν λίγο στο θέμα των υποδομών. Κινηματογράφος δεν υπάρχει και γενικά το νησί δεν παρουσιάζει μεγάλη κινητικότητα στα κινηματογραφικά δρώμενα.
-Είναι δύσκολο γεωγραφικά το νησί μας. Χαμένο κάπου στο περίπου, λίγο μακριά από παντού. Φυσικά, ρόλο παίζει πάντα, να βρεθεί το κατάλληλο timing, οι σωστοί άνθρωποι, στο σωστό μέρος, την δεδομένη στιγμή. Έτσι, μπορεί πράγματι να προκύψει κάτι.
Ερ. Τί χρειάζονται λοιπόν τα Κύθηρα, για να έρθουν όλα και όλοι λίγο πιο κοντά;
-Για μένα, μια πολύ καλή ιδέα, θα ήταν ένας πολυχώρος που θα ένωνε πολλές διαφορετικές τέχνες. Σινεμά, μουσική, ζωγραφική. Ένα μέρος που θα ενώνει όλη την δημιουργική ενέργεια των ανθρώπων του τόπου.
Ερ. Πώς περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο; Έχεις κάποια χόμπι;
-Ασχολούμαι με αναρρίχηση, ανεβαίνω σε τοίχους, σε βουνά, σε ό,τι μπορείς να ανεβείς τέλος πάντων. Κρατάω το μπάσο και σε μια μπάντα. Παίζουμε λίγο από όλα. Ροκ, ποπ, πανκ.
Ερ. Πώς βρήκες τη ζωή στην Αθήνα; Τί βλέπεις για το μέλλον;
-Η πρώτη επαφή, ήταν ένα μικρό πολιτισμικό σοκ για μένα. Μετά, προσαρμόστηκα. Δουλεύω συνέχεια για ενάμιση χρόνο τώρα που αποφοίτησα και πάει καλά το πράγμα για μένα. Έχει και τις διεξόδους της η πόλη, υπάρχουν πάντα πράγματα να κάνεις, οπότε η ζωή μου είναι γεμάτη. Για το μέλλον, τα είπαμε. Ό,τι προκύψει.
