Απανθρακοποίηση, απολιγνιτοποίηση, απονικελοποίηση. Τρία στα τρία φαίνεται έχει πετύχει η κυβέρνηση στην πρωτοφανή συγκυρία της ενεργειακής κρίσης που απογειώνεται με φόντο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Μετά το πάγωμα των ερευνών για υδρογονάνθρακες στις ελληνικές θάλασσες, τη βίαιη απολιγνιτοποίηση που τώρα αναγκάζει τη ΔΕΗ να δουλεύει στο φουλ τις λιγνιτικές μονάδες της, αλλά με ανεπαρκείς ποσότητες λιγνίτη, τώρα αναδεικνύεται και το φιάσκο της βίαιης πώλησης της ΛΑΡΚΟ, που θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικούς πόρους από την εξόρυξη και επεξεργασία νικελίου.
Από την 1η Μαρτίου μέχρι και χθες η τιμή του μετάλλου τετραπλασιάστηκε στα 80.025 δολάρια ο τόνος, η υψηλότερη τιμή που έχει πετύχει ποτέ, καθώς οι κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία προκαλούν ανησυχίες για την επάρκεια σε νικέλιο που χρειάζεται τόσο στη χαλυβουργία όσο και στις μπαταρίες οχημάτων.
Η Ρωσία προσφέρει το 10% του νικελίου στην παγκόσμια αγορά, ιδιαίτερα του εξευγενισμένου νικελίου που προορίζεται για μπαταρίες, και η τεράστια ζήτηση για τα προθεσμιακά συμβόλαια παράδοσης του μετάλλου απογείωσε την τιμή του στη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου ακόμη και πάνω από τα 100.000 ανά τόνο, αναγκάζοντας τη διοίκηση του χρηματιστηρίου να διακόψει τις συναλλαγές.
Με δεδομένη αυτή την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ, που μετρούν μέρες για τις απολύσεις και το ξεσπίτωμα, έχουν κάθε λόγο να αναρωτιούνται τι και ποιον εξυπηρετεί η επιμονή της κυβέρνησης να διακόψει άρον άρον τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, μιας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής νικελίου και ειδικά σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, για να δοθεί σε ιδιώτες, στο πλαίσιο των παράλληλων διαγωνισμών πώλησης των περιουσιακών στοιχείων της μεταλλουργίας από το ΤΑΙΠΕΔ και τον ειδικό διαχειριστή.
Ηδη, από το περασμένο Σάββατο, όταν η τιμή του νικελίου είχε ανέβει στα 30.000 δολάρια ο τόνος, το σωματείο των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ με ανακοίνωσή του επεσήμαινε ότι τα μεγάλα μεταλλευτικά-μεταλλουργικά κέντρα προέβλεπαν διπλασιασμό των τιμών το επόμενο διάστημα, πράγμα που επιβεβαιώθηκε και ξεπεράστηκε σε λίγα 24ωρα.
«Η ΛΑΡΚΟ έχει δυνατότητα να παράξει 60 τόνους νικελίου την ημέρα, δηλαδή 1.800.000 δολάρια, δηλαδή 650.000.000 δολάρια το χρόνο και αν διπλασιαστούν οι τιμές ξεπερνούν το δισεκατομμύριο», ανέφερε το σωματείο, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση ότι ούτε τα προσχήματα δεν κρατά στις περιβόητες «διαβουλεύσεις» που πραγματοποιούνται.
«Προκλητικά αρνείται να μας δώσει τα απαραίτητα στοιχεία που είναι υποχρεωμένη για να τεκμηριώσει την πρότασή της… Θέλει να κλείσει τη διαδικασία των διαβουλεύσεων γρήγορα για να σταματήσει και τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ… Στις δύο 4ωρες διαβουλεύσεις που πραγματοποιήθηκαν, οι δεκάδες καταγεγραμμένες ερωτήσεις των συνδικαλιστών για “το τι σχέδιο έχουν έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ”, δεν απαντήθηκαν».
Το σωματείο των εργαζομένων αναφέρει ότι στις διαβουλεύσεις αυτές ΤΑΙΠΕΔ (κυβέρνηση) και ειδική διαχείριση προτείνουν:
■ Αποζημιώσεις με τα χρήματα των περικοπών (μισθών, δώρων, επιδομάτων) στα δυο χρόνια εκκαθάρισης, συνολικού ύψους 21 εκατ. ευρώ
■ Να φύγουν από τη ΛΑΡΚΟ και από τις εταιρικές κατοικίες οι εργαζόμενοι άνω των 55 ετών, χωρίς να ξέρουν πού θα πάνε, πώς θα ζουν και μέχρι πότε.
■ Οι κάτω των 55 να επαναπροσληφθούν με τρίμηνες συμβάσεις σε εταιρεία υπεύθυνη για τη διακοπή λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, με ανανεώσεις συμβάσεων ανά μήνα.
«Οι διαβουλεύσεις, το μόνο που πρόσφεραν στους εργαζόμενους, ήταν να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης για το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ», λένε οι εργαζόμενοι και υπόσχονται συνέχεια κινητοποιήσεων.
Και πράγματι, δεν μπορούμε παρά να προσυπογράψουμε την καίρια παρατήρησή τους για τα τεράστια κέρδη που χάνει η ΛΑΡΚΟ στη συγκυρία εκτόξευσης της τιμής του νικελίου. Με τη συμπλήρωση ότι το κυβερνητικό σχέδιο «απο-νικελοποίησης» για τους 1.080 εργαζόμενους είναι κυνική «απανθρωποποίηση».
