Στο κείμενο που ακολουθεί παρουσιάζεται η οργάνωση, η μεθοδολογία και τα πρώτα αποτελέσματα μιας εντεταλμένης λαογραφικής αποστολής που πραγματοποιήθηκε στα Κύθηρα το χρονικό διάστημα από 16 έως 28 Νοεμβρίου 2010. Εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης έρευνας με θέμα τη μετανάστευση των Κυθηρίων στη Σμύρνη και γενικότερα τη Μικρά Ασία κατά την περίοδο από το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα μέχρι το 1922, αλλά και την παρουσία αυτών και των απογόνων τους μετά το 1922 στα Κύθηρα και την Αττική. Με αφορμή την παρουσίαση της συγκεκριμένης αποστολής συζητούνται ζητήματα σχετικά με την οργάνωση και τη μεθοδολογία των λαογραφικών αποστολών, τον συνδυασμό της
επιτόπιας με την αρχειακή έρευνα με στόχο μια συνολικότερη προσέγγιση του λαϊκού πολιτισμού των υπό εξέταση περιοχών και τέλος την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει η ψηφιακή τεχνολογία για την επεξεργασία, την τεκμηρίωση και την πρόσβαση στο πρωτογενές υλικό.
Διαβάστε το κείμενο του Ιωάννη Καραχρήστου* παρακάτω.
*Βιογραφικό Ιωάννη Καραχρήστου
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1968. Σπούδασε Ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών: Πτυχίο (1989) και Δίπλωμα Μεταπτυχιακής Ειδίκευσης στην Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας (1993). Τίτλος μεταπτυχιακής εργασίας: Η Κοινότητα της ‘Aνω Σύρου, Β΄ μισό 18ου αι. – πρώτες δεκαετίες 19ου αι. Το 1998 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Βιέννης με ειδίκευση στην Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας. Τίτλος διδακτορικής διατριβής: Familie, Verwandtschaft, Heirat und Eigentumsübertragungen. Das Beispiel der griechischen Insel Syros 1750-1820, (επόπτες καθηγητές: Michael Mitterauer, Όλγα Κατσιαρδή-Hering).
Από το 1993 ως το 2008 εργάστηκε ως ιστορικός σε ερευνητικά προγράμματα διαφόρων ερευνητικών φορέων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Βαλκανική Επιτροπή της Αυστριακής Ακαδημίας των Επιστημών, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού). Τα ερευνητικά αντικείμενα αυτών των προγραμμάτων καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από την ιστορία της εκπαίδευσης και τη δημιουργία πολιτισμικής ορολογίας στις γλώσσες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μέχρι τους Ρωμιούς της Μικράς Ασίας, της Κωνσταντινούπολης και του Εύξεινου Πόντου, αλλά και τη μελέτη της μνήμης των Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα μέσω προφορικών συνεντεύξεων, γενεαλογιών, εγγράφων, φωτογραφιών κ.λπ.
Δίδαξε Ιστορική Ανθρωπολογία στο Ινστιτούτο Νοτιοανατολικής Ευρώπης του Πανεπιστημίου του Γκρατς (εαρινό εξάμηνο 1998), καθώς και Νεοελληνική Ιστορία και Ιστορία της Παιδικής Ηλικίας (χειμερινά εξάμηνα 2007-2008 και 2008-2009) στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης (ΠΔ 407 στη βαθμίδα του Λέκτορα). Από το 2003 διδάσκει το μάθημα Γενική Ιστορία της Ευρώπης στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Από το Μάρτιο του 2009 εργάζεται ως ερευνητής Δ΄ βαθμίδας στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.
Επιστημονικά ενδιαφέροντα:
Ιστορική ανθρωπολογία, προφορική Ιστορία, Ιστορία της οικογένειας, Ιστορία της μετανάστευσης, κοινοτική οργάνωση κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας, εγκατάσταση των Μικρασιατών προσφύγων στο Ελληνικό κράτος, άτυπες μορφές μετάδοσης της γνώσης για την τοπική ιστορία (αφηγήσεις, τραγούδια κ.λπ.), χρήση νέων τεχνολογιών για την ψηφιοποίηση και διάδοση της πολιτισμικής πληροφορίας.
