Αν υπήρχε Νόμπελ στην ευρηματικότητα απάτης, η Ελλάδα – και συγκεκριμένα η Κρήτη – θα το είχε ήδη κατακτήσει. Σύμφωνα με στοιχεία που αποκαλύπτει η εφημερίδα “Νέα Κρήτη”, το νησί παρουσιάζει μια «έκρηξη» στον αριθμό αιγοπροβάτων που ξεπερνά κάθε λογική και γεωγραφική δυνατότητα. Από το 2020 έως σήμερα, ο αριθμός τους εκτοξεύτηκε από 2,2 εκατομμύρια σε 7,8 εκατομμύρια (!), δηλαδή σχεδόν το 45% του συνόλου της χώρας.
Το καλύτερο; Για να δικαιολογηθούν οι επιδοτήσεις, κάθε ζώο πρέπει να έχει 2,1 στρέμματα βοσκοτόπου. Άρα, η Κρήτη θα χρειαζόταν 16,4 εκατομμύρια στρέμματα γης – δηλαδή δύο φορές την έκτασή της. Τόσο απλά.
Οι αριθμοί δεν βγαίνουν, αλλά οι επιδοτήσεις έβγαιναν κανονικά
Με βάση τα πραγματικά στοιχεία, η Κρήτη έχει μόλις 2,36 εκατομμύρια στρέμματα βοσκοτόπων. Και όμως, επί χρόνια, το κράτος – μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ – μοίραζε δισεκατομμύρια ευρώ σε “δικαιούχους”. Όχι με αληθινά στοιχεία, αλλά με… ευλογημένες ανακρίβειες.
Χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και εκτάσεις σε άλλες περιοχές – όπως ο Γράμμος στη Δυτική Μακεδονία – για να καλυφθούν «εικονικά» οι ανάγκες της κρητικής κτηνοτροφίας. Υπουργικές αποφάσεις, όπως αυτή του Μάκη Βορίδη το 2019, νομιμοποίησαν το ψέμα.
900.000 δικαιούχοι – 310.000 φορολογικές δηλώσεις
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι επιδοτήσεις δίνονται κάθε χρόνο σε 900.000 αγρότες, ενώ η ΑΑΔΕ εμφανίζει μόλις 310.000 πραγματικούς παραγωγούς. Το ιλιγγιώδες αυτό χάσμα δεν ενόχλησε κανέναν για πάνω από μια πενταετία. Ούτε έναν έλεγχο, ούτε μια ΕΔΕ, ούτε καν την παραμικρή παραίτηση.
Οι “αετονύχηδες” πληρώνονται, οι έντιμοι αγρότες στραγγαλίζονται
Την ώρα που οι πραγματικοί αγρότες και κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν αυστηρούς ελέγχους, στενότητα πόρων και αβεβαιότητα για το αύριο, μια μαφία «εικονικών» εκμεταλλεύσεων έχει στήσει παραγωγή χρημάτων με μοναδικό εργαλείο το ψέμα.
Οι ευρωπαϊκοί πόροι διασπαθίζονται, οι κοινότητες καταρρέουν, οι έντιμοι εξαπατώνται και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης… αναστενάζει μπροστά στα νούμερα.
Κάποιος να πει την αλήθεια
Αυτό το σκάνδαλο δεν είναι γραφειοκρατικό λάθος. Είναι πολιτική επιλογή. Είναι αποτέλεσμα θεσμικής ανοχής και προκλητικής συγκάλυψης. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπάρχουν. Απλώς δεν χρησιμοποιήθηκαν.
Ο κόσμος της υπαίθρου, των νησιών, των ακριτικών περιοχών, δεν αντέχει άλλο την κοροϊδία. Όποιος νομίζει πως αυτό είναι τοπικό ζήτημα της Κρήτης, απλώς δεν έχει καταλάβει πού ζει.
Ήρθε η ώρα οι ευθύνες να αναζητηθούν και να κατονομαστούν. Και όχι μόνο στους «φαντομάδες» των βοσκοτόπων. Αλλά σε εκείνους που υπέγραψαν, διευκόλυναν, και προστάτευσαν.
