Με ταχύ ρυθμό προχωράει ο εξοπλιστικός σχεδιασμός της χώρας, δίχως διακοπή, και παρά τις συνεχείς τουρκικές απειλές και προκλήσεις. Αλλωστε, η πρόσφατη ρητορική έξαρση και κινήσεις όπως η αποστολή του «Τσεσμέ» στο Αιγαίο, αποδίδονται από την Αθήνα στην προσπάθεια της κυβέρνησης Ερντογάν να αποσείσει τις κατηγορίες για αποτυχημένη εξωτερική πολιτική, κάτι που προκύπτει από την αδυναμία προσέγγισης με τις ΗΠΑ και τις συνεχιζόμενες απώλειες Τούρκων πολιτών στο εξωτερικό.
Η κατάταξη έχει γίνει με βάση έξι επιμέρους χαρακτηριστικά. Το πρώτο και καθοριστικής σημασίας, είναι ο τρόπος υλοποίησης, αν δηλαδή η προμήθεια θα πραγματοποιηθεί με βάση διακρατική ή απευθείας εμπορική συμφωνία με τις κατασκευάστριες εταιρείες. Το γεγονός ότι Γαλλία και ΗΠΑ δίνουν τη δυνατότητα διακρατικής συμφωνίας, έχει συμβάλει σημαντικά στην κατάταξη των φρεγατών που προσφέρουν στην πρώτη θέση.
Υπό προϋποθέσεις, διακρατική συμφωνία προσφέρει και η αγγλική πρόταση. Ως προς το κόστος, και στις έξι περιπτώσεις το συνολικό ενδεικτικό τίμημα δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί. Είναι, ωστόσο, γνωστό το κόστος των μονάδων που προσφέρονται. Στην περίπτωση των Γάλλων, το κόστος για δύο Belharra διαμόρφωσης ίδιας με αυτή που θα παραλάβει και το γαλλικό Ναυτικό, αγγίζει τα 3,3 δισ. ευρώ, δίχως κατ’ ανάγκη αντιαεροπορική άμυνα περιοχής. Οι τέσσερις «ελληνικές» Belharra, με αντιαεροπορική άμυνα περιοχής, κοστολογούνται στα 3 δισ. ευρώ, δίχως ωστόσο να υπολογίζονται στην τιμή η εν συνεχεία υποστήριξη και τα όπλα.
Οι τέσσερις αμερικανικές MMSC κοστολογούνται στα 4 δισ. ευρώ με όπλα και εν συνεχεία υποστήριξη. Οι τέσσερις ολλανδικές SIGMA 115 κοστολογούνται σε περίπου 2,2 δισ. ευρώ, δίχως στην τιμή να περιλαμβάνονται η εν συνεχεία υποστήριξη και τα όπλα. Στην περίπτωση των Γερμανών, οι τέσσερις Α200 και η αναβάθμιση των ΜΕΚΟ του Π.Ν. κοστολογούνται στα 2,8 δισ. ευρώ, χωρίς εν συνεχεία υποστήριξη και όπλα. Αν το Π.Ν. επιλέξει τις γερμανικές Α300 (πάντα μαζί με την αναβάθμιση των τεσσάρων ΜΕΚΟ), τότε το κόστος προσεγγίζει τα 3,7 δισ. ευρώ, χωρίς εν συνεχεία υποστήριξη και όπλα. Στην περίπτωση των βρετανικών Type 31 δεν υπάρχει τιμολόγηση. Ως προς την ισπανική πρόταση, οι τέσσερις F-110 μαζί με την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ κοστολογείται περί τα 4,6 δισ. ευρώ.
Η ιταλική πρόταση
Το επόμενο διάστημα θα αξιολογηθεί και η ιταλική πρόταση, η επιστολή για την οποία έφθασε στους αρμόδιους μετά τις 17 Φεβρουαρίου. Υπενθυμίζεται ότι οι Ιταλοί προτείνουν τη ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών τύπου FREMM και μπορεί να παρέχουν ως ενδιάμεση λύση είτε δύο παλαιότερες τύπου Maestrale είτε, αν προχωρήσουν οι συζητήσεις, δύο τύπου FREMM που υπηρετούν στο ιταλικό Ναυτικό. To ακριβές οικονομικό σκέλος της πρότασης δεν είναι ακόμη γνωστό.
Αυτά περίπου είναι τα δεδομένα έως τώρα και, με βάση τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, το Π.Ν. θα πρέπει να καταθέσει τις οριστικές προτάσεις του στα μέσα Απριλίου. Είναι απολύτως σαφές ότι το τελικό αποτέλεσμα θα κριθεί από μια σειρά παραμέτρων, με τη διακρατική συμφωνία (G to G) να είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την εξοικονόμηση χρόνου. Για το Π.Ν. βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αγώνας δρόμου, καθώς η περαιτέρω επιμήκυνση της προτεραιότητας θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο έναν ήδη πολύ παλιό στόλο. Αν υπολογιστεί ότι, με βάση τα υφιστάμενα χρονοδιαγράμματα, οποιαδήποτε χώρα και αν επιτύχει στον διαγωνισμό, δεν μπορεί να παραδοθεί νέο πλοίο πριν από το 2025, τότε είναι σαφές πως η ενδιάμεση λύση θα αποτελέσει παράγοντα καθοριστικής σημασίας για την επιλογή προγράμματος. Επίσης, με βάση την ηλικία του στόλου, είναι απολύτως σαφές πως όποιος πάρει το πρόγραμμα, πιθανότατα θέτει υποψηφιότητα και για περισσότερα των τεσσάρων πλοίων στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Συνεργασία με Ισραήλ
Επιπλέον, είναι ήδη γνωστή η επιλογή Ελλάδας και Ισραήλ να προχωρήσουν σε στενή αμυντική συνεργασία, με την Ιερουσαλήμ να έχει αποφασίσει να αποδεσμεύσει όπλα που παρέχουν ποιοτικό πλεονέκτημα. Τις τελευταίες ημέρες, Ελληνες επιτελείς έχουν ενημερωθεί για μια σειρά από προγράμματα, ενώ τα επόμενα 24ωρα θα ακολουθήσουν κι άλλες συζητήσεις.
Στο επίκεντρο βρίσκονται τα συστήματα αντιμετώπισης drones και UAV, με τη χρήση εξελιγμένης τεχνολογίας. Πέρα από αυτά τα αντίμετρα, στο τραπέζι υπάρχουν το C-Dome, που αποτελεί την επί πλοίου εκδοχή του αντιαεροπορικού Iron Dome, αλλά και η γνωστή και ως «Σφεντόνα του Δαβίδ» (Kela David), που έχει δυνατότητες αναχαίτισης της πορείας βλημάτων ευρείας εμβέλειας, από βαλλιστικούς πυραύλους μέχρι UAV.
Σε αυτό το πεδίο, οι συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι ευρύτατες. Την ίδια στιγμή, οι δύο πλευρές εργάζονται για να βρουν πιθανό κοινό σημείο και στο ζήτημα του εθνικού τυφεκίου. Παράλληλα, τον Απρίλιο αναμένονται τα πρώτα UAV τύπου HERON, ενώ θα προχωρήσουν, όπως φαίνεται, οι προμήθειες συστημάτων όπως τα SPIKE/NLOS, Rampage και SPICE.
