Kytherian Views – When boats sleep in the garden
Joseph Delhomme
Εγκαίνια: Τρίτη 16 Ιουλίου, 2024, στις 21:00
16.07 – 31.07.2024
Λίγο λίγο, η ζωή μου οργανώθηκε γύρω από αυτό το όλο και μεγαλύτερο ταξίδι. Η επιλογή των σπουδών μου, έπειτα της δουλειάς μου… Όλα για να έχω την ελευθερία να κολυμπάω στον Λιμνιώνα ένα απόγευμα του Ιουλίου, για να αγναντεύω τον απέραντο ήλιο να χάνεται μέσα στη θάλασσα, και για να αναπολώ αυτές τις στιγμές μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
Όταν είμαι στο Παρίσι, τα Κύθηρα είναι συνεχώς στο μυαλό μου. Πότε? Ποιες ημερομηνίες? Για πόσο διάστημα φέτος? Περιμένοντας τα Κύθηρα… Και τελικά, είμαι εδώ, διατείνοντας το χρόνο. Πρωινά ξυπνήματα, ξενύχτια, σύντομοι ύπνοι. Κοιτάζω το αεροπλάνο που είναι να με πάει πίσω, ελπίζοντας κάπως εγωιστικά ότι θα προσπεράσει το αεροδρόμιο και θα φύγει. Μια παραπάνω ώρα, μια παραπάνω μέρα… ακόμη καλύτερα εάν το επόμενο πλοίο για την Αθήνα είναι σε τρεις μέρες…
Όταν είναι ώρα να φύγουμε, προσπαθούμε να πάρουμε κάτι από το νησί μαζί μας, για να κάνουμε την αναμονή ως την επόμενη φορά μικρότερη, να παρατείνουμε το ταξίδι μέχρι να επιστρέψουμε. Παίρνουμε λάδι, αλάτι και μυρωδικά. Μέλι, συνταγές και υφάσματα. Τα πάντα, από μάραθο μέχρι καρέκλες. Κάποιοι έχουν υιοθετήσει σκύλο στο νησί.
Και αυτό ακριβώς είναι που θέλω να μοιραστώ μαζί σας: οράματα, ορόσημα, οδηγούς μνήμης. Και ελπίζω πως αυτά τα σχέδια, σαν ενθύμια, θα σας ταξιδεύουν στα Κύθηρα και θα σας κάνουν να αισθάνεστε ότι είστε εκεί ακόμα και όταν δεν είστε.
Opening: Tuesday 16th of July, 2024, 21:00
16.07 – 31.07.2024
I have been coming here for twenty-three years now. First as a child, simply following my parents during school holidays, for about fifteen days. Back then, a successful day was based on three goals: jumping a little higher than the day before off the rocks at Kapsali beach, eating meatballs with tomato sauce for lunch, and fighting off hornets and wasps with a fly swatter during the interminable “siesta hour.”
Little by little, my life became organized around this increasingly long ritual trip. The choice of my studies, then my work… All to have the freedom to swim to the tip of Limnionas one evening in July, to admire the enormous sun crashing into the sea, and to hold onto that vision until the following year.
When I am in Paris, Kythera is constantly on my mind. When? What dates? How long this year? Waiting for Kythera… Finally, I’m here, stretching time. Early mornings, late nights, short sleeps. I watch for the plane that is supposed to take me back, selfishly hoping it will pass the airport and turn around. An extra hour, sometimes a day, and all the better if the next boat to Athens is in three days.
When it’s time to leave, we try to take a bit of it with us, to make the wait less long, to extend the trip until we return. We bring back oil, salt, and herbs. Honey, dishes, and fabrics. Everything from fennel to chairs. Some have even adopted a dog there.
That’s precisely what I propose to share with you: visions, landmarks, guides for memory. I hope these drawings will allow you, as they do for me, to anchor your memories, so that even when you’re not there, you still are.
follow your art gallery, Chora www.followyourart.gr
τηλ.: 6973639044
Chora, Kythera, ΤΚ 80100
info@followyourart.gr
Opening hours: Everyday 10:30 – 13:30, 19:00 – 00:00
