Σε μανία καταδίωξης εξελίσσονται οι σχέσεις του Ερντογάν με την Ευρώπη, με την ρητορική του Τούρκου προέδρου να περιστρέφεται γύρω από τις «επιθέσεις» που δέχεται η Τουρκία έξωθεν λόγω των επιτυχιών της στον διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα.
Μιλώντας στο Ντολμαμπαχτσέ προς την αντιπροσωπεία της Διεθνούς Ένωσης Δημοκρατών, ο Ερντογάν έκανε λόγο για ισλαμοφοβία και τουρκοφοβία, την οποία τροφοδοτεί η ζήλια των τρίτων.
«Μην ξεχνάτε ότι καμία από τις επιθέσεις που στοχεύουν τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, κυρίως στον τομέα της οικονομίας και της τρομοκρατίας, δεν είναι συμπτωματική. Όσοι δεν κατάφεραν να λυγίσουν τον καρπό της Τουρκίας στη Λιβύη, τη Συρία, το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τελευταία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, προσπαθούν να της βάλουν τρικλοποδιές με ασύμμετρες μεθόδους και με αβάσιμους ισχυρισμούς και κατηγορίες».
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προέτρεψε σε αγώνα κατά τις ισλαμοφοβίας και τουρκοφοβίας, που εξαπλώνεται σαν «δηλητηριώδης κισσός» στην Ευρώπη, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που έφτασε στο ζενίθ η εχθρότητα κατά των Τούρκων και των Μουσουλμάνων με το ξέσπασμα του κορονοϊού στην Ευρώπη. Σχεδόν κάθε μέρα λαμβάνουμε ειδήσεις για επίθεση κατά ατόμων, του οποίου τα δικαιώματα σφετερίζονται μόνο και μόνο επειδή είναι Τούρκοι και Μουσουλμάνοι. Η νέο-ναζιστική τρομοκρατία επηρεάζει μουσουλμάνους και άλλες ομάδες με διαφορετικές εθνικές ταυτότητες, απόψεις και θρησκευτικές δοξασίες. Ειδικά οι ενέργειες κατά τζαμιών, χώρων εργασίας, ενώσεων, σχολείων έχουν φτάσει σε αδιανόητο επίπεδο. Οι προτροπές για κάψιμο του κορανίου στη Σουηδία, για το σκίσιμο του κορανίου στη Νορβηγία, για προσβολή του προφήτη μας στο όνομα της ελευθερίας του τύπου είναι μόνο μερικές από τις επιθέσεις εναντίον των ιερών και οσίων μας. Αλλά ο δυτικός κόσμος αντιμετωπίζει αυτήν την αυξανόμενη απειλή σαν έναν δηλητηριώδη κισσό και επιμένει να μην λαμβάνει μέτρα.
Οι επιθέσεις εναντίον των ιερών αξιών των Μουσουλμάνων αγνοούνται διαρκώς με πρόφαση την ελευθερία της σκέψης. Ταυτόχρονα, μιλώντας για ευρωπαϊκό Ισλάμ, για γαλλικό Ισλάμ και αυστριακό Ισλάμ, χωρίζουν τους Μουσουλμάνους στα δύο. Ο στόχος αυτών των σχεδίων για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού, όπως παρουσιάζονται, είναι να σπάσουν τους δεσμούς των Ευρωπαίων Μουσουλμάνων με την πατρίδα τους και την ισλαμική ούμα. Αν και το παρουσιάζουν με διαφορετική “συσκευασία”, πρόκειται για αφομοίωση. Είναι επιτακτική ανάγκη να παλέψουμε μαζί ενάντια σε αυτά τα σχέδια, τα οποία έχουν λάβει πολιτικό μανδύα και διαδίδονται όλο και πιο πολύ. Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε όχι με την απομόνωσή μας, αλλά με την υπεράσπιση των θέσεών μας απέναντι στους συνομιλητές μας».
