Για τρίτη χρονιά, οι βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους από το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και τo Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας έρχονται στο onassis.org και στο Onassis Channel στο YouTube.
Tο Ίδρυμα Ωνάση συνεργάζεται ξανά με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και φέρνει στις οθόνες μας τις ελληνικές ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν το 2021 από τις 9 έως τις 15 Ιουνίου.
Οι ταινίες που προβάλλονται στο αφιέρωμα Μεγάλες Ταινίες Μικρού Μήκους 2022δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, μια ζωντανή απόδειξη ότι ο νέος ελληνικός κινηματογράφος βρίσκει τον τρόπο να επιβιώσει ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες. Οι βραβευμένες ταινίες, που θα μεταδοθούν ψηφιακά για μία εβδομάδα μέσα από την πλατφόρμα του onassis.org, ξεχώρισαν για την ιδιαίτερη ματιά τους σε κοινωνικά και υπαρξιακά θέματα του σήμερα, παρουσιάζοντας ιστορίες γεμάτες ιδέες, διαφορετικές απόψεις και βαθείς προβληματισμούς.
«Η ελεύθερη γραφή των φετινών ταινιών και η έρευνά τους προς διαφορετικές κατευθύνσεις είναι ένα αισιόδοξο σημάδι σε μια εποχή που δείχνει να επιστρέφει σε πιο συντηρητικές μορφές έκφρασης» αναφέρει η Κριτική Επιτροπή Εθνικού Διαγωνιστικού του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2021. «Οι φετινές ταινίες που βραβεύτηκαν ξεχώρισαν για την ισχυρή οπτικοποίηση δυστοπικών κόσμων, την ανατρεπτική πρόζα, τη ζωντανή, ανήσυχη και γενναία σκιαγράφηση της νέας γενιάς» σημειώνει η Κριτική Επιτροπή Εθνικού Διαγωνιστικού του Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας 2021.
Ανακαλύψτε τις Μεγάλες Ταινίες Μικρού Μήκους
Το σκοτάδι που πλανάται στους δρόμους της Αθήνας (Όλα τα πλάσματα της νύχτας της Μέμης Κούπα).
Η συμφιλίωση με την ενηλικίωση («Μετά το Μεσημέρι» του Αλέξη Κουκιά-Παντελή).
Η ανάγκη του ανήκειν κόντρα στην έλξη για το άγνωστο (“Soul Food” του Νίκου Τσεμπερόπουλου).
H ατομικότητα ενάντια στο «κοινό καλό» σε μια σκληρή και ανταγωνιστική κοινωνία («Brutalia, Εργάσιμες μέρες» του Μανώλη Μαυρή).
Η σεξουαλική αφύπνιση μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία (“Horsepower” του Σπύρου Σκάνδαλου).
Η μετανάστευση που οδηγεί στην εξαφάνιση («Το Βανκούβερ» της Άρτεμης Αναστασιάδου).
Μια προσωπική στιγμή για έναν δύσκολο αποχαιρετισμό («Δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα» της Βαγγελιώς Σουμέλη).
Η αδελφική σχέση που χτίζει γέφυρες σε μια διατοπική κοινωνία (“Motorway 65” της Εύης Καλογηροπούλου).
Τα πρώτα σκιρτήματα μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη («Αμυγδαλή» της Μαρίας Χατζάκου).
Η συνάντηση δύο ασυνόδευτων ψυχών (“Souls All Unaccompanied” του Γιώργου Τελτζίδη).
Ο μικρόκοσμος μιας αθηναϊκής γειτονιάς μέσα από τη ματιά μιας μεσήλικης γυναίκας («Από το μπαλκόνι» του Άρη Καπλανίδη).
Ένας φόρος τιμής στον Λευτέρη Βογιατζή (“Last Visit” του Σπύρου Αλιδάκη).
Η γραφή του Χούλιο Κορτάσαρ σε έναν χώρο οικείο και ανοίκειο (“Cortázar” των Αργύρη Γερμανίδη και Κατερίνας Στράουχ).
H ισορροπία μεταξύ ρεαλισμού και σκοτεινής φαντασίας (“Apallou” του Νίκου Αυγουστίδη).
Τα τελευταία λεπτά πριν από την ιστορική ρίψη της κεντρικής πύλης του Πολυτεχνείου («Ο φοιτητής» του Βασίλειου Καλαμάκη).
Μια τρυφερή συνάντηση με φόντο το αιώνιο τουριστικό ελληνικό καλοκαίρι (“A Summer Place” της Αλεξάνδρας Ματθαίου).
