Αφού πέρασε ικανό χρονικό διάστημα από τις δηλώσεις Δένδια εντός τουρκικού εδάφους και την δήλωση του Αμερικανού Προέδρου για την γενοκτονία των Αρμενίων και μετά τους τηλεοπτικούς πανηγυρισμούς πολλών «αναλυτών», «διεθνολόγων», «τουρκολόγων», για τα απανωτά χαστούκια που δέχεται η Τουρκία ήρθε η ώρα να αφήσουμε την ανάλυση με ποδοσφαιρικούς όρους και να σταθούμε στα γεγονότα.
Η στάση των ΗΠΑ διατυπώθηκε πολύ εύστοχα με τις δηλώσεις του Αμερικανού Διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM) Στρατηγού Kenneth F. McKenzie, ο οποίος απαντώντας σε ερώτηση της Elaine McCusker του Αμερικανικού Ινστιτούτου Επιχειρήσεων, σχετικά με τις στρατιωτικές δυνατότητες της Τουρκίας, τις επιχειρήσεις της στη Συρία και τη Λιβύη και τις πιθανές αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις στην περιοχή, δήλωσε:
«Η Τουρκία έχει θεμιτές ανησυχίες για την εθνική της ασφάλεια που σχετίζονται με τα σύνορα Συρίας και Ιράκ. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με την Τουρκία, είναι να μεγιστοποιήσουμε τους τομείς στους οποίους μπορούμε να βρούμε συμφωνία – μπορούμε ακόμα να είμαστε φίλοι ακόμα κι αν διαφωνούμε. Υπάρχουν ορισμένοι τομείς στους οποίους διαφωνούμε».
H δήλωση αυτή του Αμερικανού Στρατηγού, έρχεται να προστεθεί σε πρόσφατη ανάλυση του Εβραϊκού Ινστιτούτου για την Εθνική Ασφάλεια της Αμερικής (Jewish Institute for National Security of America – JINSA), την οποία υπογράφουν απόστρατοι αξιωματικοί των ΕΔ των ΗΠΑ και επιφανείς διπλωμάτες.
Η υπόψη μελέτη ασχολείται με την πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Τουρκία, καθώς και τις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το JINSA υποστηρίζει ενεργά τις θέσεις του πανίσχυρου ισραηλινού lobby, ασκώντας επιρροή σε κέντρα απόφασης των ΗΠΑ.
Η ανάλυση έχει σκοπό την υποβολή προτάσεων σχετικά με την στρατηγική των ΗΠΑ, με σκοπό την μείωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και τον ορισμό κανόνων στην ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής.
Βασικό στοιχείο της ανάλυσης, αποτελεί η προβολή του Ισραήλ ως του μόνου και κύριου παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει στην μείωση των εντάσεων και την εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με όλα τα κράτη της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και με σημαντικά κράτη της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Όσον αφορά την Τουρκία η ομάδα των αναλυτών της JINSA:
1. Τονίζει την αλλαγή της Τουρκίας από σύμμαχο των ΗΠΑ και του Ισραήλ, σε μια χώρα που στέκεται απέναντί τους.
2. Θεωρεί ότι η αλλαγή της ρητορικής Ερντογάν οφείλεται εν μέρει στον Κυβερνητικό του εταίρο Μπαχτσελί.
3. Εκτιμά ότι η επαναφορά της Τουρκίας στο «μαντρί» και η συνεργασία ΗΠΑ – Τουρκίας είναι επωφελής για τις ΗΠΑ εφόσον τερματιστεί η ανειλικρινής στάση του Ερτογάν και η συνεχής επιθετική συμπεριοφορά του.
4. Προτείνει την σύνταξη σχεδίου δράσης σε περίπτωση που το καθεστώς Ερντογάν καταστεί μη διαχειρίσιμο.
Αναφορικά με τις προτάσεις της ομάδας αναλυτών προς την Κυβέρνηση Biden, επισημαίνεται:
1. Η ανάγκη της αμερικανικής Διοίκησης να εξετάσει την πιθανότητα να περιληφθεί η Τουρκία στους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Μεσογείου.
2. Η ανάγκη ομαλοποίησης των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ υπό την προϋπόθεση της άρσης υποστήριξης της Τουρκίας σε ακραία κινήματα (Μουσουλμανική αδελφότητα).
3. Η εκτίμηση ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να τονίσουν στις χώρες – κλειδιά της Μεσογείου, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, ότι έχουν μόνο να κερδίσουν εάν συνεργαστούν με την Τουρκία.
4. Η ανάγκη ενεργής εμπλοκής της Γερμανίας για την επίτευξη νέας συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό -μεταναστευτικό ζήτημα.
5. Η ανάγκη περαιτέρω υποστήριξης Ελλάδας – Κύπρου.
Σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ
Η ομάδα αναλυτών σημειώνει :
1. Την υπαιτιότητα της Τουρκίας για την κατάρρευση των σχέσεων της με το Ισραήλ, λόγω της υποστήριξης της HAMAS και των ακραίων ισλαμιστικών ομάδων.
2. Την συμβολή του Ισραήλ στην πρόσφατη σύρραξη Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας, λόγω της πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού (kamikazi drone, συστήματα Ηλεκτρονικού Πολέμου), που συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή (για το Αζερμπαϊτζάν) έκβαση.
Συμπερσμαστικά, η υπόψη μελέτη – ανάλυση της JINSA, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την άποψη ότι οι ΗΠΑ θεωρούν πολύ σημαντική την Τουρκία και θα κάνουν ότι απαιτείται για να την επαναφέρουν κοντά στη Δύση, όπου θεωρούν ότι ανήκει.
Πέραν της ανάλυσης όμως της JINSA, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η στάση των ΗΠΑ σχετικά με την εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη, χώρας – κλειδί για την Αφρικανική Ήπειρο και την Μεσόγειο.
Ειδικότερα, θα πρέπει να τονιστεί η αδιαφορία-ανοχή της Αμερικής για:
1. Τις συνεχείς παραβιάσεις του εμπάργκο όπλων (ψήφισμα 1973/2011 ΟΗΕ) από την Τουρκία προς την Κυβέρνηση Serraj.
2. Την υπογραφή του μνημονίου οριοθέτησης θαλάσσιας δικαιοδοσίας, το οποίο αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο και καταστρατηγεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
3. Την προώθηση και παραμονή μεγάλου αριθμού μισθοφόρων που μισθοδοτούνται από την Τουρκία.
Eπιπλέον αξίζει να τονιστεί το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν βλέπουν με κακό μάτι την παραμονή τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη, με αποστολή την επιτήρηση των ρωσικών δυνάμεων (WAGNER) στην περιοχή. Μένει να δούμε εάν θα συνηγορήσουν (δυσμενής εξέλιξη).
Όπως βλέπουμε λοιπόν, τα πράγματα μόνο απλά δεν είναι και σε κάθε περίπτωση απαιτούν σοβαρή στάση, μακροπρόθεσμη στρατηγική και δυνατές συμμαχίες από την χώρα μας προκειμένου να μην μετατραπεί σε φτωχό συγγενή για τον οποίο θα αποφασίζουν όλοι.
Λίγα λόγια λοιπόν και μόνο από αυτούς που πρέπει και πολλά έργα.
Η ανάλυση της JINSA: https://jinsa.org/jinsa_report/precious-no-more-a-u-s-strategy-for-a-lonely-turkey/
