Εντυπωσίασε το φιλότεχνο κοινό η νέα ομαδική έκθεση του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδας, Ο Απελλής, που παρουσιάστηκε μέσα στον μήνα Μάιο 2021 στο χώρο τέχνης ΑΠΕΛΛΗΣ, στην πλατεία Αγ.Γεωργίου Καρύτση.
Ο Λεόντιος Πετμεζάς με την ιδιότητα του πρόεδρου του ιστορικού συλλόγου και του ιστορικού τέχνης, επισήμανε για την έκθεση: ”Στην εκλεπτυσμένη απόδοση των δημιουργών που συμμετείχαν, συνυπήρχαν τα χαρακτηριστικά στοιχεία της σχεδιαστικής ακεραιότητας, της χρωματικής διάκρισης και της αφηγηματικής χροιάς που το συνεκτικό διαμέτρημα τους στέκονταν στοχαστικά σαν πηγή έμπνευσης . Η δυναμικότητα στην ροή της γραφής και των πεπραγμένων που παρατέθηκαν τονώθηκε ευπρόσδεκτα, δικαιώνοντας με μαρτυρία διακριτικότητας και ενσάρκωση το στίγμα της απλότητας στην φορμαρισμένη υφή αποτύπωσης επαρκών και μοναδικών ταξιδιών.
Η ετερότητα των ποικίλων θεμάτων και των διαφορετικών αποδόσεων προσέδιδε ξεχωριστή ανάπλαση και ανασυγκρότηση στις συλλήψεις. Η μαγεία που αποκομίσαμε παρατηρώντας και παρακολουθώντας ως θεατές τις συγκεκριμένες ζυμώσεις και σιμώσεις ήταν σίγουρα απόρροια του συνδυασμού ενός πηγαίου ύφους που διέθετε αντικατοπτρισμούς απέναντι σε είδωλα και τους καθρέπτες συνδιαλλαγής. Οι συνθέσεις διάνθιζαν την ανέλιξη φάσεων που αναβίωνε εύρωστα παράλληλα με την ανασύνθεση τόσο των πλαισίων αναφοράς όσο και των κορυφώσεων μιας φιλοτεχνημένης συμβατικής και συναφούς γέφυρας περιήγησης.
Οι καλλιτέχνες ενέσκηψαν με προσοχή και μελέτη σε ένα πλούσιο υλικό προβάλλοντας την ουσιαστική μνεία .Η οντότητα και το μέτρημα του αποτελέσματος της διαδικασίας που επιτεύχθηκε είχε αναμφίβολα ευρύτερες διαστάσεις και παραθέσεις ευκρινών πληροφοριών.
Η διαδρομή σε συνεργασία με την σύμπραξη έγινε επωδός σε επίπεδο ιδιοσυγκρασίας και αρχών, καθώς έκανε καθολικό ένα οικουμενικό κλίμα φιλοσοφημένης αποφασιστικότητας και σπάνιας ευαισθησίας με μια δυνατότητα θεώρησης που οδηγούσε σε ένα φωτεινό περίγυρο από τον οποίο εκπέμπονταν συζευκτικά χαμόγελα υγιούς πνεύματος με αρτιωμένη αναζήτηση. Κάθε αναφορά με ευθύνη εμπεριείχε άμεσα αλήθειες με κριτήριο περαιτέρω επιλογής και εσωτερικής διάβασης .
Τα ευπρόσδεκτα μηνύματα αναπαριστούσαν οι υπαρξιακές εκφάνσεις και οι εκλάμψεις στο χώρο με προσδιορισμούς και αντιπαραθέσεις. Στα εκθέματα η τεχνική επισήμανε την γνώση των δημιουργών για την χρήση των υλικών. Προσάρμοζαν την απόδοση τους σε ζητήσεις με διττή και διάτρητη εμπέδωση. Με συνέπεια και μοναδικότητα τόνιζαν την απαράμιλλη αισθαντικότητα . Συγκινούσαν επίσης οι εντάσεις στην τυπολογία που εξωτερίκευαν τάσεις. Εκφράζοντας αισθήσεις με καθοριστικά πρότυπα και προσεγγίσεις αποκάλυπταν την θεωρητική διακριτικότητα . Τα επιτεύγματα ήταν καταθέσεις ειλικρίνειας που σε συνδυασμό με την ευδόκιμη ανησυχία ενορχηστρώνονταν σε εικαστικό λόγο .Στα πλαίσια του ιδιότυπου λυρισμού με μυσταγωγική χάρη έθεταν την αναφορική εξομολόγηση στην μελέτη της μερικής ενατένισης. Παρουσίαζαν τεχνοτροπίες με παρεμβάσεις. Με ακρίβεια εξέθεταν σκέψεις τονίζοντας ρυθμούς διαφοροποίησης με ρευστότητα μετουσίωσης στην απορρόφηση των πόρων που πραγματεύονταν. Ενδόμυχες σκέψεις και αποτυπώσεις εννοιών κυριαρχούσαν στον αριθμό των προχωρημένων και μεταμοντέρνων θεμάτων. Βλέποντας τα εκθέματα ανακαλύπταμε την ευφρόσυνη διάθεση που επισυνάπτονταν ευπρόσδεκτα και εύληπτα απέναντι σε αισθαντικές καταστάσεις και θρυλικές ιχνηλασίες που εμπεριείχαν αναμφίβολα την ηθογραφική ρυθμικότητα της δραστικής διαπραγμάτευσης. Σταδιακά περιδιαβαίναμε σε μια παρέμβαση με ακατάβλητη γοητεία και προς τα μονοπάτια μιας ενδότερης ανάλυσης που βασίζονται σε τεχνοτροπίες και σχολές.
Με προδιαγραφές ενδοσκοπικής τελετουργίας οι καλλιτέχνες αποκάλυπταν επιτηδευμένα και επεξεργασμένα τα οικεία στοιχεία της υπάρχουσας πραγματικότητας και της καθημερινότητας τονίζοντας το μεγαλείο της δυναμικότητας, της υπέρβασης, της αρμονικής διάταξης και της κλίμακας των αναφορών του παρόντος και του σήμερα.
Με δεινότητα περιέγραφαν ένα πλήρες φάσμα εμπνεύσεων, αυθεντικών και αμιγών αποδόσεων που ενσαρκώνονταν ευπρόσδεκτα σε έντεχνες απεικονίσεις με διακριτικότητα υπεροχής, τονική αλλά και μεθοδική παράθεση. Δικαιώνοντας την εξερεύνηση της πλαστικότητας που εμπεριείχε η μεταβατικότητα σε διαστάσεις χαρακτηριστικών και εκλεπτυσμένων συνθέσεων με αξιώσεις την ολοκληρωμένη δόμηση και την αυτούσια ενορχηστρωμένη δομή της πράξης αλληλεπίδρασης.
Με δεσπόζουσα απαλότητα και αυστηρότητα προσέδιδαν κυριαρχία με ξεχωριστή μορφική διάταξη και ανασυγκρότηση στην φορμαρισμένη υφή και οντότητα καθώς και στα ευρηματικά ,εξιδανικευμένα στοιχεία της ανάπλασης . Αγγίζοντας περισπούδαστα την ουσία του κάθε θέματος αντιλαμβάνονταν τα δεδομένα που αναπαράγονταν ανοίγοντας διόδους στην διαχρονικότητα και στην μελλοντική συνέχεια που απαιτούσε το ανεπανάληπτο της διεργασίας των πολυποικίλων προθέσεων.
Οι κατευθύνσεις τόνιζαν με βαρύτητα πολυκύμαντες ,πολύσημες , μορφοπλαστικές αποτυπώσεις με απόλυτα πεδία μετουσιωμένης εκφραστικότητας που διαχώριζαν την εσωτερικότητα της εμπλουτισμένης τεχνικής και την συσχέτιζαν πολυδιάστατα με τα μοτίβα της γραφής που διατηρούσαν με ευδόκιμη διάθεση και εξελικτική προέκταση απέναντι στην χροιά των τοποθετήσεων της εποικοδομητικής διαύγειας με περιεκτικό και αισθαντικό τρόπο. Ανεξάρτητα από το μέγεθος των πινάκων η συνολική παραγωγή τους πιστεύω πως επίκειται σε μια κινητήρια δόμηση διείσδυσης που ίπταται σε ζήτηση , ευαίσθητη απόχρωση και νεωτεριστική εκδοχή ρευστότητας και απορρόφησης. Οι θαυματουργοί καρποί της ώσμωσης τους εμπεριέχουν συστοιχίες, ευκρινείς και επαρκείς πληροφορίες από το παρελθόν και από το χθες.”
Στην έκθεση συμμετείχαν οι εικαστικοί δημιουργοί :Άρης Αποστολίκας, Ματίνα Βαρλάμου , Αγαθή Γαλανοπούλου, Χρυσούλα Δεμάκου ,Σοφία Ζέρβα ,Κατερίνα Ζαδέλη -Πολυμενάκου, Ρουμπίνη Παπαλεξοπούλου ,Τάσος Πάππας , Τάκης Καραντζάς,Απόστολος Κορδατζάκης ,Ιωάννης Κωστικίδης ,Ευγενία Λέλα, Κωνσταντίνα Μίτσαινα ,Ευάγγελος Μίτσου ,Κώστας Μυτάκος ,Αννα Φαμέλη -Παπαποστόλου, Χριστίνα Χαλιορή.
