Μία σοκαριστική υπόθεση φέρνει στο φως της δημοσιότητας το ζοφερό παρασκήνιο ενός κυκλώματος που αναπαράγει τις πιο απάνθρωπες μορφές εκμετάλλευσης: τα λεγόμενα porta potty parties στο Ντουμπάι, εκδηλώσεις όπου οι συμμετέχουσες γυναίκες μετατρέπονται κυριολεκτικά σε αντικείμενα, υπό την απόλυτη κυριαρχία πανίσχυρων και πλούσιων «πελατών».
Η υπόθεση της Μαρίας Κοβαλτσούκ
Η αφορμή για να ξεκινήσει η δημόσια συζήτηση ήταν ο σοβαρός τραυματισμός της 22χρονης Ουκρανής influencer και μοντέλου του OnlyFans, Μαρίας Κοβαλτσούκ, η οποία εντοπίστηκε αναίσθητη και αιμόφυρτη σε δρόμο του Ντουμπάι, οκτώ ημέρες μετά την εξαφάνισή της. Οι πρώτες πληροφορίες ανέφεραν ότι είχε ταξιδέψει εκεί για να συμμετάσχει σε αυτά τα πάρτι, κάτι που κινητοποίησε τις τοπικές αρχές να διερευνήσουν τις συνθήκες διαβίωσης και προστασίας των γυναικών που εμπλέκονται.
Η αστυνομία απέδωσε τον τραυματισμό της σε πτώση από μεγάλο ύψος σε εργοτάξιο, όμως η οικογένεια της Μαρίας υποστηρίζει ότι προσπαθούσε να ξεφύγει από άτομα που την καταδίωκαν. Οι αντιφατικές εκδοχές, σε συνδυασμό με φήμες για κακοποίηση και trafficking, ενίσχυσαν την καχυποψία γύρω από ένα ήδη σκοτεινό και επικίνδυνο φαινόμενο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τι είναι τα “porta potty parties”
Ο όρος «porta potty» παραπέμπει κυριολεκτικά σε «φορητή τουαλέτα». Ωστόσο, στα συγκεκριμένα πάρτι, οι γυναίκες χρησιμοποιούνται μεταφορικά –και πολλές φορές κυριολεκτικά– σαν τουαλέτες, υποβαλλόμενες σε ακραίες και ταπεινωτικές πρακτικές.
Οι εκδηλώσεις αυτές, που διεξάγονται πίσω από τις πόρτες πολυτελών ξενοδοχείων και βιλών στο Ντουμπάι, συνδυάζουν χρήμα, εξουσία και μια διαστροφική λατρεία για την υποταγή και τον εξευτελισμό του άλλου.
Πλούσιοι επιχειρηματίες και μεγιστάνες από τη Μέση Ανατολή, αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου, καλούν influencers, μοντέλα και sex workers –μεταξύ αυτών και γυναίκες από την Ελλάδα– να συμμετάσχουν σε αυτές τις «εκδηλώσεις» έναντι παχυλών αμοιβών που μπορεί να φτάσουν τα 100.000 ευρώ.
Τα συμβόλαια, η σιωπή και η ακραία εκμετάλλευση
Όπως αναφέρουν μαρτυρίες, οι συμμετέχουσες υπογράφουν αυστηρά συμβόλαια εμπιστευτικότητας πριν από κάθε πάρτι. Γνωρίζουν ότι θα συμμετάσχουν σε «θεματικά» δωμάτια, στα οποία μπορεί να σταθούν ή να κρέμονται με σχοινιά για ώρες, μέχρι να τις επιλέξει κάποιος από τους παρευρισκόμενους.
Η εκμετάλλευση είναι πλήρης: σεξουαλική, σωματική, ψυχολογική. Πολλές γυναίκες έχουν αναφέρει βασανισμούς, εγκαύματα από τσιγάρα, ξυλοδαρμούς, ακόμα και καταναγκαστικές σεξουαλικές επαφές με ζώα. Κι όλα αυτά με την υπόσχεση ενός «εύκολου» πλουτισμού.
Τα social media και οι πλατφόρμες όπως το OnlyFans αποτελούν το πεδίο στρατολόγησης. Πίσω από προφίλ ατζέντηδων ή «καλοθελητών» κρύβονται κυκλώματα που εκμεταλλεύονται την ανάγκη, τη φτώχεια και την επιθυμία για φήμη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το σύμπτωμα μιας βαθιάς σήψης
Τα porta potty parties δεν είναι ένα μεμονωμένο, «παράλογο» φαινόμενο. Είναι η ακραία έκφραση ενός παγκόσμιου συστήματος εκμετάλλευσης, όπου οι γυναίκες εμπορευματοποιούνται με τον πιο ωμό τρόπο.
Πίσω από την επίφαση της χλιδής στο Ντουμπάι, αποκαλύπτεται η τοξική συμβίωση του καπιταλισμού και της πατριαρχίας. Εκεί όπου το χρήμα μπορεί να αγοράσει τα πάντα, ακόμα και την απόλυτη ταπείνωση ενός άλλου ανθρώπου.
Οι ισχυροί αυτής της γης, είτε είναι μεγιστάνες του Κόλπου είτε celebrities της showbiz όπως ο Diddy –για τον οποίο έχουν υπάρξει παρόμοιες καταγγελίες–, φτάνουν σε σημείο όπου ο ανθρώπινος πόνος μετατρέπεται σε μέσο διασκέδασης. Απόλυτη εξουσία, χωρίς κανέναν έλεγχο.
Η «επιλογή» ως μύθος
Πολλές φορές, η συμμετοχή παρουσιάζεται ως «επιλογή» των ίδιων των γυναικών. Όμως αυτό είναι ένας επικίνδυνος μύθος. Όταν οι κοινωνίες παράγουν πρότυπα όπου η επιτυχία μετριέται με χρήμα και likes, και όταν τα εναλλακτικά μονοπάτια είναι ανύπαρκτα, τότε η «επιλογή» είναι απλώς η άλλη όψη της ανάγκης.
Η κουλτούρα που κανονικοποιεί τη βία, τον σεξισμό και τη σεξουαλική εκμετάλλευση, είναι η ίδια που επιτρέπει τα porta potty parties να συνεχίζουν να υπάρχουν –αθέατα αλλά ατιμώρητα.
Ένας κόσμος χωρίς αναστολές
Το τελευταίο στάδιο αυτού του συστήματος δεν είναι απλώς η ακραία διαστροφή. Είναι η έλλειψη οποιασδήποτε κοινωνικής αναστολής, όταν το χρήμα γίνεται υπέρτατη αξία και οι άνθρωποι απλά μέσα προς ικανοποίηση.
Η υπόθεση της Μαρίας Κοβαλτσούκ, ανεξάρτητα από το τι πραγματικά συνέβη, είναι ένα καμπανάκι. Για τις νεαρές γυναίκες που βλέπουν το Instagram ως έξοδο προς τη δόξα. Για την κοινωνία που γυρίζει το βλέμμα αλλού. Για το παγκόσμιο σύστημα που, πίσω από τις πολυτελείς βιτρίνες, σαπίζει.
Αν έχεις οποιαδήποτε πληροφορία για περιστατικά εκμετάλλευσης ή trafficking, μπορείς να επικοινωνήσεις με τις αρμόδιες αρχές ή με οργανώσεις που στηρίζουν τα θύματα. Δεν είναι όλα επιλογή – και σίγουρα δεν είναι όλα ανεκτά.
