Η διατεταγμένη Δικαιοσύνη, δεν αθωώνει, αλλά σκοτώνει την Δημοκρατία. Ο Φασισμός μόνο με ευθύ, γνήσιο και αληθή πολιτικό λόγο αντιπαλεύεται και όχι με την καμουφλαρισμένη κάτω από το άλλοθι της ψήφου καθολική κρατική διαφθορά που συμβαίνει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλα τα αυτοεπικαλούμενα δημοκρατικά κράτη και πασχίζει με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία.
Τα λόμπυ που εδρεύουν γύρω από το Ευρωκοινοβούλιο ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες. Γύρω από την Αμερικάνικη Γερουσία κλπ σε πολλές χιλιάδες επίσης. Και είναι νόμιμα. Και όλοι ξέρουμε τι ρόλο παίζουν. Και η γενικευμένη γραφειοκρατία και ο υπερέλεγχος των ζωών μας θριαμβεύουν γύρω από αυτά δημοκρατικά! Τι να τους ζηλέψει ο φασισμός εντέλει;
Δημοκρατία δεν είναι μόνο το να μπορείς να ομιλείς ελεύθερα (κι αυτό συζητιέται, όταν και οι τοίχοι του ίντερνετ είναι όλο αυτιά και μπορεί να σου κοστίσει ακριβά μια στραβή κουβέντα), αλλά το να μπορείς και να ζεις ελεύθερα, αγαπητέ μου συνάνθρωπε και να μην είσαι απλά ένα μηχάνημα παραγωγής φόρων που το ταΐζουν για να παράγει κράτος ανώφελο, επουσιώδες τελικά κράτος για το μηχανάκι παραγωγής των φόρων. Κι εσύ, ο μηχάνημα, να ζεις υπό το τρομοκρατικό καθεστώς επιβολής χιλιάδων προστίμων, προσαυξήσεων, κατασχέσεων, φυλακίσεων, εξαιτίας ευτελών Νόμων και τραγελαφικής πολυνομοθεσίας που είναι η γενεσιουργός αιτία της διαφθοράς καθολικά και σε όλες τις υπηρεσίες του κράτους.
Τον τελευταίο χρόνο π.χ. Πολεοδομία, Εφορία, Αστυνομία(αξιωματικοί), Περιφέρεια, Υγειονομικό, Δημοτικοί υπάλληλοι κλπ κλπ. Έως και την Δικαιοσύνη…. και όχι η εξαίρεση δυστυχώς αυτοί που τους τσακώσανε. Οι άτυχοι, απλώς. Ο μέσος Έλληνας πληρώνει εμμέσως ή αμέσως το 81% του εισοδήματος του στο κράτος… (Υπάρχει μελέτη αναλυτική). Και ο Ευρωπαίος τα ίδια περίπου. Αλλά κανείς δεν μιλάει, όλοι κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Υποτίθεται πως ζούμε καλά, όσο ζούμε. Σαν τις κότες κι εμείς, κι οι κότες, αν ήξεραν γιατί τις ταΐζουν στο κοτέτσι με καλαμπόκι, μπουκιά δεν θα έβαζαν στο στόμα τους… Αχ βρε κοτόπουλο συνάνθρωπε, θα σου φάνε τα αυγά, θα σου φάνε και το στήθος και το μπούτι και το συκώτι κάποτε… μάλλον κάθε μέρα σου τα τρώνε… Και η ζωή περνά κι εσύ χάνεσαι κάθε μέρα όλο και πιο μέσα στο λίγο σου…
γιώργης π. κ-δρυμωνιάτης
