Μετά την λοιδορία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ για τη θέση του στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα από θεολόγο άγνωστο στη Μητροπολιτική του περιφέρεια, γεγονός που μεθερμηνεύει πολλά, έχουν γραφεί απαξιωτικά με αφορμή και τη θέση του για Σύνοδο της Κρήτης. Και μόνο το ύφος της πολεμικής των καταδεικνύει πολλά. Όταν αντί τον Χριστό, άλλους θέλουν να ευαρεστήσουν, η αλήθεια καθίσταται δευτερεύουσα.
Δεν έχουν διερωτηθεί οι λοιδορούντες τον Σεβ. Κυθήρων αν στη Σύνοδο της Κρήτης έχει εκπροσωπηθεί η πλειοψηφία των Ορθοδόξων Επισκόπων; Δεν προβληματίστηκαν για το έλλειμα δημοκρατικότητας που παρατηρήθηκε αναφορικά με τις υπογραφές Επισκόπων που συμμετείχαν στη Σύνοδο, έστω και με άτυπη σημασία. Ούτε η άτυπη υπογραφή δεν έχει σεβαστεί για κάποιους Επισκόπους. Ας ψάξουν λιγάκι και θα αντιληφθούν τι έγινε. Αυτό θα γίνει αφορμή για να σωπάσουν. Τέτοιο έλλειμα δημοκρατικότητας δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στην Ιστορία της Εκκλησίας.
Γιατί λοιδορούν τον Σεβ. Κυθήρων; Υποχρέωση είχε και έχει ως Επίσκοπος της Εκκλησίας να ορθοτομεί τον λόγον της Αληθείας του Χριστού. Ήθελαν από τον Σεβ. Κυθήρων να συναινέσει στην κακόδοξη αντιεκκλησιαστική αναγνώριση στοιχείων της αληθούς εκκλησίας στις αιρετικές κοινότητες – μέλη του Π.Σ.Ε., όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στη Δήλωση του Τορόντο;
Ήθελαν από τον Σεβ. Κυθήρων να συναινέσει στην απαράδεκτη προϋπόθεση περί δήθεν ‘’πνευματικών’’ σχέσεων με τις αιρετικές κοινότητες – μέλη του Π.Σ.Ε. προς οικοδομή του Σώματος του Χριστού, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στη Δήλωση του Τορόντο, και για ‘’να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών’’. Αυτό ζητούν από τον Σεβ. Κυθήρων; Δεν οικοδομείται το Σώμα του Χριστού από τις ‘’πνευματικές’’ όπως τις κάλεσαν σχέσεις με την πνιγηρή πλειοψηφία των αιρετικών κοινοτήτων του Π.Σ.Ε., ούτε και θα ανακαινισθεί η ζωή της Εκκλησίας του Χριστού από τέτοιες σχέσεις. Αυτά επιζητούν από τον Σεβ. Κυθήρων; Ποιος παραβαίνει τελικά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία;
Ή μήπως θα ήθελαν να συναινέσει και στην παραδοχή – προϋπόθεση της Δήλωσης του Τορόντο που αναφέρει ότι, «οι εκκλησίες αναγνωρίζουν ότι το να αποτελεί κάποιος μέλος της εκκλησίας του Χριστού είναι πιο περιεκτικό από το να αποτελεί μέλος της ίδιας του της εκκλησίας»*; Με την θλιβερή αυτή παραδοχή το εννοιολογικό περιεχόμενο αυτού που ορίζεται ως Εκκλησία του Χριστού, με βάση την προϋπόθεση αυτή, δεν είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, εφόσον σημασία δεν έχει, κατ’ αυτή την προϋπόθεση, να ανήκεις στην δική σου εκκλησία και στην προκειμένη περίπτωση στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ποιος παραβαίνει τελικά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία;
Και κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να προβληματίσει. Όσες ανασκευές έχουν γίνει γι’ αυτά τα φρικτά που αναφέρονται στη Δήλωση του Τορόντο, που ως μη ώφειλαν παρεισέφρησαν στις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, κανείς δεν έχει αποτολμήσει οποιαδήποτε απάντηση επί της ουσίας του ζητήματος τούτου.
Ας τολμηθεί μια απάντηση για τις φρικτές αυτές ‘’εκκλησιολογικές προϋποθέσεις’’ της Δήλωσης του Τορόντο, καθώς επίσης και μια απάντηση για το πρωτάκουστο έλλειμα δημοκρατικότητας που παρατηρήθηκε στη Σύνοδο της Κρήτης. Ευαρέστησαν τον Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν με τη λοιδορία τους αυτή για τον Σεβ. Κυθήρων ή σε άλλη ευαρέσκεια αποβλέπουν;
*«Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Στυλιανού Χ. Τσομπανίδη)
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
