Για λογοκλοπή κατηγορεί τον Περιφερειάρχη Αττικής, Γιώργο Πατούλη, η εφημερίδα “Αυγή”, καθώς “εντοπίζει” στην διδακτορική διατριβή του, 130 σελίδων, αποσπάσματα από προγενέστερα διδακτορικά εννέα άλλων επιστημόνων.
Διαβάζουμε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας:
«Συνηθίζουμε να λέμε, άλλοτε σοβαρά κι άλλοτε περιπαικτικά, ότι τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται όταν θέλουμε να περιγράψουμε την ταύτιση απόψεων και ιδεών μεταξύ δύο προσώπων. Για τη σπάνια περίπτωση που τα πνεύματα τα οποία συναντώνται είναι τουλάχιστον εννέα, και μάλιστα συναντώνται μέσα στην ίδια διδακτορική διατριβή ενός προσώπου, τότε η περίπτωση ξεφεύγει του γνωστού γνωμικού και μπαίνει σε μονοπάτια ύποπτα και πιθανώς επιλήψιμα.
Γιατί είναι από εξαιρετικά σπάνιο έως νοητικά αδύνατο να ταυτιστούν οι απόψεις τόσων προσώπων σε ένα επιστημονικό κείμενο 130 σελίδων που φέρει την υπογραφή μόνο ενός. Στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε με μια διδακτορική διατριβή που στις σελίδες της ένας προσεκτικός αναγνώστης θα συναντήσει και θα εντοπίσει πλήθος αυτολεξεί αποσπασμάτων από προγενέστερα διδακτορικά οκτώ άλλων επιστημόνων, χωρίς κανένα από αυτά να βρίσκεται εντός εισαγωγικών και χωρίς την παραμικρή παραπομπή σε πηγή. Η περίπτωσή μας, όμως, γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη, καθώς σκιάζεται και από μια σειρά γκρίζων σημείων στα οποία ο υπογράφων τη διατριβή οφείλει απαντήσεις, καθώς ο τίτλος του διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας απαιτεί πλήρη διαφάνεια και δεν μπορεί να επιδέχεται αμφισβητήσεων. Και τις απαντήσεις καλείται να δώσει ο Γιώργος Πατούλης, που τον Ιανουάριο του 2020 παρουσίασε τη διατριβή του και ορκίστηκε παρουσία του προέδρου της Ιατρικής Σχολής Πέτρου Σφηκάκη και του αντιπρόεδρου Γεράσιμου Σιάσου.
Το σώμα του εγκλήματος
Η «διατριβή» του Γ. Πατούλη έχει έκταση 130 σελίδων. Το κυρίως κείμενο έχει έκταση 77 σελίδων (από τη σελίδα 15 έως τη σελίδα 92). Τα υπόλοιπα είναι εισαγωγικές σελίδες (ευχαριστίες, όρκος του Ιπποκράτη, περιεχόμενα κ.λπ.) και βιβλιογραφικός πίνακας. Ο βιβλιογραφικός πίνακας περιέχει μόνο ξενόγλωσσα έργα, είναι σχετικά πλούσιος (330 εγγραφές), όμως ο υπομνηματισμός εντός της «διατριβής» είναι πενιχρότατος, σχεδόν ανύπαρκτος – η βιβλιογραφία που παρατίθεται στον πίνακα δεν παραπέμπεται εντός κειμένου.
Το σημαντικότερο όμως είναι η λογοκλοπή. Με τη συνδρομή ομάδας ανεξάρτητων ερευνητών «τρέξαμε» τη διατριβή του Γ. Πατούλη σε λογισμικό εντοπισμού λογοκλοπής για να διαπιστώσουμε ότι από τις 77 σελίδες τού κυρίως κειμένου οι 62 είναι απλώς αντιγραφές τμημάτων ή συρραφές αυτολεξεί τμημάτων κυρίως από άλλες διατριβές.
Δεν ανήκουν δηλαδή στον Γ. Πατούλη, αλλά, μεταξύ άλλων, ιδίως στους Ιωάννη Δ. Παπαναστασίου («Εμβιομηχανική και κλινική μελέτη της οστεοσύνθεσης υποκεφαλικών καταγμάτων μηριαίου με τρεις αποκλίνοντες αυλοφόρους κοχλίες δίκην ριπιδίου», Αθήνα, 2012), Ιωάννη Π. Γαλανόπουλο («Κλινική και εμβιομηχανική μελέτη των ανάστροφα λοξών καταγμάτων του ισχίου», Αθήνα, 2019), Κωνσταντίνο Γ. Μακρίδη («Προοπτική μελέτη της μετεγχειρητικής εξέλιξης των ασθενών με κάταγμα ισχίου και εκτίμηση των παραγόντων που μπορεί να την επηρεάζουν», Λάρισα, 2016), Χρήστο Θ. Βώττη (Αθήνα, 2019), Βασιλική Β. Παπακωνσταντίνου (Αθήνα, 2005), Γεώργιο Σ. Τρελλόπουλο («Μελέτη φλεγμονώδους αντίδρασης και διαταραχών πηκτικού μηχανισμού μετά από ενδοαγγειακή αντιμετώπιση ανευρισμάτων της κοιλιακής αορτής», 2015), Χαράλαμπο Σπ. Πατά («Παράγοντες που προδιαθέτουν για θρομβοεμβολική νόσο σε ορθοπεδικές επεμβάσεις αντικαταστάσεως της περιοχής ισχίου», Αθήνα, 1993), Μιχάλη Γκιώνη [«Εκτίμηση της πηκτικότητας του αίματος σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για θρομβοεμβολική νόσο που λαμβάνουν προφύλαξη με ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους (ερευνητικό πρωτόκολλο διδακτορικής διατριβής), 2015], Μαριάννα Πολίτου («Μαθήματα Αιματολογίας», 2015). Στη συνέχεια παραθέτουμε ενδεικτικά ορισμένες σελίδες της «διατριβής» δίπλα στις σελίδες από τις οποίες εκλάπη το περιεχόμενό τους.
Η ΑΥΓΗ έχει στη διάθεσή της -και στη διάθεση κάθε ακαδημαϊκής, πολιτικής ή και δικαστικής αρχής, καθώς και κάθε προσώπου που έχει έννομο συμφέρον- τη «διατριβή» του Γ. Πατούλη και τις διατριβές και λοιπές δημοσιεύσεις των συγγραφέων απ’ όπου έγιναν οι αντιγραφές.
Τεχνολογία και λογοκλοπή
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει αποκτήσει από το 2017 συνδρομή στο λογισμικό εντοπισμού λογοκλοπής Turnitin, που, εκτός του Διαδικτύου, μπορεί να ανιχνεύσει ενδεχόμενη λογοκλοπή σε εργασίες οι οποίες έχουν κατατεθεί στο σύστημα, καθώς και σε περιεχόμενο εκδοτών που δεν είναι ελεύθερα προσπελάσιμο στο Διαδίκτυο, όπως έχει επιβεβαιώσει στη Βουλή ο υφυπουργός Παιδείας Βασίλης Διγαλάκης.
Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, υλοποιώντας την απόφαση της 83ης Συνόδου των Πρυτάνεων στις 6.2.2017, βάσει σχετικής έγκρισης της Πανεπιστημιακής Συγκλήτου του ΕΚΠΑ κατά τη 19η συνεδρία του ακαδημαϊκού έτους 2016-2017, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 13.6.2017, έχει αποκτήσει ετήσια συνδρομή στο λογισμικό εντοπισμού λογοκλοπής Turnitin για τις ανάγκες της ακαδημαϊκής κοινότητας του ιδρύματος. Ειδικότερα, η συνδρομή αφορά το προϊόν Turnitin Originality Check, το οποίο αποτελεί τμήμα του πακέτου Turnitin Feedback Studio. Το λογισμικό αυτό χρησιμοποιείται σε περισσότερα από 15.000 εκπαιδευτικά ιδρύματα, από 1,6 εκατομμύρια καθηγητές και 26 εκατομμύρια φοιτητές παγκοσμίως. Η τεράστια βάση δεδομένων του Turnitin, με το περιεχόμενο της οποίας συγκρίνεται η εργασία του φοιτητή, περιλαμβάνει πάνω από 50 δισεκατομμύρια ιστοσελίδες, πάνω από 600 εκατομμύρια εργασίες φοιτητών, πάνω από 160 εκατομμύρια άρθρα από ακαδημαϊκά βιβλία και εκδόσεις σε συνεργασία με τους μεγαλύτερους παγκοσμίως εκδοτικούς οίκους (CrossCheck, Gale, Emerald Journals, SAGE Reference, Pearson, McGraw-Hill, ABC CLIO, Ebsco Host, Wiley κ.ά.).
Στο πλαίσιο αυτό, το Turnitin, εκτός του Διαδικτύου, μπορεί να ανιχνεύσει ενδεχόμενη λογοκλοπή σε εργασίες οι οποίες έχουν κατατεθεί στο σύστημα καθώς και σε περιεχόμενο εκδοτών που δεν είναι ελεύθερα προσπελάσιμο στο Διαδίκτυο (μέσω του δικτύου Crossref). Τα παραπάνω επιβεβαίωσε με κατηγορηματικό τρόπο και ο υφυπουργός Παιδείας Βασίλης Διγαλάκης απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή (13 Ιουλίου 2020), τονίζοντας πως «τα ελληνικά πανεπιστήμια, με τη στήριξη του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, αντιμετωπίζουν με αποφασιστικότητα και σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία το θέμα της λογοκλοπής».
Το ιστορικό και τα γκρίζα σημεία
Η σύμπτωση της επιστημονικής ανόδου του λογοκλόπου με την άνοδό του στην Περιφέρεια και την άνοδο των αρίστων της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση
Σε διδακτορικό επίπεδο, η επιστήμη «φλέρταρε» τον Γ. Πατούλη στις 17.7.1992, όταν υπέβαλε αίτηση για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Έναν χρόνο αργότερα ορίστηκε η προβλεπόμενη από τον νόμο Τριμελής Συμβουλευτική Επιτροπή και προσδιορίστηκε το θέμα: «Η αποτελεσματικότητα της χορήγησης χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνης σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου για την πρόληψη της εν τω βάθει θρομβοφλεβίτιδος». Στις 18.7.1994 ο υποψήφιος δόκτωρ Γ. Πατούλης κατέθεσε την πρώτη έκθεση προόδου. Και μετά περίμενε, περίμενε πολύ: είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια. Όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι έχει μεγάλες πιθανότητες να κερδίσει τις περιφερειακές εκλογές, διαπίστωσε ότι ήρθε ο καιρός για «Νέα Αρχή» όχι μόνο στην Αττική, αλλά και στην πρόοδο της επιστήμης. Κατέθεσε δεύτερη «έκθεση προόδου» στις 28.2.2019 (τρεισήμισι μήνες πριν από τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών). Την τρίτη και τελευταία «έκθεση προόδου» της διατριβής του την κατέθεσε στις 23.10.2019, λίγες εβδομάδες δηλαδή μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στην Περιφέρεια. Με άλλα λόγια, ο Γ. Πατούλης, μεταξύ του Φεβρουαρίου και του Οκτωβρίου του 2019, μετά από είκοσι πέντε έτη διδακτορικής αγρανάπαυσης δηλαδή (δεν εμφανίζονται ίχνη διδακτορικής του πορείας στα χρόνια αυτά), θεράπευε την επιστήμη, οργάνωνε την εκλογική του επιτυχία και αναλάμβανε την Περιφέρεια Αττικής!
(Το ζήτημα του πώς η τελική έγκριση της διατριβής είναι συμβατή με τον Κανονισμό Διδακτορικών Σπουδών της Ιατρικής, ο οποίος προβλέπει έξι, άντε επτά, άντε οκτώ χρόνια για την ολοκλήρωσή της, είναι ένα άλλο ζήτημα, όπως και το ζήτημα της απόκρυψης -παρά το άρθρο 9 του Κανονισμού Διδακτορικών Σπουδών της Ιατρικής- από τη διατριβή των ονομάτων της αρχικής Τριμελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής. Αυτά μάλλον θα πρέπει να απασχολήσουν κοινή επιτροπή γιατρών και νομικών…).
Η «επιστημονική» λοιπόν άνοδος του Γ. Πατούλη συμβαδίζει με την πολιτική άνοδο του κόμματός του, με την πολιτική άνοδο της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η Ιατρική Σχολή;
Η Ιατρική Σχολή Αθηνών έχει κι αυτή τις παραξενιές της. Έτσι, π.χ., το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την απόφαση 2035/2021, ακύρωσε την εκλογή του προέδρου της δεχόμενο ότι είναι μη νόμιμη η τρίτη συνεχής θητεία του στη θέση αυτή. Η απόφαση βγήκε μετά τη λήξη της θητείας του συγκεκριμένου προέδρου, δεν είναι όμως χωρίς νομική και, κυρίως, ακαδημαϊκή αξία.
Σήμερα η Ιατρική Σχολή καλείται να εξετάσει τίνι τρόπω διέλαθε της προσοχής τόσο της Τριμελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής (η οποία και κατά τον νόμο εισηγείται να γίνει δεκτή η διατριβή) -δηλαδή από τον καθηγητή Ορθοπεδικής Παναγιώτη Παπαγγελόπουλο, τον καθηγητή Αγγειοχειρουργικής Ιωάννη Κακίση και την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ορθοπεδικής Όλγα Σαββίδου-, αλλά και όλης της σχολής και ιδίως των ειδικότερων μελών της η λογοκλοπή του κύριου περιφερειάρχη.
Εμείς «τρέξαμε» λογισμικό ελέγχου λογοκλοπής και βρήκαμε τη… γίδα στη ράχη του «δόκτορα». Η Ιατρική; Σήμερα καλείται να του αφαιρέσει άμεσα τον τίτλο του διδάκτορα, καθώς και να λάβει όλα τα μέτρα για τη νόμιμη τιμωρία του. Άλλωστε, τα άρθρα 10 και 13 του Κανονισμού Διδακτορικών Διατριβών της Ιατρικής ορίζουν ότι «η αντιγραφή θεωρείται σοβαρό ακαδημαϊκό παράπτωμα» και ως εκ τούτου «η παράθεση οποιουδήποτε υλικού τεκμηρίωσης, ακόμη και από μελέτες του ιδίου του υποψηφίου, χωρίς σχετική αναφορά καθώς και η παραποίηση αποτελεσμάτων μπορεί να στοιχειοθετήσει απόφαση της Συνέλευσης Τμήματος για διαγραφή του».
Άποψη
Το θέμα είναι κατεξοχήν πολιτικό
Η Γερμανίδα υπουργός Οικογενειακών Υποθέσεων παραιτήθηκε τον Μάιο του 2021 επειδή είχαν εκδηλωθεί υποψίες ότι είχε διαπράξει λογοκλοπή. Το ίδιο, τον Ιανουάριο του 2021, και η υπουργός Εργασίας της Αυστρίας – κι αυτή για υποψίες, όχι για αποδεδειγμένη τη στιγμή της παραίτησης λογοκλοπή. Δέκα χρόνια πριν, το 2011, είχε παραιτηθεί ο (ιδιαίτερα δημοφιλής μάλιστα) υπουργός Άμυνας της Γερμανίας μετά την αποκάλυψη για λογοκλοπή στη διδακτορική του διατριβή. Το ίδιο, το 2013, και η Γερμανίδα υπουργός Παιδείας, όταν της αφαιρέθηκε ο διδακτορικός τίτλος για τον ίδιο λόγο. Το ίδιο, το 2013, και ο Γάλλος υπουργός Προϋπολογισμού. Το ίδιο, το 2016, και δύο Ρουμάνοι υπουργοί Παιδείας…
Αυτά, αλλού. Στα καθ’ ημάς ασφαλώς δεν ευθύνεται η Νέα Δημοκρατία για τα ακαδημαϊκά κατορθώματα του πρωταγωνιστή της στην περιφέρεια της πρωτεύουσας. Κρίνεται όμως από το πώς θα αντιδράσει. Ο ίδιος ο Γ. Πατούλης οφείλει να παραιτηθεί. Για λόγους αξιοπρέπειας και πολιτικής τάξης αν μη τι άλλο. Η Νέα Δημοκρατία -στις τάξεις της υπάρχουν και «άριστοι», αυτό δεν θα της το αμφισβητήσουμε- οφείλει εδώ και τώρα να απομακρύνει τον Γ. Πατούλη. Κι αν δεν παραιτηθεί, η κυβέρνηση, διά του υπουργού που ασκεί και πειθαρχική εποπτεία στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οφείλει να πάρει τα αναγκαία πειθαρχικά μέτρα. Αν δεν το πράξει, θα είναι συνένοχη.
Το σχόλιο του Γιώργου Πατούλη
Σχετικά με ερώτημά σας για τη δημοσιευθείσα διδακτορική διατριβή μου, σημειώνεται ότι:
- Η ερευνητική μελέτη της διατριβής μου πραγματοποιήθηκε στην Ορθοπεδική Κλινική και στο Ακτινολογικό Τμήμα του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών, διευθυντών -τότε- των Ε. Ντούνη και Γ. Τζώρτζη, αντίστοιχα.
Αποτελεί πρωτογενή προοπτική τυχαιοποιημένη – διπλή μελέτη ελέγχου της μετεγχειρητικής ΦΘΕ καταγμάτων ισχίου, με μεγάλο αριθμό φλεβογραφημάτων.
Η ερευνητική αυτή μελέτη πραγματοποιήθηκε κατά την 4ετία 1993-1996, με τη συμμετοχή 72 ασθενών με κάταγμα ισχίου (44 διατροχαντήρια και 28 υποκεφαλικά) και δεν είχε γίνει όμοια μελέτη στη χώρα μας.
Το σχετικό πρωτόκολλο είχε την έγγραφη συγκατάθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου του Λαϊκού Νοσοκομείου και την έγγραφη συγκατάθεση των ασθενών που συμμετείχαν.
Ειδικότερα:
Οι ασθενείς, μετά από κλήρωση, χωρίστηκαν σε δυο ομάδες που έλαβαν για 12-14 ημέρες ηπαρίνη μικρού μοριακού βάρους, η κλασική ηπαρίνη ως προφύλαξη.
Με το τέλος της αγωγής, όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ανιούσα φλεβογραφία τη 12η-14η ημέρα με τροποποιημένο πρωτόκολλο Kakar και διαγνωστικό κριτήριο των Deweese και Rogoff.
Τα αποτελέσματα έδειξαν στην ομάδα Α εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση σε 9 από 36 ασθενείς και στην ομάδα Β 8/36.
Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση μεταξύ των ομάδων, ούτε μεταξύ των διαφορετικών καταγμάτων.
Στην ομάδα Α ποσοστό 8,3% (3) παρουσίασαν πνευμονική εμβολή (μια μαζική θανατηφόρα), ενώ στην ομάδα Β 5,6% (2) η μία θανατηφόρα.
Μια επιπολής λοίμωξη κατεγράφη και δεν υπήρξε κλινική εκδήλωση συνδρόμου HIT.
Η προφύλαξη με ηπαρίνη μικρού μοριακού βάρους απεδείχθη εξίσου αποτελεσματική με την κλασική ηπαρίνη, η οποία έχει το μειονέκτημα του συχνού εργαστηριακού ελέγχου.
- Η υπόψη ερευνητική μελέτη παρουσιάστηκε σε 4, τουλάχιστον, ιατρικά συνέδρια και ειδικότερα:
α. «Φθινοπωρινό συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπεδικής και Τραυματολογίας. Αθήνα 26-29 Οκτωβρίου 1994», με θέμα «Η επίπτωση στη δια/μετεγχειρητική αιμορραγία της προφύλαξης της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης σε κατάγματα ισχίου».
Συμμετείχαν: Σ. Σουρμελής, Γ. Πατούλης, Θ. Κοράκης, Α. Δάρας, Α. Αναστασιάδης
Περίληψη, στον τόμο περιλήψεων, σελ. 27-28.
β. «2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αγγειολογίας – Αγγειοχειρουργικής, 9-11 Δεκεμβρίου, Divani Caravel, Αθήνα 1994», με θέμα «Η αποτελεσματικότητα της χορήγησης μικρού μοριακού βάρους ηπαρίνης για την πρόληψη της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης σε ασθενείς με κατάγματα ισχίου».
Συμμετείχαν: Σ. Σουρμελής, Γ. Πατούλης, Ι. Μούντανος, Σ. Σταθόπουλος Γ. Τζώρτζης.
Περίληψη, στο βιβλίο περιλήψεων, σελ.56.
γ. «2ο Πανελλήνιο συνέδριο Αγγειολογίας – Αγγειοχειρουργικής Divani-Caravel, Αθήνα 9-11 Δεκεμβρίου, 1994», με θέμα «Η θεραπεία της άνωθεν του γόνατος εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης με μικρού μοριακού βάρους ηπαρίνη».
Συμμετείχαν: Σ. Σουρμελής, Γ. Πατούλης, Σ. Σωτηρόπουλος, Ι. Μούντανος, Γ. Τζώρτζης.
Περίληψη, στο βιβλίο περιλήψεων, σελ. 57.
δ. «Κοινό συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπεδικής και Τραυματολογίας, Σουηδικής Ορθοπεδικής Εταιρείας και Ορθοπεδικής Εταιρείας Κύπρου. Ρόδος 24-28 Οκτωβρίου 1995» με θέμα «Η προφύλαξη της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης σε ασθενείς με κατάγματα ισχίου».
Συμμετείχαν: Σ. Σουρμελής, Γ. Πατούλης, Α. Αναστασιάδης, Χ. Ριφιώτης, Π. Κρίκης, Γ. Τζώρτζης, Ε. Ντούνης.
Περίληψη, στο βιβλίο περιλήψεων, σελ. 25-26.
- Για τη συγγραφή της διδακτορικής μου διατριβής, στο μεν γενικό μέρος εκθέτω όσα έλαβα υπόψη μου απ’ τη μελέτη 330 ξενόγλωσσων και ελληνικών δημοσιεύσεων, μέχρι το έτος 2019, οι οποίες και αναφέρονται. Εξάλλου, όλες οι διατριβές με αντικείμενο κατάγματα ισχίου είναι προφανές ότι αφορούν στην ίδια ανατομία ισχίου, στην ίδια ταξινόμηση των καταγμάτων ισχίου, στον ίδιο τρόπο χειρουργικής αντιμετώπισης κ.λπ.
Στο δε ειδικό μέρος και με κάθε ακρίβεια, εκθέτω την πρωτογενή ερευνητική μελέτη μου, η οποία, σύμφωνα και με την άποψη εγκρίτων καθηγητών, είναι πρωτότυπη και τα δεδομένα της θα διευκολύνουν συναφείς μελλοντικές μελέτες.
- Σημειώνεται ότι το κλινικό μέρος της διατριβής μου ολοκληρώθηκε το έτος 1996, η δε συγγραφή της, λόγω και της από έτους 1998 μέχρι σήμερα αυτοδιοικητικής κ.λπ. Ενασχόλησής μου, το έτος 2019 και εγκρίθηκε από την αρμόδια τριμελή επιτροπή του ΕΚΠΑ, αποτελούμενη από τον καθηγητή ορθοπεδικής, της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, κύριο Παναγιώτη Ι. Παπαγγελόπουλο, την αναπληρώτρια καθηγήτρια ορθοπεδικής, της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, κυρία Όλγα Δ. Σαββίδου και τον καθηγητή αγγειοχειρουργικής, της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, κύριο Ιωάννη Δ. Κακίση.
