Σίγουρα δεν δικαιούνται να διεκδικούν μερίδιο στην καταδίκη, συγκεκριμένοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ΜΜΕ που φρόντισαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα να παρουσιάσουν στην κοινωνία μια «λουστραρισμένη» εικόνα της Χρυσής Αυγής.
Η ομόφωνη καταδίκη της Χρυσής Αυγής από την ελληνική δικαιοσύνη (παρά μάλιστα την τελείως διαφορετική πρόταση της εισαγγελέως), άνοιξε μια συζήτηση για το ποιοι συμμετείχαν και πως στο να υπάρξει αυτή η ιστορική απόφαση.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ορισμένα πράγματα:
-Κανένας δεν δικαιούται να εμφανίζεται ως «ιδιοκτήτης» του αντιφασιστικού κινήματος.
-Αν θέλουμε να πούμε ποιοι συνεισέφεραν περισσότερο, θα πρέπει βεβαίως να ξεκινήσουμε από την ηρωική Μάγδα Φύσσα, τους μάρτυρες που δεν αναίρεσαν τις καταθέσεις τους παρά τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν και τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής.
-Καταλυτικό ρόλο έπαιξε το ευρύ πολιτικό και κοινωνικό κίνημα που απαίτησε την καταδίκη της φασιστικής αυτής οργάνωσης. Αν δεν υπήρχαν οι δεκάδες χιλιάδες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, που ανάρτησαν στα κοινωνικά δίκτυα το «δεν είναι αθώοι», που συμμετείχαν τα προηγούμενα χρόνια σε μια σειρά δράσεις διαμαρτυρίας, πιθανόν δεν θα υπήρχε αυτό το αποτέλεσμα. Δυστυχώς αυτό το κίνημα δεν στηρίχθηκε από όλα τα κόμματα!
-Καθοριστική και κρίσιμη ήταν η έρευνα και οι αποκαλύψεις που έγιναν από μερίδα ΜΜΕ και ορισμένους δημοσιογράφους. Επιτρέψτε μου μεταξύ αυτών να ξεχωρίσω την Εφημερίδα των Συντακτών και ειδικά τον Δημήτρη και την Άντα Ψαρρά. Το φύλλο της εφημερίδας το Σάββατο 3 Οκτωβρίου με τις δηλώσεις όλων των πολιτικών ηγετών, ήταν καθοριστικό.
Έστειλε μήνυμα στην ελληνική κοινωνία αλλά και στους «αρμούς της εξουσίας» ότι δεν θα υπάρχει κοινωνική αποδοχή σε κάθε άλλη απόφαση πέρα από την απόλυτη καταδίκη. Ναι ήταν ιδιαίτερα θετικό που τοποθετήθηκαν ανοιχτά οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Αλέξης Τσίπρας, Φώφη Γεννηματά, Δημήτρης Κουτσούμπας, Γιάνης Βαρουφάκης και Αντώνης Σαμαράς.
Όσοι «μούτρωσαν» γιατί στην εφημερίδα φιλοξενήθηκε η τοποθέτηση του (ακραία δεξιών αντιλήψεων) πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, μάλλον δεν καταλαβαίνουν σε ποια κοινωνία ζουν και πόσο σημαντικό είναι οι φασίστες να απομονώνονται από όλους, κυριολεκτικά όλους… Όταν συσπειρώνονται όλοι γύρω από ένα παλλαϊκό αίτημα οι αρμοί εξουσίας δεν μπορούν να το αγνοήσουν!
Στην μεγάλη συγκέντρωση της 7ης Οκτωβρίου ήμασταν πάρα πολλοί, αλλά δεν ήμασταν όλοι. Αυτό βέβαια συμβαίνει διαχρονικά στη χώρα μας. Ούτε στην επανάσταση του 1821 συμμετείχαν όλοι, ούτε στην αντίσταση κατά των Γερμανών, ούτε στον αντιχουντικό αγώνα. Όλοι βέβαια «την επόμενη ημέρα» δήλωναν την παρουσία τους με τη σιγουριά του αποτελέσματος και διεκδικούσαν μερίδιο δόξας και εξουσίας…
Στην συγκέντρωση της 7ης Οκτωβρίου ορισμένοι όντως απλά δεν μπορούσαν να παραστούν για πολλούς και διάφορους λόγους (εργασία, φόβος για τον covid 19 κλπ). Άλλοι απλά δεν πίστευαν στη δύναμη της κοινωνίας και των κινητοποιήσεων, δεν εμπιστεύονταν τη δικαιοσύνη ή δεν ήθελαν την τιμωρία των Χρυσαυγιτών! Υπάρχουν και αυτοί (οι τελευταίοι) στην ελληνική κοινωνία και όσοι δεν το αντιλαμβάνονται ας προετοιμαστούν από τώρα να δηλώσουν την «έκπληξη» τους ή να «πέσουν από τα σύννεφα» την επόμενη φορά που θα έχουμε συμπεριφορές που προέρχονται από την «ακροδεξιά ατζέντα». Διότι καταδικάστηκαν μεν οι ηγέτες της Χρυσής Αυγής, αλλά μέρος των αντιλήψεων τους, αυτό το κοινωνικό μίσος που διέσπειραν στην ελληνική κοινωνία, έχει «μπολιάσει» κάποια τμήματα του πληθυσμού… Ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός, η «απέχθεια» απέναντι σε κάθε τι το διαφορετικό, είναι τέκνα και της ρητορικής της ΧΑ.
Τέλος σίγουρα δεν δικαιούνται να διεκδικούν μερίδιο στην καταδίκη, συγκεκριμένοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ΜΜΕ που φρόντισαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα να παρουσιάσουν στην κοινωνία μια «λουστραρισμένη» εικόνα της ΧΑ: Αυτοί που φιλοξενούσαν στις εκπομπές τους με χαμόγελα τα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου, που τους έκαναν life style αφιερώματα για τους γάμους, τις σχέσεις, την κοινωνική τους «ευαισθησία», που θα έβλεπαν μάλιστα και ρόλο στα πολιτικά τεκταινόμενα μιας «σοβαρής Χρυσής Αυγής»… Υπήρξε και ένας (σημερινός βουλευτής της ΝΔ) που ένιωσε συμπάθεια για τον Ρουπακιά (ο οποίος είναι «ράκος») ενώ χαρακτήριζε «λυτή» τη Μάγδα Φύσσα.
Ανάξιος κάθε αναφοράς…
Η καταδίκη της ΧΑ δίνει και μια ευκαιρία στην κοινωνία και τα πολιτικά κόμματα: Να ξαναδούν σημεία σύγκλισης που μπορεί να είναι κρίσιμα στις εποχές που ζούμε… Βεβαίως και υπάρχουν διαφορές, βεβαίως και δεν είμαστε όλοι ίδιοι, βεβαίως και ο καθένας μας μπορεί να οραματίζεται μια άλλη κοινωνία, αλλά υπάρχουν και σημεία που είναι πλέον κοινός τόπος για όσους δεν θέλουν να λαϊκίζουν. Οι διαφορές είναι γνωστές, υπαρκτές και ίσως υπερτονισμένες. Να δούμε και ορισμένα άλλα σημεία;;;
Δημιουργός του άρθρου:
Δημοσιογράφος
