Η Τουρκία, από το 2008, εφαρμόζει ένα φιλόδοξο κρατικό πρόγραμμα με την ονομασία «Bal Ormanları» (Δάση Μελιού), στοχεύοντας στη δημιουργία ειδικά σχεδιασμένων δασικών περιοχών για την ενίσχυση της μελισσοκομίας και της παραγωγής μελιού.
Σύμφωνα με αναφορές του Anadolu Agency και της WebAgron, μέχρι τα τέλη Μαΐου 2025 η Τουρκία έχει φτάσει ήδη τα 827 μελισσοκομικά δάση, υπερβαίνοντας τον αρχικό στόχο των 720 που είχε τεθεί για το 2023. Τα δάση αυτά δεν είναι τυχαία: επιλέγονται βάσει χλωριδικής ποικιλότητας, υψομέτρου και απόστασης από βιομηχανική ή αστική ρύπανση.
Η στρατηγική αυτή έχει βοηθήσει την Τουρκία να αναδειχθεί ως η 2η μεγαλύτερη παραγωγός μελιού παγκοσμίως, πίσω μόνο από την Κίνα. Το 827ο «Δάσος Μελιού» ιδρύθηκε στην επαρχία Σινώπης — περιοχή με πυκνή φυσική κάλυψη και μελισσοκομική παράδοση.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι η Τουρκία προχώρησε και στη δημιουργία «Δάσους Μελιού» μέσα στον πρώτο εθνικό της δρυμό, το Εθνικό Πάρκο Küre, όπως αναφέρουν το HaberTurk και το Niksar Danışmend.
Η κατάσταση στην Ελλάδα
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα —παρά τη μακραίωνη μελισσοκομική παράδοση και την υψηλή ποιότητα των προϊόντων— λείπει κάθε οργανωμένο κρατικό σχέδιο για την ενίσχυση του κλάδου. Δεν υπάρχει πρόγραμμα αντίστοιχο των «Δασών Μελιού», ενώ οι πυρκαγιές, η άναρχη επέκταση των ΑΠΕ, η υποβάθμιση των βοσκοτόπων και η απουσία στρατηγικής υποδομής έχουν οδηγήσει σε συρρίκνωση της παραγωγής και σε οικονομική αβεβαιότητα τους μελισσοκόμους.
Οι βοσκοί των μελισσών εξαρτώνται κάθε χρόνο από την τύχη και τις καιρικές συνθήκες. Και ενώ η Τουρκία φυτεύει αρωματικά φυτά για τις μέλισσες, στην Ελλάδα συχνά τα δάση… καίγονται ή καταστρέφονται από ανθρώπινες δραστηριότητες.
Προοπτικές για τα Κύθηρα: Από την παράδοση στη βιωσιμότητα
Τα Κύθηρα, με τη μοναδική τους βιοποικιλότητα, τα βότανα και την ημιορεινή τους μορφολογία, αποτελούν ιδανικό σημείο για την εφαρμογή ενός πρότυπου μελισσοκομικού πάρκου με χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να ενταχθούν σε μια νέα εθνική στρατηγική.
Πιθανά στοιχεία του σχεδίου:
- Φύτευση μελιτοφόρων φυτών: Θυμάρι, χαρουπιά, ρίγανη, φασκόμηλο, δεντρολίβανο και ασπάλαθος.
- Διαμόρφωση “ζωνών μελισσοκομίας” με πρόβλεψη για εποχική μετακίνηση μελισσών (nomadic beekeeping).
- Κέντρο Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης: για μαθητές, τουρίστες και νέους μελισσοκόμους.
- Ετικέτα ΠΟΠ – “Μέλι Κυθήρων” με ταυτότητα, πιστοποίηση και εξαγωγική δυναμική.
- Ανάπτυξη οικοτουρισμού: επισκέψιμα μελισσοκομεία, διαδρομές βοτάνων, γευσιγνωσίες μελιού.
Τι απαιτείται:
- Συνεργασία Δήμου Κυθήρων, Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ όπως το ΚΙΠΑ).
- Χρηματοδοτικά εργαλεία μέσω Leader, ΕΣΠΑ και ΚΑΠ για την υλοποίηση φυτεύσεων, εκπαιδευτικών υποδομών και διαχείρισης.
- Κίνητρα για νέους μελισσοκόμους και προστασία από αυθαίρετες παρεμβάσεις σε μελισσοκομικούς τόπους.
Το όραμα
Μπορεί τα Κύθηρα να γίνουν το «νησί του μελιού» στην Μεσόγειο;
Η απάντηση είναι ναι — αρκεί να υπάρξει όραμα, συνεργασία και πολιτική βούληση. Το παράδειγμα της Τουρκίας δείχνει ότι η μελισσοκομία μπορεί να είναι όχι μόνο παραδοσιακή, αλλά και καινοτόμα, εξαγώγιμη και οικολογικά χρήσιμη.
Τα Κύθηρα, με σεβασμό στη φύση και τις τοπικές κοινότητες, μπορούν να ηγηθούν σε αυτή τη στροφή.
Kythera.News
