Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ απάντησε στον Ιλίου Αθηναγόρα (δίχως να τον κατονομάζει) για τα κουταλάκια της μια χρήσεως μέσα από μια σύντομη ομιλία του την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου.
Ο κ. Σεραφείμ ουσιαστικά χαρακτήρισε λανθασμένη την άποψη του Μητροπολίτη Αθηναγόρα σημειώνοντας: “Είναι και δογματικό θέμα διότι η παράδοση της Εκκλησίας μας που είναι παράδοση αιώνων είναι μέσα στο δόγμα”, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον επερχόμενο εμβολιασμό.
Παρακολουθήστε το βίντεο μετά το 1:47:00
Για το ζήτημα της Θείας Κοινωνίας τοποθετήθηκε και ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως στην Διεπιστημονική διαδικτυακή Ημερίδα με τίτλο «Πίστη και κορονοϊός. Επιστημονικές και Θεολογικές προσεγγίσεις» που διοργάνωσε το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ και έλαβε χώρα την Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου
Ο Σεβασμιώτατος στην παρέμβασή του στο συνέδριο υπογράμμισε πως: “Ο κορονοϊός κλόνισε την παντοδυναμία μας ότι είμαστε οι κύριοι να ελέγχουμε αυτόν τον κόσμο και δεύτερον μας έφερε κοντύτερα όλους τους ανθρώπους», ενώ συνέχισε λέγοντας: «Ο κορονοϊός μας βοήθησε στο εξής: ξεκαβαλικεύσαμε από τις ψευδαισθήσεις που είχαμε ότι είμαστε κάτι. Μας έφερε στα παπούτσια μας» ανέφερε χαρακτηριστικά, παραδεχόμενος παράλληλα ότι «φάνηκε μια σύγκρουση όταν και τα δύο και η πίστη και η επιστήμη χτύπησαν χωρίς σεμνότητα την πόρτα του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας». “Η εμπειρία του Μυστηρίου είναι προσωπικό βίωμα, μια εμπειρία που μόνο όταν την νιώσει κανείς, μόνο τότε θα την καταλάβει” τόνισε.
Η Εκκλησία πάνω σε αυτό το Μυστήριο στηρίζεται. Οι αντιρρήσεις ήρθησαν μετά από εξηγήσεις που δόθηκαν σύμφωνα με τις οποίες ο ιός αυτός όταν εισπνέεται μεταδίδεται και όχι όταν καταπίνεται, δηλαδή η κατάποση δεν βλάπτει τον άνθρωπο. Δεν συνέβη κάποια έξαρση μέχρι που άνοιξαν τα σύνορα” .
Πάντως και το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον Ιούνιο είχε αναφέρει:
«Ως προς τον τροπον μεταδοσεως των αχραντων Μυστηριων εις τους πιστους, η Εκκλησια, σεβομενη την Ιεραν Παραδοσιν, την συνυφασμενην αρρηκτως με την καθ’ ημεραν εκκλησιαστικην πρακτικην και κενωτικην εμπειριαν, διακρατει τα απο αιωνων και μεχρι σημερον ισχυοντα, ως φυλαξ και φρουρος ανυστακτος των παραδοθεντων υπο των Αγιων Πατερων, και ουδεμιαν αναγκην ευρισκει δι’ αλλαγην του τροπου τουτου και μαλιστα υπο την πιεσιν εξωγενων παραγοντων.»
Η οποιαδήποτε, λοιπον, εκκλησιαστική οικονομία, ασκειται μονον οταν συντρεχουν οι δυο ικανες και αναγκαιες συνθηκες:
α) να υπαρχει απο τον νομο του κρατους καποια απαγόρευση σχετικά με τη θεία λατρεία λόγω της πανδημίας, και β) υστερα απο τη συμφωνη γνωμη και την προς τουτο αδεια της Μητρος Εκκλησιας Κωνσταντινουπολεως. Παντως δεν αφορα στην αλλαγη του τροπου μεταδόσεως, πολλω δε μαλλον στη χρηση πολλαπλων η μιας χρησεως αγιων λαβιδων.
