Ότι πολλά δεν πάνε καλά με τη διαχείριση της «πανδημίας» δεν χρειάζεστε το άρθρο αυτό για να το μάθετε. Το βλέπετε στα δελτία ειδήσεων, το ακούτε από τους ολοένα και περισσότερους γνωστούς και φίλους σας που ασθενούν, το φωνάζουν οι ίδιοι οι αριθμοί που έχουν πλέον «σταθεροποιηθεί» δραματικά.
Το ότι θα κυκλοφορούσαν τα φιλοκυβερνητικά «Νέα του Σαββατοκύριακου» με πρωτοσέλιδο τίτλο «ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ: θα το κάνετε;»: και υπότιτλους: «Το Μαξίμου τρέχει να προλάβει αντιεμβολιαστικό κίνημα» και «οι δύο διαφορετικές όψεις της καχυποψίας: συνωμοσιολόγοι και επιφυλακτικοί», ασφαλώς δεν θα το περιμένατε…
Αν με ρωτήσετε γιατί συμβαίνει -έστω και με εγκληματική καθυστέρηση- την απάντηση σας τη δίνει η ίδια η εφημερίδα με τα λόγια εντατικολόγου του Σισμανογλείου, που έχει -και μπράβο του- πάει εθελοντής στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης: «είναι ΣΟΚ: Δεν υπάρχει τέλος! Δεν υπάρχει ταβάνι!».
Τα γεγονότα λοιπόν είναι που μιλούν για άλλη μια φορά από μόνα τους. Για κακή τύχη των Αρίστων του Μαξίμου, τα ίδια γεγονότα μιλούσαν εδώ και μήνες. Οι ίδιοι επιστήμονες τους προειδοποιούσαν. Αλλά αυτοί προτιμούσαν να διαβάζουν μόνο τα φουσκωμένα νούμερα των δημοσκοπήσεων, που τους έδιναν 20άρια στις διαφορές με το ΣΥΡΙΖΑ και δεν προνόησαν από τους αναπαυτικούς CHESTERFOELD καναπέδες τους να φτιάξουν κρεβάτια για εμάς. Διάλεξαν την εύκολη λύση, την επανάπαυση και την αδράνεια, τον «εφησυχασμό», όπως ομολόγησε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής(!).
Ερώτημα σκληρό: είναι τελικά «Άριστοι» ή «Άχρηστοι»; Σίγουρα το πρώτο: κανείς πλέον -ούτε ο πιο φανατικός υμνητής αυτής της Κυβέρνησης δεν θα μπορέσει να ισχυριστεί πια πως το Μαξίμου είναι το νέο Κάμελοτ. Ακόμη και οι «Καθημερινάκηδες» έχουν αρχίσει να το στρίβουν το αφήγημα.
Τότε τι απομένει; Κάτι χειρότερο; Μάλιστα! Δεν είναι απλώς ανίκανοι. Πιθανότατα είναι «πονηρούληδες» και «καιροσκόποι».
Γιατί;
Γιατί είχαν στήσει από την άνοιξη μόλις βγήκαμε από το 1ο lockdown σκηνικό εκλογών για το καλοκαίρι. Φουσκώσανε επικοινωνιακά την «πρωτοφανή επιτυχία του 1ου κύματος», μας «ραντίσανε» με τόνους προπαγάνδας τη δήθεν «πανευρωπαϊκή πρωτιά» επί 100 ημέρες τον Απρίλιο, το Μάιο και τον Ιούνιο, με σκοπό να μας πάνε σε πρόωρες εκλογές τον Ιούλιο και να κάνουν πολιτικό ταμείο πριν φανεί το κόστος των δισεκατομμυρίων του 1ου lockdown. Ήθελαν να κάψουν και την απλή αναλογική σε μία αναμέτρηση εξπρές που θα πετύχαινε ένα διπλό στόχο και θα έπιανε την αντιπολίτευση στον ύπνο και δεν θα επέτρεπε να φανεί πως «ο Σωσίας μας / Βασιλιάς είναι γυμνός». Όσο για το ΕΣΥ, θα έβλεπε μετά…
Τί τους χάλασε το εκλογικό σχέδιο; Ο «απρόβλεπτος» Ερντογάν… και κάποιοι λένε η NOVARTIS. Με το που έκλεισε το χειμωνιάτικο μέτωπο με τον κορωνοϊό «άνοιξαν» -ως διά μαγείας- τα θαλάσσια σύνορά μας. Κονιορτοποίησε το Αιγαίο το Oruc Reis και φοβήθηκε ο Πρωθυπουργός μην του σκάσει -κυριολεκτικά- θερμό επεισόδιο. Να επιτίθεται στην Ελλάδα ο ανεξέλεγκτος γείτονας και τον βρει σε κανένα μπαλκόνι να εκφωνεί προεκλογικούς δεκάρικους επιτιθέμενος στο ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι, με τις εκλογικές φαντασιώσεις χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Ο πολιτικός σχεδιασμός έγινε από το λάθος υπουργείο, από το Υπουργείο Εσωτερικών και όχι ως όφειλαν από το Υπουργείο Υγείας ή την Πολιτική Προστασία. Γιατροί, Κικίλιες και Χαρδαλιάδες μπήκαν αναγκαστικά στον πάγκο και πήραν τη θέση τους οι δημοσκόποι και οι επικοινωνιολόγοι. Τους τελευταίους τους αβαντάριζε το πανίσχυρο επιχειρηματικό μιντιακό Σύστημα του στοιχήθηκε γύρω από την κυβέρνηση. Τη θέλανε κραταιή μέχρι το ’24. Γιατί ήταν σημαντικός ο ένας έξτρα χρόνος θητείας;
Γιατί όλοι αυτοί δεν νοιάζονται για τους νεκρούς. Νοιάζονται για τους λογαριασμούς. Δεν νοιάζονται για εμάς. Νοιάζονται για τους εαυτούς τους. Ξέρανε πολύ καλά πως τα πολυπόθητα χρήματα του (υπό διαμόρφωση)Ταμείου Ανάπτυξης δεν θα ψηφιζόντουσαν από την Ε.Ε. μέσα στο ’20. Άρα, η μοιρασιά θα αργούσε. Δεν θα έφταναν στα δικά τους ταμεία πριν το τέλος του ’22, δηλαδή πολύ-πολύ αργά. Ως τότε οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις τους ποιόν θα άρμεγαν; Οι τράπεζες είναι zombie και δεν μοιράζουν πια θαλασσοδάνεια. Το κράτος με ύφεση -10% ποιόν να πρωτοεπιδοτήσει; Το φρέσκο χρήμα θα αργούσε… Επομένως, χρειαζόταν μια «Εκλογή Γέφυρα», για να προλάβουν να σωθούν, να αρπάξουν δηλαδή τα 71 ή 38 (ή όσα είναι δις), πριν προλάβει τον Κυριάκο «η κατάρα του Κορωνοϊού». Μια κατάρα που τρώει όποιον Πρόεδρο ή Πρωθυπουργό βρει στο θανατηφόρο διάβα της, όσο ισχυρός και αν φαίνεται.
Δεν θα υπάρξει ούτε ένας δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης στη Δύση, που θα αντέξει σε βάθος 2ετίας!
Ο Κυριάκος φοβήθηκε το ατύχημα στο Αιγαίο…
Οι Εκλογές-Γέφυρα δεν έγιναν.. (ή αναβλήθηκαν για ένα χρόνο).
Το Σύστημα «πεινάει» και αρχίζει να του τα «γυρνάει».
Η «πολιτική Κατάρα του Κορωνοϊού» έφαγε ήδη τον Πλανητάρχη και αναζητά τον επόμενο.
Όσο για όλους εμάς, τα γαλάζια προβατάκια, μας έχουν φορτώσει με ενοχές. «Ατομική ευθύνη» λέγεται το χάπι της υποταγής. Εμείς φταίμε που «παρτάρουμε», λες και όλη η Ελλάδα είναι νέοι και ακούνε rave.
Μας είπαν «ψεκασμένους». Μόλις είδαν ακόμη και τις φτιαχτές δημοσκοπήσεις να πέφτουν και τα θύματα να ανεβαίνουν, μας γλύκαναν σε «επιφυλακτικούς». Τί θα γίνει μετά; Προσεχώς στις οθόνες των tablets και των κινητών σας.
Αντί για το ΕΣΥ προετοίμαζε το Εγώ…
Νίκος Καραχάλιος
