Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε παρακμή ή (έστω) σε παρατεταμένη αφασία. Αυτό θα ήταν το συμπέρασμα αν μοναδικό κριτήριο μας ήταν τα δελτία ειδήσεων των 8. Ευρωβουλευτής (μάλιστα αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) που ελέγχεται για χρηματισμό, βουλευτής-«κοράκι», πρωθυπουργός που κατηγορείται για παράνομες παρακολουθήσεις, υπουργοί και στρατιωτικοί που παρακολουθούνται σε αφωνία (κάτι σε στυλ «τι α καν τωρ, α μαλώς;»), πυροβολισμοί σε 16χρονα, βιασμοί παιδιών, κληρικοί «υπεράνω υποψίας» που κατηγορούνται για δεκάδες αδικήματα. Και ένας λαός στον καναπέ, να παρακολουθεί άφωνος ότι συμβαίνει. Όποιος αντιδρά κατηγορείται για «εκτσογλανισμό», είναι «ταραξίας» ή «παραβατικός».
Αυτά στα δελτία των 8 και στις εκπομπές που αρνούνται να δουν κάτι παραπάνω, αρνούνται να ερευνήσουν και καλούν ως σχολιαστές της κοινωνικής πραγματικότητας από «φυσιογνωμιστές» έως παίκτες ριάλιτι. Αυτοί ανάμεσα στο σχόλιο για τον νέο έρωτα της τάδε και το καταπληκτικό φαγητό του νέου εστιατορίου του δείνα, σχολιάζουν και τις σοβαρές εξελίξεις. Όλα ένας χυλός, που για να γίνει εύπεπτος τελειώνει με ένα «όλοι ίδιοι είναι, ας κοιτάξουμε την πάρτη μας».
Πρόκειται για την πιο «εξελιγμένη» μηχανή αδρανοποίησης της κοινωνίας. Η συνταγή είναι απλή:
-Χρειάζονται «μια μερίδα» από τους «πολύ κακούς» για να φοβηθούμε. Πολλαπλασιάζουν λοιπόν την υπαρκτή απειλή των Πούτιν-Ερντογάν κλπ, μας δείχνουν και κάτι λίγο από Ιράν, καταστροφές, ιούς, λιμούς και καταποντισμούς, έτσι για να πούμε «ρε συ καλά είμαστε εμείς εδώ». Βέβαια δεν αναφέρουν τίποτα για Κατάρ, Σαουδική Αραβία και όλα τα καθεστώτα που «επενδύουν» στον δυτικό κόσμο. Αυτοί είναι «κακοί με καλές προθέσεις», ρωτήστε και τον Μαργαρίτη Σχοινά…
-Βάζουν μια μερίδα άλλων «κακών» που όμως είναι στην πόρτα μας. Οι Ρομά, τα Εξάρχεια, οι νεολαίοι, η Πισπιρίγκου, ο πατέρας Αντώνιος κλπ. Όλοι αυτοί συνθέτουν μια απειλή η οποία είναι έξω από την πόρτα μας, όχι μακριά όπως η Ουκρανία.
Με λίγα λόγια η «συνταγή»: Πολύ αίμα και σπέρμα, πολύς φόβος για το απροσδιόριστο, όλα στο ελαφρολαϊκό μίξερ, λίγο από το «αν είχαμε τους άλλους θα ήταν πολύ χειρότερα». Τα μεγάλα θέματα που έχουν να κάνουν με την ακρίβεια τα περνάμε επιδερμικά (έτσι για να μην μας πουν ότι τα αγνοούμε), τα θέματα δημοκρατίας υποβαθμίζονται και ουδετεροποιούνται σε «σφοδρή πολιτική σύγκρουση» και η κατάντια της ΕΕ κσι αυτή υποβαθμίζεται σε κάτι το μεμονωμένο.
Και τώρα να δούμε το σήριαλ της ημέρας χωμένοι βαθιά στον καναπέ μας και σκεπασμένοι με κουβέρτα γιατί δεν ανάψαμε τη θέρμανση (αλλά δεν το λέμε γιατί εμείς είμαστε «μεσαία τάξη» και όχι τίποτα φτωχοί)…
Δημιουργός του άρθρου:
Δημοσιογράφος
