Μία ημέρα πριν την συνάντηση με τον Tούρκο ομόλογό του, ο κ. Ν. Δένδιας έφθασε στην Κωνσταντινούπολη για να συνομιλήσει με την ΑΘΠ τον Οικουμενικό Πατριάρχη κκ Βαρθολομαίο. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε περίπου δύο εβδομάδες πριν από το Ορθόδοξο Πάσχα.
Δύο εβδομάδες περίπου πριν το τέλος του Ραμαζανίου και την εορτή του Εϊντ ο Τούρκος Υφυπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί ιδιωτικά τη Θράκη.
Το πρόγραμμα του Τούρκου επισκέπτη περιλαμβάνει συναντήσεις με κάθε παράνομη έκφραση με την οποία επιλέγει να επικοινωνεί η Τουρκία προσπαθώντας να προωθήσει παρεμβατική, διχαστική πολιτική σε χώρες της ΕΕ, Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ελλάδα.
Για την Ελλάδα, η συγκεκριμένη τουρκική συμπεριφορά δεν είναι πρωτόγνωρη και βεβαίως δεν αιφνιδιάζει την Αθήνα. Η Άγκυρα, κεμαλική ή ισλαμική, επιμένει στην προκλητική συμπεριφορά της παρ΄ όλο που στην πολιτική και ιστορική διαδρομή 1923-2021 αποδεικνύεται η αποτυχία της. Αν αναλογισθεί ο επαΐων, αλλά και κάθε απλός πολίτης το σπαταλημένο έργο της Άγκυρας και το χρηματικό κόστος που έχει πληρώσει ο τουρκικός λαός για μία πολιτική μηδενικής απόδοσης, τότε αντιλαμβάνεται τις αδιέξοδες διαχρονικές πολιτικές, που κατάντησαν την Τουρκία να αντιμετωπίζει στην εποχή μας τη διπλωματική μομφή συμμάχων και ανταγωνιστών.
Το 2000, σε μία εναλλακτική προσέγγιση των Γ. Παπανδρέου- Ι. Τζεμ, ταξίδευσε το «τρένο φιλίας». Αυθαίρετες και προκλητικές τουρκικές μεθοδεύσεις ακύρωσαν την πρωτοβουλία «αλληλοκατανόησης και αμοιβαίου σεβασμού». Απομεινάρι της ευγενικής διπλωματικής δράσης η διαπίστωση, που με σαφήνεια εγκαίρως υπογράμμιζε η υπηρεσιακή δομή του Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και το μεγάλο μέρος της μειονότητας, ότι η μειονότητα δεν μπορεί να αποτελέσει γέφυρα ανάπτυξης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στις επικοινωνίες του με πολιτικούς και Μη-κυβερνητικές οργανώσεις σοφός και λογιότατος επιφανής μουσουλμάνος συνομιλητής «δεν μπορείς να σταματήσεις την σύγκρουση των συμπληγάδων, Ελλάδα-Τουρκία, τοποθετώντας ανάμεσά τους ένα αυγό, τη μειονότητα της Θράκης ή τους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης».
Την ορθότητα της σκέψης του εκφραστή της πλειοψηφίας της μειονότητας επιβεβαιώνει η επιμονή της Άγκυρας σε παρόμοιες «ιδιωτικές» επισκέψεις αξιωματούχων της εκάστοτε τουρκικής κυβέρνησης με Υπουργούς Επικρατείας, αλλά και τον ίδιο τον κ. Ερντογάν, ως Πρωθυπουργός της χώρας του, απαιτώντας το ανεπίσημο πρόγραμμα της επίσκεψης να ορίζεται στην Άγκυρα. Τελικώς όμως τα πάντα ορίζονται από την Αθήνα σύμφωνα με την αξιολόγησή και τις προτεραιότητες που εξυπηρετούν την Εξωτερική μας πολιτική.
Η Άγκυρα αποδέχεται με διπλωματική στωικότητα η «ιδιωτική” επίσκεψη» να κινηθεί στον κεντρικό οδικό άξονα και όχι από τους επαρχιακούς δρόμους της προτίμησης του “υψηλού επισκέπτη”. Τα κράτη που ασκούν συνεπή και σοβαρή διπλωματία διαθέτουν τους μηχανισμούς και τα μέσα για να επιβάλουν στην επικράτειά τους τις αρμόζουσες διπλωματικές, αλλά και «άλλες» επιλογές πρωτοκόλλου, που απαιτεί η κυριαρχία και η εθνική αξιοπρέπεια. Η κοινή γνώμη, σε συγκεκριμένες στιγμές, κυρίως όταν εξελίσσονται διεθνώς σημαντικά θέματα, πρέπει να πληροφορείται και κάποιες ιδιαίτερες πτυχές από το έργο που επιτελούν οι κυβερνήσεις για συνεχή και επίμονη διπλωματική προώθηση των συμφερόντων της χώρας μας.
Δύο εβδομάδες πριν την ολοκλήρωση του Ραμαζανίου, περίοδο κατάνυξης και προσευχής των μουσουλμάνων, η Ισλαμική Τουρκία επιλέγει επίσκεψη στη Θράκη για να αναστατώσει την ηρεμία της προσευχής των μουσουλμάνων συμπολιτών μας. Ο Πρόεδρος Ερντογάν, που έχει μελετήσει βαθιά τη θρησκεία του, από τα παιδικά του χρόνια, γνωρίζει τη σημασία των δύο τελευταίων εβδομάδων του Ραμαζανίου για θρησκευτική κατάνυξη και καταλλαγή.
Για τις πολιτικές του επιλογές μέσα στην περίοδο του Ραμαζανίου, μάλλον θα πρέπει να διαβάσει ξανά τις σχετικές σούρες του Ιερού Βιβλίου και να ρωτήσει στους μεγάλους δασκάλους της θρησκείας του για οποιονδήποτε σχετικό φετφά που θα του επέτρεπε να εξηγήσει στο μουσουλμανικό κόσμο αυτή την ασύμβατη με τη διδασκαλία του Ισλάμ πολιτική του συμπεριφορά. Το αποφεύγει όμως επειδή γνωρίζει ότι τα σημαντικά θρησκευτικά κέντρα του Ισλάμ δεν συμμερίζονται τη στάση του.
Εγκαίρως έχουν επισημανθεί η απόγνωση του Τούρκου ηγέτη και οι εσφαλμένες επιλογές του. Η εμμονή στο αντιαεροπορικό σύστημα των S-400, οι διευκολύνσεις για την ρωσική πυρηνική εγκατάσταση στο Ακουγιού, η εμπλοκή στο Συριακό, στη Λιβύη, στην Υεμένη, στο Σουδάν, οι πανάκριβες στρατιωτικές επιχειρήσεις σε περιοχές του κόσμου, η προκλητική και αποτυχημένη εκμετάλλευση του προσφυγικού, τα εσωτερικά προβλήματα κοστίζουν στην Τουρκία.
Στην πρώτη γραμμή της συζήτησης προβάλλει πλέον ο έντονος προβληματισμός για το πολιτικό και διπλωματικό μέλλον της χώρας, η κατασπατάληση συναλλαγματικών αποθεμάτων καθώς και η εξαφάνιση αποθεμάτων χρυσού σε ύψος που δεν μπορεί να αντέξει η τουρκική οικονομία, παρά την οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει από ομόθρησκες χώρες. Οι μουσουλμάνοι επενδυτές στην Τουρκία κλονίζονται από την πολιτική και θρησκευτική συμπεριφορά του προέδρου Ερντογάν, αλλά και οι μουσουλμανικές χώρες προβληματίζονται από τον απροκάλυπτο παρεμβατισμό, που αποβλέπει σε αποσταθεροποίηση των κοινωνιών τους.
Ακόμη και οι στενότεροι φίλοι της Άγκυρας, μας διαμηνύουν σε κατ’ ιδίαν, αλλά και πολύ υψηλού επιπέδου πολιτικές συναντήσεις, την ανησυχία που προκαλείται από την τουρκική παρεμβατική αυθαίρετη συμπεριφορά, καθώς και τα διεθνή προβλήματα που μπορεί να προκύψουν εις βάρος τους από την στενή συνεργασία με την αμετροεπή και προκλητική τουρκική ηγεσία.
Η «ιδιωτική» επίσκεψη του τούρκου ΥΦΥΠΕΞ κ. Κιράν στη Θράκη δεν έχει δυναμική. Αποτελεί δευτεροκλασάτη πολιτική κίνηση χωρίς απήχηση στη διπλωματία της ΕΕ, του ΟΗΕ και των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας. Στη Γενεύη η διεθνής κοινότητα έδειξε έμπρακτα στην τουρκική διπλωματία ότι οι αυθαιρεσίες της Άγκυρας επαναφέρουν, προς ικανοποίηση των πολλών, τα θέματα στην ορθή τους βάση, status quo ante (ας συγκρατηθεί αυτό από όλους) , και ειδικότερα το Κυπριακό στο πλαίσιο που έχει θέσει και απαιτεί ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, επιβεβαιώνοντας του λόγου το αληθές.
Του Θεόδωρου Θεοδώρου
