Σήμερα γιορτάζουν οι δύο νεραϊδότοποι των Κυθήρων, ο Karavas και ο Mylopotamos, τον πολιούχο τους, τον άγιο Χαράλαμπο. Θυμάμαι, άλλοτε, που όλη η νεολαία στα Kythera ξεσηκωνόταν να πάει στο χορό που στηνόταν στα καφενεία του Καραβά και του Μυλοποτάμου. Ο ναός του Καραβά που δεσπόζει σε ένα ύψωμα, θεμελιώθηκε το 1795 με πρωτοβουλία 47 Καραβιτών, οι οποίοι οργανώθηκαν υποδειγματικά σε αδελφότητα, όπως όλες οι συναδελφικές εκκλησίες των Κυθήρων. Η μαρέγολα (καταστατικός χάρτης) προβλέπει κάθε χρόνο στη γιορτή του αγίου να γίνεται ψηφοφορία (μπαλοτατζιό) και να εκλέγουν τον ιερέα, 2 επιτρόπους, το γραμματέα και ένα γαστάλδο (υπεύθυνο για οικονομικά θέματα).
Το ξεκίνημα του ναού το 1800, συμπίπτει με την πιο ταραγμένη περίοδο στην ιστορία των Κυθήρων. Σε μια μεταβατική περίοδο, με τους Ρωσσοτούρκους, τη διοίκηση στα Κύθηρα ασκούσε το Κριτήριο, δηλαδή ένα επαναστατικό δικαστήριο, το οποίο εξέδωσε το δεκρέτο (διάταγμα) με το οποίο νομιμοποιείται το κτίσμα, αναγνωρίζεται η κυριότητα στους αδελφούς του ναού και επικυρώνεται η μαρέγολα. Το αδελφάτο προόδευσε πολύ και ο ζήλος των μελών του κατέστησε τον άγιο Χαράλαμπο ένα αξιοζήλευτο χώρο λατρείας στα Κύθηρα. Το 1874, με την αύξηση του πληθυσμού, η αδελφότητα απεφάσισε να ανεγείρει στην ίδια θέση το νέο ναό ευρύτερο και μεγαλοπρεπέστερο. Οι απανταχού Καραβίτες, οι ευεργέτες Πατρίκιος και Δηλαβέρης συνέβαλαν ώστε ο ναός να εξοπλιστεί με πολύτιμα αφιερώματα και να αναδειχθεί ένα από τα περικαλλέστερα εκκλησιαστικά μνημεία στα Κύθηρα.
